Yannah | Zombie Apocalypse Story

Chapter Ten

Yannah's Point of View

We've been traveling for two days now, ubos na ang pagkain at tubig namin kaya kailangan namin maghanap. 

"I think there's a nearby mall here," dinig kong sabi ni Hyra. Sa hindi kalayuan ay matatanaw nga ang isang malaking building. Iyon siguro ang mall na tinutukoy ni Hyra.

"Doon na tayo maghanap ng pagkain, at mga iba pang supplies," dagdag ni Brylle. 

"What's the plan?" I asked. 

"Para mas mabilis tayong makahanap ng pagkain, let's go by pairs. I'll go with Yannah, magkasama naman si Bryle at Shanen, at ang pangatlong team ay si Ate Hyra at Riane," sabi ni Mel. 

"Psh. I told you to drop off the ate, just call me Hyra lang. Feel ko tuloy ang tanda ko," Hyra said, and we laughed.

"Oo nga pala, sorry nakalimutan ko," sabi ni Mel at saka hinawakan ang kanyang batok. "Anyway, agree ba kayo sa plano ko?" 

"Para sa akin ay sang-ayon ako. Malawak ang mall kaya dapat lang na mabilis tayong maghanap at umalis. Ngunit kailangan natin maging alerto sa paligid," sabi ni Brylle. 

Maya-maya ay bumaba ba kami ng van at sinuri muna ang paligid bago kami pumunta sa loob ng mall. It's so weird, dahil wala kaming nakitang any zombies sa labas. Pero may mga bakas ng mga dugo at basag na mga salamin.

"After ten minutes, balik tayo agad dito. Huwag na tayong pumunta pa sa malayong bahagi ng mall," said Brylle. I agreed by nodding my head, because I was feeling weird and suspicious. It's impossible that there are no zombies out here. 

"Copy that. Me and Riane will go to the left side, while you and Shanen will go to the left, at bababa naman sina Mel at Yannah," sabi ni Hyra. 

"If you will see something weird, just whistle because that will serve as our signal that we are in danger and we need to leave now," seryosong sabi ni Mel habang inaayos ang kanyang bag. 

"Let's go," Hyra said and we started to walk.

Magkasama kami ni Mel na pumunta sa hindi gumaganang escalator. Siya ang nauuna sa aking harapan and I know he doesn't want me to take the lead. It's not because he is the man kaya he should lead, but because he is protective and he will serve as the sacrifice and front liner. Naa-appreciate ko lahat ng ginagawa niya sa akin. 

It's dark because there is no electricity. The flashlight Mel was holding served as our only light. Sa sobrang tahimik ay naririnig ko ang yapak ng aming mga paa at ang malalim namin na paghinga. Sobrang magulo dito sa basement, mukhang nag-agawan ang mga tao sa pagkuha ng mga supplies. 

After five minutes of walking, napunta kami sa isang malawak na parte ng basement. Kalapit lang nito ay ang parking lot. "Look over there," Mel whispered while pointing at something. 

Biglang kuminang ang mga mata ko noong nakita ang mga supplies ng iba't ibang pagkain. We're in the grocery part! 

"Jackpot!" Masaya kong sinabi. Ngumiti sa akin si Mel at naglakad na kami papunta sa shelves para kunin ang mga pagkain. There's a bag of chips, different packs of biscuits, and juices! 

Sa dami ng mga pagkain na nandito, kaya niya kaming buhayin ng dalawang linggo. Sobra-sobra pa ang mga 'to para sa amin.  I could not stop myself from smiling while we were putting the foods in our bag. 

* * *

Brylle's Point of View

"Kuya..." Tawag sa akin ni Shanen habang tinuturo ang clothes shop. Napangiti ako dahil hindi ko iyon napansin. "Tara," sabi ko sa kanya at pumunta ba kami agad sa loob. Napakaraming damit ang naka-display. Halatang mamahalin at branded ang mga ito.