Desiring my secretary (COMPLETED)

Chapter 30

chapter 30

Hiniga ni Sabina ang katawan sa kama dahil pagod na pagod ito buong araw, tinapos lang naman nila ni Damon ang dapat nilang asikasuhin para sa kanilang kasal gayunpaman may ngiti sa labi ang dalaga habang unti-unting bumibigat ang mga talukap ng kanyang mata.

mag isa lang ito sa kwarto dahil hinatid lang ito ng kasintahan at muling bumalik na sa office nito.

hindi alam ni Sabina kung bakit ayaw tumigil sa pag patak ang kanyang mga luha, dapat magalak siyang nakaharap na niya ang pinakamatagal na niyang minimithing makita
ang kanyang------ mga magulang

"mommy, daddy! miss na miss ko na po kayo--- bakit iniwan nyo akong mag isa---- *sob*---bakit?--- ang hirap pong mabuhay ng wala kayo sa tabi ko, pero pinipilit ko parin po dahil alam ko na kahit mag kaiba tayo ng kinaroroonan ay alam kung binabantayan nyo parin ako---daddy speak up please, i want to hear your voice again, i miss you so much!---I want to hear your sermons again as you did when I was young.. i miss you both!---*sob* sana dumating ang panahon na makakasama ko po uli kayo----"

"at alam nyo po ba na ikakasal na ako, mommy, daddy, mapalad ako dahil dumating sya sa buhay ko my, mahal niya ako at mahal na mahal ko din po sya daddy"

Napahagulgol nalang sa iyak si Sabina ng walang marinig na kahit anong salita mula sa kanyang mga magulang.

"mommy---daddy--- speak up please!----may suprisa pa ako sa inyo! **crying* mommy, daddy buntis na ho ako sa apo ninyo!"
nakangiting balita niya sa mga magulang, bahagyang napahinto si Sabina sa pag iyak," hindi po ba kayo masaya para sa akin?"

nang ngumiti ang mga magulang nito ay halos manlabo ang mga mata niya sa pag buhos ng kanyang mga luha.

"mommy---Daddy--" lumakad siya papunta sa kinaroroonan ng kanyang mga magulang ngunit na taranta siya ng maramdamang hindi siya makalapit sa mga ito,parang may kung anong enerhiya na pumipigil sa pagitan niya at sa kinaroroonan ng kanyang mga magulang.

"No--- don't leave mommy, daddy!"

walang nagawa si Sabina ng unti- unting nag laho sa paningin niya ang mga magulang nito.

"baby! wake up! your having a bad dream"

"Damon?"

"yes it's me, stop crying it's just a dream."

" I'm dreaming about my mom and dad.."

Natigilan ang binata dito.
" oh, I'm sorry i thought it was a bad dream"

"No.. it's not,but it made me sad i really miss them so much"

"its okay baby" inalo ito ni Damon ng makitang mukhang iiyak na naman siya.

"Andaya nila, hindi ko manlang sila nayakap kahit sa panaginip man lang"

"it's okay baby huwag kana mag alala pa na sa tahimik na silang kalagayan"

"nami-miss ko na siln

" im sure there watching you even though hindi mo sila nakikita"

Napayakap si Sabina sa kasintahan,nang ma realize nito na tama ang binata sa kaniyang sinasabi. maaring wala na ang kanyang mga magulang, ngunit ang pagmamahal ng mga ito ay nabubuhay parin at pinaparamdam parin sa kaniya sa pamamagitan ng kanyang panaginip.

"Napagod ka ba?" pag kuwan ay tanong ng binata sa kanya.

Tumango lamang siya sa kasintahan dahil wala siya sa sarili na sagutin ito dahil nalulungkot parin ang kanyang puso.

DINGDONG!!!!

Natigilan ang dalawa ng marinig ang pinto na nag iingay.

"ako na ang mag bubukas"