Çalar Saat || Texting

-11-

May favorite nambır
...

Yiğit'in ağzından:

Nehir ile yazıştıktan sonra telefonu yavaşça cebime koydum ve soğuk havanın yüzüme vurmasına izin verdim. Söylediğim her şey kelimelerin harflerine kadar yalandı. Ne bilardo topu sayacaktım ne de kendimi içkiye vuracaktım.

Nehir'e yazmak için geç miydi?
Telefonumu tekrar çıkararak numaranın üstüne bastım. Çaldı, çaldı...
"Alo?"
"Ben çok kötüyüm be kızım."
"Ne oldu lan?"
"Deniz, okulun bahçesine gelsene."
"Yusuf, Yiğitleyim çok mu önemli?"
Kendimce güldüm.
"Boşver ya tamam. Takılın siz."
Bir şey demesini beklemeden telefonu kapatarak derin nefes aldım.

Okulun yakınlarında Nehir'in evi vardı ve ayaklarım istemsizce oraya doğru yöneliyordu.
Saat 11.07 günlerden pazar
En son bu yoldan yürüdüğümde saat 23.04, günlerden ise cumaydı.
Deli gibi sarhoş bir kıza ceketimi verdiğim, saçma konuşmalarını dinlediğim ve ona aşık olduğum zamandı. Bana ilk aşkını anlatmıştı o gün. Bir daha kimseyi sevmeyeceğini söylemişti. Kalbinin sadece cipslere açık olduğunu, netflixi aldatamayacağını söylemişti. Sadece gülmüştüm.
23.48 pişman olduğum saatti.
Onu evine bırakmış fakat ismini sormamış, öğrenmemiştim. Günlerce onu aramak zorunda kalmış en sonunda dibimde bulmuştum onu. Kız kardeşimin baş düşmanı. Ne ironi ama di mi?
Ama yine de onu bulduğum için mutluydum. Sadece dışardan izlesem bile sıkıntı etmiyordum.
Sonra Deniz ile tanıştım tabi. Nehir'in can dostu.
Bana numarasını verdi.
21.30 günlerden pazartesi
Nehir'e mesaj attığım gün ve saat. 1 saat bekletmesinin ardından tam 22.59 da cevap verdiği gün.
O gün 23.04 e kadar ona gerçek kalbimi açtım. Ona kendimi teslim ettim. Ona olan sevgimi ona inandırmaya, onu güldürmeye ya da sinirlendirmeye çalıştım.
Her duyguyu benimle yaşasın istedim. Beni kendine yakın hissetsin, sarhoş olduğunda ona göz kulak olacak birinden daha fazlası olayım diye çabaladım.
Beni sadece arkadaş olarak gördü. Günlerden pazardı. Saat ise bilmiyordum. O saati bilmek işkence olurdu. Bir iyi geceler mesajını erteler, günaydın mesajlarına yer bırakmazdı o saat.

23.04 Nehir. Ben seni sevdim. Gençliğimin en taze duygularıyla sevdim seni. Sen mutlu ol ben zaten bir şekilde mutlu olurum dedim. Gece yatmadan düşlerin uykumu kaçırdı kendi kendime sırıttım. Uyku tutmadı matematik testi çözdüm lan ben.

İşte sevgiye inandırmak, nefrete inandırmaktan daha zordu. Onu sevmediğimi söylesem belki de yanaşırdı bana ama her şey bitmişti. Söylenecek bir şey kalmamıştı. Belki de hiçbir sonumuz olmayacak ya da bir umut sonsuzluğumuz olacaktı...

Alın Yiğit'in içini görün dedim. Çocuk ölüyor lan. Neyse bir şeyler açıklığa kavuştu gardaşlarım