Steal my boy

Chapter 10

Chapter 10

Kath.

This day, pagkapasok ko, tinginan at bulungan ang unang bumungad sakin. Tapos pag tinignan ko ng seryoso nginigitian at maggu-goodmorning saken. Ano kayang good sa morning kung puro sila chismis. Manong kalimutan na lang. Mga peste.

Pumunta na muna ko sa locker section para kunin yung books ko for my morning subjects. Pero alam nyo yung nakita ko dun sa locker ko? Isang papel lang naman. No biggies. Kanino kaya to galing? Binuksan ko yung papel at sumandal sa ibang lockers.

Kath,

Kumusta naman ang pagkakadulas mo? Marami ka bang nahuling isda? O, palaka? Im sure curious ka kung sino ang nagsulat nito, pero don't worry, malalaman mo din. Ay, warning pala, una pa lang yung pagkakadulas mo ha? xoxo.

~D

D?

What the.

At, una pa lang daw yun?

Ibig sabihin may kasunod pa? Patay.

Oo, mamatay talaga kung sino man ang nagsulat nito. Malaman-laman ko lang kung sino ka, wina-warningan kita, magtatago ka sa palda ng nanay mo.

Nilukot at pinunit ko yung papel. Nakakainis. Wow lang. Sino ba yun? Ano ba atraso ko sakanya? Tsaka, D? Eh wala naman akong kilalang D kundi si--

Posible kayang si Dan--

No, imposible. Diba in good terms na kame? Kaya, hindi. Malabong sya yun.

"Kath!" sabi ni Ria at tinignan ko lang sya "Oh, badtrip agad? Ganern?" tanong nya habag nila-lock ko yung locker ko. "Anyare? Problema?" sabi niya at nag-sigh na lang ako. Dumiretso muna kami sa may garden ng school, 6:30 pa lang naman eh. May 30 minutes pa ko.

Naupo kami sa may bench at nilapag dun yung gamit namen. "So, ano ngang kwento?" tanong nya. Napatingin ako sakanya and once again, i sighed. "Ria, nagulat lang ako. Kasi hindi pa tayo nakaka-one month dito napahiya agad ako. Mas lalo tuloy akong nahirapan mag-adjust" sabi ko

"Kath, ano ka ba. Isang beses lang naman nangyare yun. At hindi nanaman siguro ulit mangyayare yun diba? And it's not your fault, it's the girl's fault. Hindi yun tinuruang magtapon ng basura sa tamang tapunan" sabi niya at umayos ng upo.

"Hindi naman yun eh. Alam kong maiiwasan ang mapahiya, until i received a letter. A letter from my locker." sabi ko "Ha? Where is it na?" tanong nya "Wala na, i already crumpled it." sabi ko. Tumingin sya sakin which means magpatuloy ako "The letter said na, yung pagkakadulas ko? It's just the first one. May kasunod pa 'daw'" sabi ko.

"Wala bang name ng naglagay nun sa locker mo?" Ria.

"Wala, but it has the initial letter. Initial letter of a name, maybe?" sabi ko.

"What letter?" tanong nya "D" i simply said. "Oh no" sabi nya at napatingin naman ako sakanya "Di kaya--" i cutted her off "Yeah, yeah. Pareho din tayo ng naiisip. Pero, okay na kame diba? Nakausap ko na nga sya nang maayos eh" sabi ko "Pero Kath, he's Daniel Padilla. Mapaliit o mapalaki man ang atraso mo sakanya, wala syang pake. Basta sya, maghihiganti sya. Kung may ginawa kang masama sakanya, doble ang balik sayo nun" sabi nya.

"Pero Ria--" sabi ko

"Kath, he's a bad boy. Maski ako nagulat din dahil bigla ka nyang inaya for a friendly date. Rememer, every person has his or her mask. Parang turtle, nagtatago yan in its own shell. Kaya hindi mo malalaman kung totoo ang pinapakita nya." sabi ni Ria.

She's right. Kaya nga ang hirap ng magtiwala sa mga tao these days.

**

"Kath, una na ko ha. Pupunta pa kasi ako sa library. Ikaw, una ka na sa canteen. Sunod na lang ako" sabi ni Ria at umalis na. Lunch na kasi.