"Falling for the wrong prince..."

-2 "So... Κάποιος έκλεψε το ημερολόγιό μου?"

Part 2
“so...someone stole my diary...”
–

–

Ποιος λογικός αρχιτέκτονας θα το έκανε αυτό? 

Ειδικά τώρα που έχουμε και γείτονες.

Τι θα κάνω?

Το κρεβάτι μου είναι ακριβώς απέναντι από το παράθυρο. Άρα άμα μπορώ εγώ να βλέπω τι γίνεται στο απέναντι δωμάτιο θα μπορεί κι εκείνος που θα μένει εκεί! Αχ! Ας ελπίσουμε να είναι αυτό το γλυκό κοριτσάκι ή έστω οι γονείς του. 

Αλλά όπως είδατε και πριν η τύχη δεν είναι με το μέρος μου.

“Έπρεπε να είναι αυτός?”

αναρωτήθηκα

“από ότι φαίνεται από εδώ και πέρα οι κουρτίνες μου θα είναι πάντα κλειστές!”

ψιθύρισα στον εαυτό μου

όσο πιο σιγά μπορούσα πήγα στο παράθυρο και κρύφτηκα πίσω από την κουρτίνα αφήνοντας ένα μικρό περιθώριο για να βλέπω τι γίνεται απέναντι.

Το αγόρι από πριν έβγαζε προφανώς τα πράγματά του από κάτι κούτες.

Τώρα που τον βλέπω από πιο κοντά, γιατί τα παράθυρά μας έχουν σχεδόν ένα με δυο μέτρα απόσταση, πρέπει να παραδεχτώ πως είναι υπερβολικά ωραίος. Τα χαρακτηριστικά του φαίνονται πιο καθαρά και έχει ένα σώμα! Πςς! Ακόμα και κάτω από την μπλούζα του οι κοιλιακοί του ξεχωρίζουν. Η αλήθεια να λέγεται, είναι κούκλος!

Ήταν λες και βγήκε από καμία φωτογράφιση και προσγειώθηκε στο απέναντι σπίτι. Τότε είδα τα μάτια του και χάθηκα μέσα τους! Έλαμπαν στον ήλιο αλλά και πάλι δεν μπορούσα να καταλάβω τι χρώμα ήταν.

Είχαν ανοιχτό πράσινο με καφέ και κάποιες φορές μου φαινόντουσαν και σαν γαλάζια! 

Όμως δεν κατάφερα να δω πολλά αφού γύρισε και έφυγε προτού καν το καταλάβω. Τότε συνειδητοποίησα τι βλακείες κάνω. Το να κοιτάω τον sexy γείτονά μου κριμένη πίσω από το παράθυρό μου την πρώτη κιόλας μέρα που ήρθε δεν είναι σίγουρα στην λίστα

“Τι τρέλες να κάνω προτού γίνω 18”

-.- άσε που είναι και 10000% περίεργο...

ούτος ή άλλος δεν πρόκειται ποτέ να του μιλήσω, πόσο μάλλον να μου μιλήσει. Βάζω στοίχημα πως από την πρώτη μέρα θα μπει στην παρέα των διάσημων αγοριών με όλα τα χαζά κορίτσια να τρέχουν από πίσω του. Εγώ δεν κολλάω εκεί. Γιατί να θέλει ένα αγόρι σαν και αυτό μια γειτόνισσα σαν και εμένα. Μόνο για να του κάνω τις εργασίες του αλλά μάντεψε κύριε ,

ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ!

Σκέφτηκα και με δύναμη έκλεισα την κουρτίνα βγάζοντας όλες αυτές τις σκέψεις από το μυαλό μου...

πήγα προς το θρανίο μου. Πφφ πρέπει κάποια στιγμή να κάνω και αυτές τις εργασίες..! οπότε άνοιξα τα βιβλία και έβαλα μουσική. 

Ξέρω τι σκέφτεστε, αλλά όχι. Δεν είμαι φυτό. Απλά σκέφτομαι το μέλλον μου. Την δευτέρα έχουμε τεστ στα μαθηματικά και δεν πρόκειται να περάσω άμα δεν διαβάσω.

Τότε χτύπησε το τηλέφωνό μου. Μήνυμα από την Christine. Της απάντησα γρήγορα και άφησα το τηλέφωνο.

''ίσως θα πρέπει να το κλείσω''

σκέφτηκα... δεν θέλω να μπουκάρει μέσα η μαμά μου και να με δει με το κινητό σκεπτόμενη πως αυτό έκανα όλη την ώρα.

....

μετά από 2 ώρες επώδυνου διαβάσματος επιτέλους τελείωσα! Αφού βεβαιώθηκα πως οι κουρτίνες είναι κλειστές (δεν θέλουμε να μας πάρει κανένα μάτι)  άλλαξα και έβαλα τις πιτζάμες μου αφού ήταν αργά.. καλά, ήταν αργά για μένα. Ούτε 11 δεν ήταν αλλά ήμουν πτώμα. Έκλεισα την μουσική μου αλλά κάτι παράξενο συνέβη :

ακουγόταν ακόμη από κάπου μουσική. Από το διπλανό δωμάτιο...

οπότε υποθέτω πως ο γείτονας έχει κιόλας επισκέψεις! 

Σκέφτηκα βάζοντας ένα μαξιλάρι πάνω από το κεφάλι μου εξαιτίας του ήχου...

huh...

…..............

θυμάστε στην αρχή που σας είχα πει πως και στις 2 δεν θα με ένοιαζε αν με ξυπνούσαν..? εε λοιπόν ξεχάστε το. 

Αμφιβάλλω άμα κοιμήθηκα 3 ώρες εξαιτίας της μουσικής. Ακόμα να την κλείσουν? Τι πρέπει δηλαδή να κάνει ένα κορίτσι για να ευχαριστηθεί τον ύπνο του?! Κάθισα στο κρεβάτι μου και άναψα το φωτάκι από το κομοδίνο μου. Φως πλημμύρισε το δωμάτιο αλλά εύχομαι να μην το είχα κάνει. Είχα παγώσει και ήμουν με ανοιχτό το στόμα δίχως να ξέρω πως να αντιδράσω.

Έμεινα ακίνητη να κοιτάζω ένα αγόρι που φαινόταν το ίδιο σοκαρισμένος όσο κι εγώ.

Κοιτιόμασταν στα μάτια κάμποσα δευτερόλεπτα αλλά φαινόντουσαν σαν ώρες. Ήταν σαν να ήμασταν παράλυτοι.

Καθόταν στην άκρη του παραθύρου μου ο μισός μέσα στο δωμάτιο έτοιμος να πηδήξει απέναντι αλλά αυτό που με έκανε να τρομάξω περισσότερο είναι το τι κρατούσε...

Ένα μικρό τετραδιάκι που έμοιαζε απίστευτα με το ημερολόγιό μου..

Μισό….

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ!

WHAT. THE. ACTUALL. F***??

–