"Falling for the wrong prince..."

-15 "Should I feel special right now? 2/2"

Part 15

''Should I feel special right now?...'' 2/2

–:*--

Μισώ το σχολείο..

είναι σαν ένα βασανιστήριο που ποτέ δεν τελειώνει.

Σοβαρά! Όλη σου την ζωή την περνάς εκεί και μετά περιμένουν να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας στην ζωή.

Δεν μας έχει μείνει άλλη ζωή! Μας την έχει ρουφήξει όλη αυτό το καταραμένο κτήριο με τους καταραμένους δασκάλους και τη καταραμένη θάλασσα από μαθητές που κανείς δεν ξέρει κανένα. Όλοι είμαστε ξένοι εδώ μέσα...

το πήρα απόφαση! Θα γίνω δήμαρχος και θα καταργήσω τα σχολεία! Θα δημιουργήσω στικάκια στα οποία θα βάζουμε όλες τις γνώσεις που χρειαζόμαστε και θα τις περνάμε σε εμάς!

Απλά και χωρίς κούραση...

πάνω κάτω αυτές ήταν οι σκέψεις μου μόλις μπήκα στο προαύλιο του σχολείου.

Τελικά πήγα με τον Austin... 

είχα είδη αργήσει και από ότι φαίνεται είχα χάσει και την πρώτη ώρα.

Όπως φαντάζεστε αυτό το πονηρό χαμόγελό του δεν άφησε το πρόσωπό του καθ όλη την διαδρομή!

Πφφ...

πραγματικά ευχαριστώ τον Θεό που δεν είναι θυμωμένος μαζί μου.

Εγώ στην θέση του δεν θα μου ξαναμιλούσα. Θέλω να πω... φαίνεται σαν να τον χρησιμοποίησα αλλά δεν θύμωσε.

Μάλλον δεν είμαι και το μόνο κορίτσι που τον φιλά έτσι στα ξαφνικά. Αφού όλες τρέχουν από πίσω του αποκλείεται να μην έχει κάνει κάτι με καμία.

Ανέβηκα τα σκαλιά και προχώρησα προς την κεντρική πόρτα.

Ήταν ώρα διαλείμματος και όλα τα παιδιά ήταν έξω.

Έχετε ποτέ παρατηρήσει πως τα κορίτσια είναι 13 μοιάζουν με 16 και συμπεριφέρονται σαν 20?

ενώ τα αγόρια είναι 20, μοιάζουν με 16 αλλά συμπεριφέρονται σαν δεκατριάχρονα?

Αυτό το θαυμάζω!

Μόλις μπήκα μέσα στο κτήριο όλα τα μάτια έπεσαν πάνω μου. Κυρίως κορίτσια αλλά και κάποια αγόρια.

Να σας ξεκαθαρίσω κάτι... δεν είμαι και το πιο δημοφιλές κορίτσι...τι δημοφιλές δηλαδή? Κανείς δεν με ξέρει και για να με κοιτάνε όλοι αυτοί κάτι κακό έχει συμβεί.

Τα πιο πολλά κορίτσια μου έβγαζαν μίσος. Σαν να τους είχα κλέψει κάτι άσχετα πως δεν τις ήξερα καν.