"Falling for the wrong prince..."

-33 "It's been a long time"

παρτ 33

“It's been a long time....”

---0.0---

Κρύος αέρας χτύπαγε το πρόσωπό μου.

Πού είμαι?

Τα μάτια μου ήταν βαριά δίχως να αφήνουν τα βλέφαρά μου να ανοίγουν.

Το σώμα μου ήταν κουρασμένο και έτοιμο να πέσει. Ένοιωθα ακόμη δάκρυα να κυλάνε από τα μάγουλά μου αλλά δεν μπορούσα να κάνω κάτι.

-μην ανησυχείς πριγκίπισσα. Φτάνουμε.

Άκουσα την φωνή του. Την μόνη φωνή που μπορούσε να με ηρεμήσει.

Μετά οι εικόνες ήταν θολές και μισές.

Κάθε άνοιγμα των ματιών μου έμοιαζε να παίρνει λεπτά.

Με κράτησε στα χέρια του, τα πόδια μου στον αέρα, και άνοιξε την πόρτα.

Ανεβήκαμε τα σκαλιά και το δωμάτιό του γέμισε την εικόνα μου.

Το ράντζο τώρα έλειπε οπότε με ξάπλωσε στο κρεβάτι.

Ένοιωσα τα χέρια του στο πρόσωπό μου να χαιδεύουν τα μάγουλά μου παίρνοντας μαζί τους κάθε δυστυχία που έκρυβαν τα δάκρυα που ακόμη και τώρα κυλούσαν χωρίς σταματημό.

Μην γίνεσαι μελοδραματική τώρα Μάντη!

Μα όχι... δεν μπορώ...

έτσι κι αλλιώς ένα δράμα είναι η ζωή μου...

τον είδα να σηκώνεται από δίπλα μου και να προχωράει προς τη πόρτα.

Φοβάμαι.

-Austin...

ψιθύρισα και γύρισε να με κοιτάξει.

-μείνε...

.............

.........

....

...

..

.

Δεν μπορούσα να βρω την δύναμη να ανοίξω τα βλέφαρά μου. Το σώμα μου ήταν έτοιμο να πέσει και είμαι σίγουρη πως ούτε τότε θα είχα δύναμη να σηκωθώ.

Όταν επιτέλους κατάφερα να ανοίξω τα μάτια μου ήταν βράδυ. Από το παράθυρο έβλεπα το απέναντι δωμάτιο το οποίο μοιάζει υπερβολικά με το δικό μου...

αα να και μαξιλάρι του μπομπ σφουγκαράκι στο απέναντι κρεβάτι...

για μισό λεπτο??

αυτό το δωμάτιο απέναντι δεν μοιάζει με το δικό μου. ΕΙΝΑΙ το δικό μου.

Άρα εγώ?...