Ang Unang Hakbang

12 0 0
                                    

Umakyat sa bus ang dalaga. Glaring light. Puno ang bus. Catwalk. Tila kasali si Paula sa Americas next topmodel. Ginawa niyang audience ang mga taong hindi siya pinapansin.Deadma lang. Napansin nitong puno ang lahat ng mga upuan. Hindi nito matanaw kung saan merong bakante. Nasa kanyang likuran ang kanyang supportive na  mother.Hila ang isang malaking maleta. Slow motion ang dating.  Hindi lang ito stage mother pati bus mother, karir pa din.

 

“iha wala na yatang vacancy, I think we need to wait for other bus. . .” she look pale and tila mahihimatay sa sobrang init. Maraming tao nun sa terminal. Holiday.

 

“no mother mahuhuli ako. . . kung kailangan kong kumandong magpapagandong ako, hindi pwedeng malate ako sa seminar . . hindi ako gragraduate!!!”

Naisip ng eskwelahan ni Paula na irequire ang lahat ng graduating student na Nursing student sa isang seminar tungkol sa isang field ng medicine. Ewan. I don’t know. I could not comprehend.I could not explain. 

“dun sa dulo meron pa!” biglang bumalik sa eksena si konduktor. Nakasilid sa bulsa nito ang bugkos ng ticket. Angry birds ang kanyang lace. It’s seems na nahahawa rin siya sa mga nagagalit na ibon sa pambihirang video games. Nagkataon namang si Paula ang baboy na binabato.  Winawagayway nito ang kanyang mga kamay na parang may isang pusang tinataboy. Just like shu! Shu!.  Kung bakit hindi palaging nagwawagi si Paula sa konduktor hindi natin alam. Attitude problem, necessity.

 

“ikaw sumusubra ka na ha,kanina ka pa. ..”

Tinatakot ni aling tonya ang konduktor ng kanyang pamaypay. Laser sword. Samahan pa ng pouting lips, at nakausling pwet.

“cool ka lang ma’am”

In defense, itinaas ni Kuya konduktor ang kanyang mga kamay na tila na holdup.

 

“doon po sa likod meron pang bakante” ngumuso ito. Nakita ng mag-ina ang mga nakasakay sa bus. Walang bungi ang mga upuan ang lahat ng hilera ay may nakaupona. Hinahabol ng lahat ang long weekend sa BAGUIO.

Tinawag ng upuaan si Paula. Umupo ito malapit sa bintana. Seat number 48. At isa pa ang bakante. 

"see ma, there is always a seat for me. . ." Smile. 

Ang Bus (the first cut)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon