My Black Loneliness~ (GXG) -texting-

~the end~

1.7'nci bölümde küçük değişiklikler yaptım. Tekrar okumanızı rica ediyorum..

Bir elimde senin bana bıraktığın küçük not, bir elimde de senin kırdığın aynanın sivri bir parçası. Kıyafetlerimle girdiğim su dolu küvetin içinde hareketsizce ikisine bakıyorum.

Ezberlediğim notu son kez, son kez tekrarlıyorum.

"Bu rüyadan uyanmam gerek, büyüğüm affet."

Ve notu göğsüme bastırıyorum.

Ve beni bir yerlerden, bir şekilde gördüğünü varsayarak sana son sözcüklerimi fısıldıyorum.

"Senin için senin sözünü tutmana yardımcı oluyorum. Yalnız kalmama izin verdirtmiyorum sana. Son mesajında ki sözünü tutturuyorum sana."

Yanağıma alışmış olduğum küçük bir damla süzülüyor ve ben geç kalmak istemiyorum.

Herkese, her şeye geç kaldım ama sana geç kalmayacağım miniğim.

Cam kırığını bileğime bastırıyorum.

Suyun içine ard arda damlayan kana bakıyorum.

"Bedenlerimiz bu gezegende yalnız kaldı meleğim ama ruhlarımızın yalnız kalmasına izin vermeyeceğim benim yaralı küçük kızım."

"Gece'nin en güzel Melodi'si devam etmeli, devam edecek"

"Bu rüyadan uyanmamız gerek küçüğüm, affet."

_______________________________________

Öncelikle bu saçma salak kitabı okuduğunuz için teşekkür ederim.

Ve çok hızlı gelişti her şey biliyorum. Bir çoğunuz 16. Bölümü anlamadı bile.

Hemen kısa bir özet geçiyorum.

Melodi, Gece'nin evinde yangın çıktıktan sonra hep yanında oldu ve Gece de 16. bölümde bunun için teşekkür ediyor.

Ve artık gidiyorum.

Yeni kurgularla da geri döneceğim.

Okuduğunuz için ve Melodi ile Gece'yi benimle beraber sonsuzluğa uğurladınız için teşekkür ederim...

-İblis