SNİPER

bölüm 13

Poyraz dan devam

Sabah ne kadar da küçük bir yatağa iki kişi yatsak da kıvırcığımın yüzünü görür görmez huzurlu hissettim kendimi. Güvendeydi . Yanımda ve güvende. Ben bunları düşünürken içeri doktor girdi ve bana baktı.

" Biraz konuşabilir miyiz"

" Tabi " dedim ve peşinden dışarı çıktım.

" Dinliyorum"

" Anladığım kadarıyla sevgiliniz bakın bu zor bir istek ama size sunmak zorundayım"

" Neyi "

" Oya hanım ın kanında değişik ve güçlü bir madde vardı. Ve üstüne çok fazlaydı. Genelde böyle durumlarda hastayi kendine zarar vermemesi için ve hasta yakınlarina zarar vermemesi için ellerini ve ayaklarını bağlamak zorunda kalırız size söylemeden yapmak istemedim. Birazdan uyurken kolları ve ayakları bağlanicak."

" Hayır"

" Anlamadım"

" Bağlanmayacak"

"Ama-"

" Amasi yok bittiyse gidebilirsiniz ben sevgilimi bağlatmam"

" Güvenlik için"

" İstemiyorum sağolun"

" Peki ben uyardım"

" Hoşçakalın" kafasını sallayıp gitti gitmese zaten dalicaktim adama . Hayret bir şey aga buna böyle ellerini bağlamak zorundayız. Başlarim senin zorunluluğuna. Boş adam . İçeri girdim ve koltuğa oturup izlemeye devam ettim . Sonra odanın kapısı çaldı ve içeri abilerim girdi. Bana gülümsediler ve yavaşça yanıma yaklaştılar.

" Nasıl durum"

" Bağlamak istiyorlar"

" Nasıl"

" Zararlı olmaması için"

" Ee"

" Eee si izin vermedim"

" İyi yapmışsın"

" Gerekliyse yapılmalı ama abi" şaşkınca sesin geldiği yere döndüm Oya uyanmış bizi izliyordu. Kalkıp yanına gittim. Elini tutup

" Hayır güzelim sen kimseye zarar vermezsin"

" Doktor haklı olabilir Poyraz"

" Değil olmaz olamaz" yorulunca gözlerini kapattı. Kendini zorluyor gibiydi.

" Dışarı çıkar misiniz" ona şaşkınca baktım. O bunu yapmazdı bir şey oldu.

" Ne oldu"

" Hadi " dedi sesi sabırsız çıkmıştı. Hepimiz dışarı çıktık ama ne olduğunu anlamamıştım.

" Ne oldu ki "

" Bu kız oya mi lan"

" Abi ben de anlamadım"

" Bir şey oldu kesin o bunu yapmaz ki"

" Bence de"

Oya dan devam

Abilerim ve poyraz dışarı çıkınca elimi saçlarıma geçirdim. Canım hap kullanmak istiyordu ama bunu reddediyorum. Canım çok fazla acısa da direnmeye çalışıyordum. Dışarı da onlar vardı doktor haklıydı onlara zarar veremezdim. Ayağa kalktım ve elime gelen ilk şeyi istemsizce kapıya fırlattım. Ve bir çığlık attım

" Aaaaaaaaaaa"

" Oyaaaaaa"

" Kıvırcık"

" Oyaaaaaa iyi misin noluyo" kapıyı açmaya çalışıyorlardı ama açmasılar diye bir şeyler fırlatıyordum attığım cam parçaları elimi kesse de devam ediyordum en son elimde bir şey kalmayınca yavaşça yere çöktüm ve başımı ellerimin arasına aldım. Kapı hemen açıldı ve hemen biri ellerimi tuttu . Poyraz olduğunu bildiğim için ellerimi çekmeye çalıştım ona bakmak istemiyordum ona zarar vermekten korkuyordum.

" Oya bana bak güzelim sakin ol "

" Git burdan poyraz"

" Hayır gidemem bana bak "

" Bakamam sana zarar veremem"

" Sen bana zarar vermezsin"

" Canım acıyor"  beni kendine çekip sarıldı. Ve kucaklayıp yatağa yatırdı.

" Bunu beraber atlaticaz" urkekce kafamı Poyraz a çevirdim. Ellerim titriyordu. Çok sık nefes alıp veriyordum.

" Çağırın onları bağlasinlar size zarar veremem"

" Hayır" yatakta iki büklüm oldum ve başımı ellerimin arasına alıp acıyla kıvrandim. Poyraz beni kendi halime bırakmıştı. Bu en doğrusuydu . Kendimi uyumaya zorladım belki geçer umuduyla ve başardım da kendime uykuya teslim ettim en azından bı süreliğine.

Poyraz

Kıpırdanmasi kesilince düzenli nefes alışından uyuduğunu anladım. Az önce gözlerim önünde kıvranmisti. Abilerime döndüm korkuyla Oya ya bakıyorlardı.

" Çok zor olmalı"

" Nasıl kıvrandi "

" Bu kızın başına böyle şeyler niye geliyor "

" Rahat bırakalım hadi "

" Poyraz sen de gel beraber aşağı inelim kafan dağılsin biraz"

" Ben onu yalnız bırakamam"

" Ben burdayım in sen " dedi Emre abi .

" Peki " diyip onlara takıldım. Beraber kafeterya ya inip birer kahve aldık.

" Poyraz"

" Efendim abi "

" Adamlar hala bizde ama onları çok tutmayız"

" Niye "

" Ceza evi istiyor"

" Ne kadar daha tutabilirsiniz "

" En fazla bir hafta "

" Tamam siz tutun bir hafta içinde biticek"

" Tamam "

" Sağolun abi siz olmasanız ne yaparim"

" Biz bugünler için varız aslanım " burukca gulumsedim. Bı süre oturduk ve onlar gidince ben de odaya çıktım Emre abi Oya ya bakıyordu.

" Abi " dedim

" Efendim" diye bana döndü.

" Aşağıda seni bekliyorlar "

" Tamam " diyip ayağa kalkti.

" Dikkat et poyraz biz yine geliriz"

" Sağol abi her şey için"

" Ne demek " diyip sırtıma vurdu ve gitti. Ben de kanepe ye geçip oturdum gözlerimi kapattım ve kendimi uykuya teslim ettim.

************************

Merhaba
Bu bölüm biraz kısa oldu ama bu kadar yazabildim umarım beğenirsiniz. Okuduktan sonra yorum yaparsanız oy verirseniz sevinirim düşünceleriniz benim için önemli lütfen benden düşüncelerinizi saklamayın kendinize iyi bakın
Hoşçakalın