SNİPER

bölüm 30

" Of Ekin of " Ekin in büyük ısrarları sonucu şu an alışverişe gidiyorduk. Neymiş giyecek bir şeyi yokmuş neymiş efendim Alim e güzel gözükmek istiyormuşmuş. Hah . Kendi kendime göz devirip itirazlarını dinlemeye devam ettim

" Ya Oya ya bı kere de itiraz etmeden kabul etsen ne olur yani " gözlerimi büyüttüm

" İtirazsız kabul mü Allah korusun" bu sefer o bana göz devirirken sabahtan beri gitmeyen takip edilme hissi ile arkama bı bakış attım. Kimse yoktu. Derin bı nefes alıp tekrar döndüğümde bı adam ile göz göze geldik. Bana pis bir şekilde sırıtınca önüme dönüp telefonumu çıkardım

" Ekin" bana dönünce fısıldayarak konuştum

" Takıp ediliyoruz sakin ol sakın arkanı dönme"

" Ne?" Ona sessiz olmasını işaret ederken Poyraz ı aradım

" Güzelim?"

" Poyraz" sesimde endişeyi anlamış olacak ki

" İyi misin bir şey mi oldu?" Dedi hemen. Arkama bı bakış atıp sessizce mırıldandım

" Takıp ediliyoruz"

" Ne nerdesiniz Oya?" Tam cevap verecekken elimden çekilen telefon ile etrafımızı 20 kadar adam sardı. İkisi Ekin i tutarken ikisi de beni tutuyordu. Ekin debelenirken ben sadece Poyraz ile konuşan adama odaklanmıştım

" Merhaba asker"

" Kimsin lan sen?"

" Bu önemli değil sevgilin biraz misafirimiz olacak "

" Bırak onu şerefsiz"

" Şşş tamam Belkı de misafir değil de ev sahibi olur merak etme" dedi ve telefonu fırlattı. Bize dönerken işaret vermesi ile Ekin in arkasındaki adam Ekin in boynuna bir şırınga batırdı. Ekin anında durulurken yere yığıldı. Boynumdaki acı benim de aynı duruma düşeceğimi gösteriyordu. gözlerim kapanırken son gördüğüm şey Ekin i kenara çekip üzerine koydukları bı parça kağıttı. Gerisi derin bı karanlıktı zaten

...

Başımdaki yoğun ağrı gözlerimi açmamı engellerken zorla araladım gözlerimi. İlk önce nerede olduğumu anlamasan da aklıma akın eden düşünceler ile hızla ayağa kalkmaya çalıştım. Anında gözüm kararırken tutunacak bir yer aradım. Kolumda bana destek olan bir el hissettiğimde zorla açtım gözlerimi. Otuzlu yaşlarda siyah saçlı siyah gözlü kalıplı bir adamdı. Kolumu ondan kurtarıp uzaklaştım

" Kimsin sen ne istiyorsun benden?" Kalktığı koltuğa geri oturup yatağı gösterdi oturmam için. Ondan uzak bir şekilde oturup ona döndüm. Bu yaptığım hoşuna gitmiş gibi gülümseyip bana döndü

" Oya" kaşlarımı çatınca devam etti

" Bir süre benimle kalacaksın korkmanı gerektirecek bir şey yok rahat olabilirsin"

" Burda kalmak istemiyorum"

" Kimse sana ne istediğini sormadı kalacaksın"

" Hayır kalmıycam" dedim. Kalkıp üzerime yürüyünce geri çekildim. Kaçacak yerim kalmayınca gülümseyip saçıma elini doladı. Burnuna götürüp derin bı nefes aldı

" Bunu çok hayal ettim" dedi.

" Çekil" diyince güldü ve derin derin yüzüme baktı

" Çok güzelsin" dedi iç çekerken. Tam dizimi kaldırmış vuracakken dizimi tutup geri çekildi

" Askersin eğitimin var biliyorum ama senden daha güçlüyüm ben istemeden burdan dışarı dahi adımını atamazsın o yüzden zorlama kendini"