SNİPER

bölüm 14

Hastaneden yeni çıkmış olsam da dinlenmek istemiyordum. Poyraz her ne kadar başımın etini yese de pes eden taraf yine o oluyordu.

Bugün kendimi iyi hissettiğim için erken kalkıp dolaşmaya çıkmıştım. Eski evimden özel sakladığını şeyleri almayı unuttuğum için oraya gidiyordum. Evin önüne gelince duraksadim. Bu eve son gelişimde dayak yemiştim. Aslında her zaman yerdim de . Yavaşça kapıya vurdum.

" Geldim. Aaa sen misin niye burdasın kapıya mi koydu seni"

" Hayır özel birkaç eşyam kalmış onları almaya geldim."

" Kalmayacak mısın"

" Hayır"

" İyi geç al bakalım" bu hareketine şaşırsam da içeri girdim. Yavaşça yukarı eski odama çıktım. Kapıyı açar açmaz büyük bı şokla karşılaştım. Benden en fazla iki üç yaş büyük iki tane erkek odamda oturuyordu. Kapı açılınca bana döndüler ve bı şokla daha yüz yüze geldim. İkizdiler ve ikisi de kızların bakıp bı daha bakıcagi kadar yakışıklıydi. Yani baya.

" Hey sen de kimsin"

" Asıl siz kimsiniz"

" Ben Toprak bu da ikizim Ateş sen "

" Ben Oya"

" Hmm burda ne arıyorsun bakalım"

" Aslında burası benim odam da "

" Öyle mi "

" Öyle"

" Toprak hani babam söylemişti kızım var diye"

" Haaa sen o sun"

" Anlamadım"

" Otursana" yavaşça sandalyeye oturdum.

" Bak şimdi sana kısaca açıklıycam. Senin şimdi baban ile Bizim annemiz evliymis baban biz doğduktan sonra annemi bırakmış yani boşanmışlar. Üç hafta önce annem öldüğü için babam bizi buraya aldı."

" Başınız sağolsun"

" Sağol"

" Sağol"

" Eh ben rahatsız ettim kusura bakmayın"

" Sen ne için gelmiştin"

" Benim kulaklığım burada kalmış da benim için baya değerli onu almaya gelmiştim"

" Hmm siyah mi"

" Evet" Toprak Ateş e bı baş hareketi yaptı. Ateş de kulaklığı dolaptan bana getirdi.

" Teşekkürler"

" Ne demek prenses sen niye burda kalmıyorsun"

" Bunu burda konuşmak istemiyorum"

" Hmm neden"

" İşte neyse ben kalkayım"

" Telefonunu ver "

" Neden"

" Ver işte ya " Ateş e telefonumu uzattım.

" Al bakalım her ne kadar Uveyde olsak kardeşiniz. Numaralarımızı kaydettim. Seni arayınca aç beraber oturalım. Biraz konuşalım olur mu ?" İşte bu iyi gelmişti.

" Olur abi " bana ikisi birden gülümsediler. Yok lan bunlar baya yakışıklı.

" O zaman hoşçakalın"

" Seni biz götürelim mi "

" Yoo gerek yok"

" Var var hadi"