မုန္တိုင္းထဲမွ ခ်စ္လိပ္ျပာ [ COMPLETE ]

part 12

[ Zawgyi ]

Minyeon 's pov

မွတ္မိေသးတယ္ ျမတ္ႏိုးရတဲ့ လူသားေလးကို စေတြ႔ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ အသက္မပါတဲ့ အျပံဳးေတြ ဝမ္းနည္းရိပ္သန္းေနတဲ့ ခပ္ေဆြးေဆြးမ်က္ဝန္းညိဳ

ေက်ာလယ္ေလာက္ထိ ႐ွည္ၿပီး ကပိုက႐ို ျဖစ္ေနတဲ့ ေရႊအိုေရာင္ဆံပင္ေတြ ခဏခဏ သက္ပ်င္းေတြသာ ခ်ေနခဲ့တဲ့သူမ

သူမရဲ႕ အေ႐ွ႕မွာေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕ ခ်စ္လွစြာေသာ တစ္ဦးတည္းေသာ အစ္မ နဲ႔ ကြၽန္မအစ္မရဲ႕ ရည္းစားျဖစ္သူက သူမနဲ႔ ေရပက္မဝင္ေအာင္ စကားေျပာေနခဲ့တယ္

ထိုင္စရာေနရာဆိုလို႔ သူမေဘးပဲ႐ွိေတာ့၍ သူမေဘးမွာ ဝင္ထိုင္ခဲ့တယ္ ၿပီးေတာ့ အစ္မက ကြၽန္မနဲ႔ သူမကို မိတ္ဆက္ေပးခဲ့တယ္

သိပ္လွလိုက္တဲ့နာမည္ေလး Park Chaeyoung တဲ့ေလ ကြၽန္မနာမည္ကို အစ္မက ေျပာျပေတာ့ ကြၽန္မကို အသက္မပါတဲ့ ဟန္ေဆာင္အျပံဳးေတြနဲ႔ ျပံဳးျပရင္း လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ခဲ့တယ္

တစ္ခ်ိဳ႕ ဟန္ေဆာင္အျပံဳးေတြကလဲ သိပ္လွပလြန္းပါတယ္ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္က ထိုဟန္ေဆာင္အျပံဳးေတြနဲ႔ ဝမ္းနည္းရိပ္သန္းေနတဲ့ မ်က္ဝန္းတစ္စံုကို စြဲလမ္းမိခဲ့တယ္

သူမနဲ႔ ကြၽန္မက 3 ႏွစ္ေတာင္ အသက္ကြာတယ္ သူမရဲ႕ English name က Rose တဲ့ ကြၽန္မတို႔ ညီအစ္မက ျသဇီမွာ ေက်ာင္းလာတက္ၾကတာ သူမကေတာ့ ဒီကိုေရာက္ေနတာ အေတာ္ၾကာၿပီေျပာတယ္

ကြၽန္မသိပ္ျမတ္ႏိုးရတဲ့ ပန္းေလးကိုပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရဖို႔အတြက္ ခြန္အားနည္းတဲ့ ဒီလိပ္ျပာငယ္က ႀကိဳးစားခဲ့တယ္

ကြၽန္မက ေမြးရာပါ ႏွလံုးအားနည္းတဲ့ေရာဂါ ႐ွိတယ္ေလ ၿပီးေတာ့ က်န္တဲ့ေရာငါ အနည္းငယ္လဲ႐ွိေနျပန္တယ္ ကြၽန္မျမတ္ႏိုးတဲ့ ပန္းေလးက ကြၽန္မဘယ္ေလာက္ပဲ ႀကိဳးစားႀကိဳးစား တံု႔ျပန္ျခင္းမ႐ွိခဲ့ဘူး

နဂိုကတည္းက အားနည္းတဲ့ လိပ္ျပာငယ္ကျမတ္ႏိုးရတဲ့ ပန္းေလးေၾကာင့္ ေရပန္းေအာက္မွာ အၾကာႀကီးထိုင္ငုိခဲ့ဖူးတယ္

တစ္ျဖည္းျဖည္း ကြၽန္မရဲ႕ က်န္းမာေရးအေျခေနက ပိုဆိုးလာခဲ့တယ္ ႏွလံုးကေတာ့ အဆိုးဆံုးအေျခေနကိုေရာက္ေနၿပီး ခြဲစိတ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး