ONLY FRIENDS

11

Will:Najpierw Emma, a teraz ty. Kogo on mi jeszcze zabierze?

Ava nie odczytała tego smsa (ten sms jest dla waszej wiadomości, tak jakby jesteście do przodu, wiecie co napisał, a ona jeszcze nie)

Postanowiłam, że odpocznę. Włączyłam muzykę i zaczęłam czytać książkę. W tej chwili miałam ochotę pobiec do domu Willa i go przytulić z całej siły, ale było to niemożliwe, bo byłam na to zbyt pijana.

Przeczytałam, może z 7 zdań. Wsumie tak się najebałam, że już nie potrafię liczyć. Literki zaczęły mi się rozmazywać. Postanowiłam, że odłożę książkę, ale muzykę zostawiłam. Przynajmniej tyle, że alkohol nie działa na słuch, ale działa na wyobraźnię. Oj i to bardzo mocno. Zaczęłam myśleć o MNIE I KAŻDYM CHŁOPAKU ZE SZKOŁY, KTÓRY MI SIĘ PODOBA. To było bardzo złe. Ah. Ale bardzo przyjemne. W tej chwili, po prostu nie byłam trzeźwa i mój mózg wyobrażał sobie rzeczy niemożliwe. Chociaż z jedną osobą to było możliwe i właściwe to się już stało. To znaczy Liam mi się podobał lecz już nie

Zasnęłam.

Obudziłam się o godzinie 7 i zobaczyłam, że mam wiadomość od Willa.

Will:Najpierw Emma, a teraz ty. Kogo on mi jeszcze zabierze?

Przeczytałam to ze łzami w oczach. Pomimo, że nie byłam trzeźwa to i tak mój mózg myślał lepiej niż parę godzin temu. W tej właśnie chwili potrzebowałam jeszcze trochę więcej snu, żeby o czymkolwiek myśleć.

Zasnęłam. Spałam do godziny 11, gdy właśnie mama weszła do mojego pokoju.

-Córciu, ktoś przyszedł do ciebie. Wstawaj.

W tym samym momencie, podniosłam się z łóżka i zaczęłam przecierać swoje oczy.

Popatrzyłam się w stronę mojej mamy i ujrzałam osobę, której się nie spodziewałam tu zobaczeć. Z jednej strony tej osoby bardzo teraz potrzebowałam.

*******

Jak myślicie, kto to? Przepraszam ponownie za tą niepewność w której was trzymam, ale wiecie dzięki temu książka staje się ciekawsza. Buźka!💟💟