10. BÖLÜM 🎈

544 37 4
                                    





"Hey , uyanmalısın " diye kısık bir ses duyunca hafifçe gözlerimi açtım .

"Ay şükür bir an birsey oldu sandım " dedi yüzümün yakınına kadar gelen genç kız.

Yatakta doğrulmaya çalışınca kolumdaki kelepçeyi fark ettim. Yatağa oturan kıza döndüm.

"Kimsin sen ?"

Artık her sorumun yanıtsız kalmasından bıkmıştım .

"Ben hayal " diyerek gülümsedi .

"Ya sen kimsin ?" Dediğinde bakışlarımı kaçırdım.

Kim olduğumu bilmiyorum desem beni deli sanarmıydı acaba ?

Cevap vermediğimde gülümsedi .

"Aslında kim olduğunu biliyorum . Tam bir uykucusun ! " dediğinde eli kalbine gitmişti. "Bir an öldün sandım " dedi .

Bileğime baktığımda morardığını fark ettim . Hayal de bileğime baktığında gözleri kocaman oldu .

"Ne yaptın sen ! Bileğin çok kötü olmuş" deyip telaşla cebindeki küçük anahtarı çıkarıp kelepçenjn olduğu tarafa geçti .Tam anahtarı yaklastirdiginda tereddütle bana baktı .

"Kaçmaya çalışmayacağına söz verirmisin ? Yoksa beni öldürmekten beter eder " dediğinde her kimden bahsediyorsa ondan cidden çekindiği belliydi .

"Kaçmaya halim bile yok " dediğimde kelepçeyi çözdü. Bileğimi ovalayıp rahatlaması için biraz masaj yaptım.

"Yemek yemen gerekiyor artık " dediğinde başımı kaldırdım.

"Ne zamandan beri burdayım? "

"Bu dördüncü gün " dediğinde elimi anlima vurdum . Çok geç kalmıştım. Kimseye haber bile vermemiştim . Kuzey ve diğerleri deliye dönmüş olmalılardı .

"Ben aşağıya inip sana yiyecek birseyler bulayım" dediğinde ona baktım .

"Kime çalışıyorsunuz siz ?"

"Cahit şerefsizine çalışmadığıma dair sana yemin edebilirim " dediğinde artık ne olacaksa olsun kafasındaydım . Beynim durmuştu. Fazla halsiz ve açtım . Yemek yeme fikri çok cazip gelmişti.

" Ben inip birşeyler hazırlayacağım sende biraz dinlenip kendine gel " deyip ayağıya kalktığında kapıya ilerledi ve odadan çıktı.

Kapıyı kilitlemedi

Ayağıya kalktığım sırada  başım döndüğünde düşmemek için tekrar yatağa oturup baş dönmemin geçmesini bekledim . Bir kaç saniye sonra yavaşça ayağıya kalktığımda bu sefer başım dönmemişti.

Odadan çıktığımda önce sağa ve sola bakıp kimsenin olmadığına emin olup yavaşça merdivenlere yöneldim. Etrafta kimse görünmüyordu ve etraf fazla sessizdi . Aşağıya inmeye başladığımda yüksek sesli bir müzik sesi duymaya başlamıştım. Merdivenleri indiğimde sesin mutfaktan geldiğini anlamıştım. Bahçe kapısından  iki takım elbiseli korumanın eve girdiğini görünce duvarın arkasına saklandım.

K E L E B E KHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin