Sabah uyanınca ilk isim kısa bir duş almak oldu. Banyodan çıkınca bornozumun kemerini sıkıp giyinme dolabima dogru yürüdüm . Dolaptan gri bir spor takım çıkardım ve giydim boy aynasının karşısına geçip saçlarımı tararken odamın kapısı açıldı ve ben hırkamı giyerken içeriye kendi kendiyle konuşan hayal girdi
"Gelde şimdi bu uykucuyu uyandir" diye söylenirken birden beni görünce olduğu yerde kaldı .
"Bi dakka bi dakka " dedi ve gözlerini kapatıp tekrar açtı .
"Gece ?" Dedi şaşkınca
"Efendim " dedim.
"Sen uyanık mısın?"
Bu salak niye burda ki
Yine kafamdaki sesi duyunca göz devirip hayale döndüm .
"Hayır hayal daha uyanmadım " dediğimde hayal gülüp yanıma yaklaştı .
"Hayret hangi dağda kurt öldü bu saatte ayaktasın "
"Bundan sonra böyle ayrıca bu odaya her gelen böyle elini kolunu sallayarak girebiliyor mu ?" Derken hırkamı düzelttim.
Elindeki ipe takılı kartı gösterdi.
"Herkes değil sadece yetkili kişiler "
"Yetkili kişiler kimmiş? Burası benim mahremiyetim " dedim kaşlarımı çatarak.
"Öyle elini kolunu sallayan herkes giremez tabiki güvenlik için oda kartın egitmeninde ve bende var " dediğinde başımı olumlu anlamda salladım. Saçlarımı toplamaya başladığımda hayal bana boş boş bakıyordu.
"Neyi bekliyorsun hayal illa seni kovayım mı gitmen için ? sen git bende gelirim simdi " dediğimde hayal toparlandı.
"Seni uyandırmak artık günlük rutin oldu. Bugün yapmayınca bi tuhaf oldu "
Ona tek kasımı kaldırıp bakınca hala burda durduğunu fark etti .
"Tamam tamam gittim ben " deyip keyifle odadan çıktı. Saat daha çok erkendi . Hayal benin uyandırmak için bir buçuk saat erken mi geliyordu?
Etrafındaki herkez bitik , kurtul şunlardan
"Bu seni ilgilendirmez , hem sen niye hala burdasın ki ?"
Koluna iki fazla kesik attın diye gideceğimi mi sandın !
"Defol ! Çık şurdan Allah'ın belası !" Deyip kafama vurdum .
İki tane hücren var zaten , kafana vurup onları da öldürme aptal .
Sinirle odadan çıkıp koridorda yürümeye başladım. Toplantı odasından çıkan biyolojik adamı görünce gülümseyerek bana baktı.
"Erkencisin bugün günaydın KIZIM " dediğinde öfkeyle önüme dönüp yürümeye devam ettim .
Gerçekten hiç birşey olamamış gibi böyle davranmaya devam mı edecek !
Elim kulağıma giderken koridorda sola döndüm.
"Sus artık!"
Beni susturamazsın !
Gözlerimi ve kulaklarımı kapattığımda başıma giren ağrıyla nefesimin kesildiğini hissettim . Sadece kalp atışlarımı duyuyordum . Kulaklarım patlayacakmış gibi olduğunda gözlerimi açtım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
K E L E B E K
Roman pour Adolescents"İyi insanlar dünya için sevdiklerini feda ederler , kötü insanlar ise sevdikleri için dünyayı yakarlar , ben iyi biri olduğumu söylemedim " ( DÜZENLENİYOR )
