deel 12

114 4 3
                                    

Het is weer  school. Ik heb heel de vakantie lang zitten slapen tot ongeveer twaalf uur dus... op tijd opstaan is redelijk moeilijk. Ik zie op mijn klok staan 8:05. Ik sta op en ren naar mijn kast. Ik pak het eerste setje dat ik vind en ga naar beneden. Het is een mooie warme trui en een lange blauwe broek.  Beneden zie ik Rose aan de ontbijttafel zitten. Ze propt net een stukje verse croissant in haar mond als ik aan tafel ga zitten. Ik kijk haar lachend aan en pak er zelf ook een . Rose en ik zeggen niet veel. We hebben het namelijk te druk met eten. We pakken onze spullen en stappen in Rose haar auto. Aangezien Rose haar rijbewijs dus nog niet heeft, rijd ik. Ik zet de radio op een gewoon volume en neurie mee op de leuke muziek. Langs mij begint Rose luidkeels mee te zingen. Ik moet veel moeite doen om niet vals mee te beginnen zingen. Ik probeer mij te focussen op de weg wat nogal moeilijk is  als ik meezing. Als er een ding is dat ik goed vond aan de spionnen organisatie, was dat ze verantwoordelijk zijn. Van jongs af aan leerden ze me alles over veiligheid. Aangekomen aan school zoek ik een parkeer plek. Ik ben redelijk trots op mezelf aangezien ik de hele tijd geconcentreerd was op de weg en perfect geparkeerd heb.

-'Welk vak hebben we nu?'

-'Ik denk wiskunde.' Ik kijk Rose al slaperig aan. Ik heb gisteren te lang zitten lezen. Om half een sliep ik pas echt goed.

-' Leuk we beginnen de week met wiskunde. Kunnen we niet iets leuks hebben?'  zegt Rose op een sarcastische manier. 

Normaal zou ik niet lachen, maar vandaag ben ik het nu  volledig eens met Rose. Ik ben niet zo iemand die zegt dat ze school leuk vinden en alles zal doen voor goed punten, maar ik vind het toch wel een beetje belangrijk aangezien ik een goede toekomst wil. Maar omdat ik moe ben, zie ik hier echt tegenop.  Als halve zombies gaan we school binnen. Bij wiskunde gaat Rose meteen naar Zack toe. 

-' Je vind het toch niet erg hé?'

-' Tuurlijk niet .' 

Ik liep door de klas en ging naar de enige vrije bank die ik zag. Het was niet echt de beste plaats , maar ik had geen andere keus. Terwijl ik naar daar wandel, trekt iemand mij opzij. Langs mij zie ik Dylan zitten.

-' Hey kom bij mij zitten. Of wil je aan de smerige kauwgom bank gaan zitten?'

-'Hmmm , laat me denken. Wil ik dat wel?  Ik denk dat ik de kauwgombank verkies.' zeg ik al lachend. 

-'Nu breek je mijn hartje Vi.'

Beide lachen we. Ik besluit toch langs hem te gaan zitten.  Ik kijk naar voor en zie de leerkracht kwaad kijken. Vlug pak ik mij boeken en start ik met me te concentreren op de les. Ik kijk door de klas en zie Rose kijken en allerlei vreemden gebaren maken. Ik snap dat ze iets belangrijk wilt zeggen, maar ik heb niet door wat. Langs mij begint Dylan ook door te hebben dat er iets aan de hand is. 

-'Ze probeert te zeggen dat de les saai is en we zo geen hele dag gaan overleven.'

Ik kijk Dylan verbaasd aan en kijk naar Rose die gestopt is met haar vreemde gebaren.

-' Hoe de frick weet je dat?'

-' In ons eerste jaar hadden we een hele lijst gemaakt met gebaren om in de les te kunnen praten.' Hij keek half verslagen terwijl hij dit zei.

Ik moest moeite doen om mijn lach in te houden.  Helaas heeft Dylan het door. Hoe leuk ik hem ook vind, soms kan hij zo irritant zijn. Dylan maakt allemaal gekke gezichten, maar helaas voor hem ziet de leraar deze hele show. Kwaad roept hij naar Dylan dat hij moet stoppen. Hierdoor schiet ik gewoon nog feller in de lach waardoor de leerkracht ook kwaad op mij wordt. Zo gaat bijna heel de dag verder. Dylan en ik hebben vandaag bijna elke les samen, buiten het laatste lesuur. Rose daarentegen zit alleen de eerste twee uur bij mij. Het laatste uur zit ik bij Quin en Kayla. Ik zie alleen Quin en besluit meteen langs haar te gaan zitten. We hebben samen een cursus fotografie. Voor onze opdracht moeten we buiten school leuke straatfoto's maken. Iedereen is hier redelijk blij mee aangezien we buiten school mogen. Dit is immers de eerste keer in het jaar dat dit mag. Aangezien we Kayla nergens zien, besluiten we met z'n tweeën te gaan. Ik  vermoed dat meneer Raymond de enige leuke leerkracht is die zich niet aan de regels van de school houdt. We mogen gewoon vrij rondlopen en het maakt hem niet uit als we winkels binnen gaan zolang we onze foto's tegen het einde van de week maar hebben.

Na een tijdje rond te lopen hebben we redelijk wat foto's gemaakt. Ik ben verbaasd dat Quin zo goed is in fotografie . Als we gewoon voorbij een brandkraan komen, kan Quin er hele mooie foto's van maken.  We besluiten om iets te eten te gaan halen aangezien we heel veel honger hebben. We komen voorbij een Eat en besluiten gewoon een broodje te nemen. Terwijl ik zoek naar een lekker broodje zie ik teveel zalige snacks.

-' Hey Quin anders kunnen we een aantal snacks meenemen en dan kan je vanavond langs komen. Dan hebben we samen met Rose een meidenavond.' roep ik door de Eat.

-' Ja dat is wel een leuk idee. Ben je zeker dat Rose het goed gaat vinden?' Quin kijkt me vragend aan terwijl ze een broodje uit de frigo pakt.

-' Ik denk dat het wel mag. Weet jij trouwens waar Kayla is?' 

-'Uhm ja, ik zag haar deze ochtend. Ze zei dat ze naar familie ging voor belangrijke dingen te regelen.'

-'Dan is het gewoon met ons drie. Annabel en Robert zijn deze week niet thuis door een zakenreis. Ze hebben gezegd dat we mensen mochten laten langskomen zolang het er niet te veel waren.'

 Ondertussen heb ik een heerlijk broodje gevonden.

-'Hoe leuk. Dus hoe doen we het vanavond?'

-'Rond zeven bij mij en dan bestellen we pizza. Daarna kunnen we een film kijken en snacks eten.'

-' Goed plan, maar ik denk dat we nu terug moeten gaan.'

-' Ok wil je even helpen met de snacks in mijn tas te steken?'

-'Tuurlijk. Vergeet wel niet eerst te betalen.'

Na het betalen, pakken we onze snacks en ons eten en gaan we terug naar de leerkracht. Na school wacht ik buiten aan de auto op Rose. Redelijk snel is Rose er ook. Tijdens de autorit ben ik terug aan het neuriën met de muziek en is Rose weer luidkeels aan het meezingen. Wanneer we thuis aankomen pak ik mijn sleutel. Ik voel in mijn zak, maar vind deze niet.

-' Hey Rose heb jij een sleutel? Ik ben de mijne vergeten.'

-' Uhm nee ik heb ze hier gelaten omdat ik dacht dat jij de jouwe mee had.' Rose heeft een paniekerige blik.

-'Shit zeg nu niet dat we de buitengesloten zijn.' Ik ga aan de kant zitten en probeer een oplossing te zoeken.

-'Wacht... Er is een reservesleutel.'

Rose pakt een sleutel van onder een kleine bloempot. We gaan meteen naar binnen. Binnen zie ik mijn sleutel op tafel liggen. Ik pak hem meteen en stop hem in mijn rugzak.

-'Hey heb je zin in een meidenavond?' Ik kijk naar Rose die uit de frigo een verse appel neemt en hier een hap uit neemt.

-' Tuurlijk! Laat me raden, je hebt alles al geregeld.' Ze neemt nog een hap van haar appel.

 -' Wat ken je me goed.' We lachen en ik stuur meteen naar Quin dat alles geregeld is.

Ik ga naar boven om even te rusten na school. Hierna maak ik  mijn huiswerk al en ook mijn tas voor morgen. Rond zeven uur hoor ik de deurbel en ga ik naar beneden. Beneden staat Quin. We zetten ons met z'n allen in de zetel en genieten van een leuke meidenavond. Midden in de film moet ik naar het toilet.

-'Ik ben even naar de wc.  Jullie hoeven het niet op pauze te zetten. Ik ken hem toch al.'

Vanuit het raam in de badkamer zie ik het vreemde busje van altijd. Ik zie de deur van Dylan zijn huis opengaan en de vreemde man komt naar buiten. Dit keer is hij niet alleen. Langs hem staan nog twee mannen. Een is groot en redelijk mager. In tegenstelling tot de grote man is de andere redelijk klein en goed gespierd. Zouden Dylan zijn ouders spionnen zijn? Ik probeer deze gedachten uit mijn hoofd te zetten. Dylan zou dit toch weten en hij ziet er niet uit als een gevaarlijke spion. Waarschijnlijk zijn dit gewoon klusjesmannen of zakenpartners van een van Dylan zijn ouders. Ik ga terug naar beneden en zie dat de heerlijke pizza is aangekomen. Meteen ruik ik de heerlijke geur van pizza Margarita. Ik ga bij in de zetel zitten en probeer te genieten van de rest van de avond.

the spyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu