the spy

Deel 10

Rose loopt door de kamer heen. In haar ene hand houd ze 10 leuke jurkjes vast en in de andere een aantal leuke setjes. Sinds ik Rose verteld heb over de date is ze helemaal aan het flippen. Ze heeft nog geen woord gezegd.

5 minuten eerder

-' Rose. Ik moet je iets belangrijk zeggen.'
-'Hey Vi.  Wat is er?'
-'Ik wil je dit al een paar dagen vertellen, maar wist nooit hoe.'
-'Zeg maar gewoon. Ik word niet kwaad. '
-'Ik heb geen schrik dat je kwaad wordt, maar dat je gaat overreageren.'

Rose kijkt me vragend aan.

-'Ik heb een date met Dylan in minder dan 2 uur.'

Rose staat op en gaat naar haar kast.  Ze loopt door de kamer heen en de rest ken je al.

Terug nu .

Rose duwt mij op een stoel voor haar spiegel. Ze pakt haar make-up kit en gaat er mee aan de slag.  Als ze klaar is, neemt ze de krultang en begint ze aan mijn haar.

-'Dus sinds wanneer vind je Dylan leuk?'
-'Ik weet niet. Het was gewoon alsof ik hem al zo lang kende .'

Rose krijgt een grote glimlach op haar gezicht. Als ze klaar is, staat ze op en gaat ze naar haar bed en kijkt naar de kledinghoop op haar bed.

-'Wat gaan jullie eigenlijk doen?'
-'Dylan zei dat we gingen schaatsen en daarna een hapje eten.'

Rose kijkt weer naar de stapel op haar bed. Ze is door heel de stapel aan het zoeken naar de perfecte outfit. Na een kwartiertje zoeken heeft Rose de perfecte outfit gevonden. Ze houdt in haar ene hand twee schattige wollen jurkjes vast en in de andere hand een setje van een zwarte broek en een grijze truitje. Ze komt voor mij staan en houd elk stuk voor me. Na even denken hebben we een leuk wollen grijs jurkje uitgekozen. Ik kijk op de klok en zie dat ik nog een half uur tijd heb. Opeens staat er buiten een donkere auto. Ik kijk naar de chauffeur juist wanneer ik oogcontact maak, rijdt hij weer door. Redelijk vreemd als je het mij vraagt.  Mijn spionneninstinct zegt me dat er iets niet klopt. Ik zet het uit mijn hoofd en ga naar beneden.

Ik kom beneden en meteen gaat de deurbel. Ik ren vrolijk naar de deur en als ik opendoe zie ik Dylan voor me staan. Hij heeft een leuke wollen pul aan en een gewone jeans broek. Ik kijk Dylan met een big smile aan en zie hem knipogen.

-'Iemand is alles goed in zich aan het opnemen.'
-'Krijg niet te veel hoop.'

We lachen en gaan samen naar buiten. Onderweg is het redelijk stil. Ik heb me nog nooit zo nerveus gevoeld in de buurt van Dylan. Oké we kennen mekaar nog niet zo heel lang, maar ik voel me hier al helemaal thuis en op mijn gemak. Als we aankomen, stappen we uit en doen onze schaatsen aan. Ik denk er nu pas aan dat ik redelijk goed kan schaatsen, maar hoe kan het anders ik heb een jaar in Alaska gewoond. Ik ga het ijs op,maar heb al redelijk snel door dat Dylan niet meer achter mij is. Ik draai me om en zie Dylan zich vasthouden aan de baar. Ik begin te lachen en schaats recht naar hem toe.

-'Heeft iemand ondersteuning nodig?'
-'Ik heb niet het juiste gekozen voor mezelf. Maar jij kan het precies redelijk goed.'
-'Kom laat me je helpen. Allereerst zou ik door de knieën buigen.'

Ik pak Dylan zijn hand en we proberen een rondje te maken.

-'Het begint al aardig te lukken.'

Hand in hand schaatsen we over het ijs. We blijven nog een uur schaatsen. Na het uur heb ik Dylan eindelijk leren schaatsen. Samen nemen we nog een aantal foto's. We wandelen na het schaatsen en de foto's rustig naar het restaurant. We lopen door de straten en komen langs een grote kermis. Dylan loopt recht de kermis in. Ik kijk hem verbaasd aan.

Dylans POV

Ik had Vi nooit verteld naar wat voor restaurant we gingen. Ik zag Vi met een verbaasde blik kijken als ik afsloeg richting de kermis. Ik kijk haar al lachend aan en neem haar hand. Samen gaan we de kermis binnen.

-'Ik heb je nooit verteld waar we heen gingen.'
-'Dus aangezien we naar een kermis gaan zal er wel genoeg suikerspin zijn .'

Samen schieten we in de lach. Ik ga zo snel mogelijk op zoek naar een suikerspin kraampje. Nadat ik er een gevonden heb, bestel ik een extra large suikerspin.

Violets POV

We rennen de kermis binnen. Eenmaal aangekomen aan het suikerspin kraampje bestelt Dylan een goede grote suikerspin. Na een half uur rondgelopen te hebben, gaan we in het reuzenrad. Ik ga dicht tegen Dylan aan zitten. Opeens zie ik vanuit het reuzenrad de vreemde man in de zwarte auto. Ik probeer me terug te focussen op Dylan en de date. Na het reuzenrad wandelen we nog even rond. We doen nog een paar leuke kraampjes waaronder het ringgooien. Wanneer we naar huis gaan hebben we veel foto's en een aantal leuke knuffels. Onderweg stoppen we langs de boom op de berg. Eenmaal daar stappen we uit en gaan we op de schommel zitten. Ik leun met mijn hoofd op Dylan zijn schouder.

-'Weet je,  ik had heel veel plezier.'

Ik kijk Dylan aan en kijk hem in zijn blauwe ogen.

-'Ik ook .'

We staren diep in mekaars ogen. Dylan leunt dichter naar me toe. Zelf leun ik ook dichter. Onze lippen worden één en zo zitten we daar om tien uur s 'avonds in de sneeuw buiten . Voorzichtig trekt Dylan zich terug. We gaan terug naar de auto en rijden naar huis.