ILLEGALS

12

  

Jongdae'mizin bal sesiyle birlikte, iyi okumalar~

*******

  Bedenini ele geçiren korku ile bir müddet olduğu yerde kala kaldı Chanyeol. Ne yapması gerektiği hakkında bir fikri yoktu. İçindeki korku parçaları birleşip büyürken bedenini bir titreme alıyordu. Ne yapması gerektiğine karar veremiyordu. Ne yapmalıydı?

  "B-Baek...hyun... Baek..." fısıldayarak titreyen ayaklarını yerde yatan Baekhyun'a sürükledi. "Baekhyun..." omzunu tuttu. "Baekhyun," hafifçe sarstı. "Uyan," fısıldadı yeniden. Ama hiçbir sonuç alamadı. Hiçbir tepki vermedi Baekhyun. "L-Luhan... Luhan'ı arayacağım!" yere dizlerini koydu ve cebinden telefonunu çıkarıp Luhan'ı aradı.

  "Efendim Yeol?"

  "Luhan!" Chanyeol ne diyeceğini bilemeyerek arkadaşının ismini seslendi.

  "Chanyeol bir şey mi oldu, bu ses ne?"

  "Ben... Ben Baekhyun'un evindeyim. Girdiğim zaman baygın yatıyordu. Hala öyle. Gel-gelmen gerek!"

  "Ne! Bekle geliyorum hemen. Ambulansı aradın mı?"

  "Hayır." 

  "Tamam, geliyorum!" Luhan telefonu kapattı. Chanyeol yeniden Baekhyun'a döndü ve elini yeniden omzuna koydu. Giydiği tişörtünün açıkta bıraktığı kollarında yer yer morluklar vardı. "Baekhyun," diye yeniden fısıldadı Chanyeol fakat yine hiçbir hareket yoktu.

  Çalan kapının sesini duyar duymaz hemen yerden kalkıp kapıya koştu Chanyeol. Kapıyı açınca içeriye nefes nefese kalmış Luhan girdi. Gördüğü manzara karşısında bir süre duraksamıştı Luhan. Verdiği sık nefeslerin arasından "Baekhyun..." diye fısıldadı. "Ambulansı aradım birazdan burada olur," dedi daha sonra ve hızlı adımlarla Baekhyun'un yanına gitti. Tıpkı az önce Chanyeol'un yaptığı gibi o da elini Baekhyun'un omzuna koydu ve birkaç kez ismini fısıldadı. Baekhyun ise yine tepki vermemişti...

   Saat gece yarısını çoktan geçmişti. Luhan ve Chanyeol saatlerdir hastane kapısında bekliyorlardı. Bir saat kadar önce bir doktorun gelip sorduğu sorulardan sonra ne gelen vardı ne de giden.

  Sonunda doktor odadan çıktı ve ikisinin önünde durdu. "Arkadaşınız şu an iyi ve uyutuluyor. Bağımlı olduğu için karşılayamadığı madde ihtiyaçları krizler geçirmesine neden olmuş ve uzun süre yemek yememesiyle birlikte vücudu oldukça zayıf düşmüş. Geçmiş olsun." diye açıklama yaptıktan sonra doktor ve yanındaki hemşireler gittiler ve Luhan ile Chanyeol şaşkınlıkla birbirlerine baktılar.

  "Nasıl yani, şimdi Baekhyun bağımlı mı?" Luhan fısıltıyla sorarken güç arar gibi Chanyeol'a tutundu. "Bir şeylerin ters gittiğini düşünmüştüm ama bu derece olacağı aklıma gelmemişti." mırıltılarla konuşmaya devam etti Luhan. Odanın dışında bulunan koltuklara oturdular. Luhan vücudunu Chanyeol'a yasladı ve öylece durmaya devam etti.

  "Onunla ne kadar yakınsınız?" diye sordu Chanyeol.

  "Onunla aramızda en yakın olan Kyungsoo'ydu. Her şeylerini bilirler. O kadar olmasa da biz de oldukça samimiydik," diye açıkladı Luhan. "Baekhyun her zaman ortamı neşelendiren kişiydi. Bana geldiği o iki gece anlamalıydım..." diyerek iç çekti.

  "Kendini suçlama." diyerek arkadaşının sırtını okşadı Chanyeol.

  "Göz göre göre kendisini zehirlemiş Chanyeol. Hala da öyle belki de..."