ILLEGALS

16

Her gece tekrar eden aynı kâbusu yüzünden gecenin bir yarısı uyanmış bir daha da uyuyamamıştı. Yatakta doğruldu ve uykusuzluktan acıyan gözlerini ovuşturarak arkasına yaslandı. Çok uykusu vardı fakat uyuyamıyordu. Titrek bir nefes aldıktan sonra telefonunu eline alıp yataktan kalktı. Acaba Chanyeol'un evinde uyku ilacı var mıydı? Bunu öğrenmek için Chanyeol'e sorması gerekiyordu ama onun uykusunu da bozmak istemediği için bundan vazgeçip alt kata indi ve mutfağa girdi. Buzdolabında bulduğu sütü ısıttı ve içti. Belki bu uyumasına yardımcı olurdu.

Yeniden üst kata çıktı. Kaldığı odaya gireceği sırada kapısı yarı aralık olan Chanyeol'un odasından birkaç ses duydu. O da mı uyuyamamıştı?

Yavaş adımlarla kapıya yaklaştı ve aralıktan kafasını uzattı. Güzel çocuğun uyuduğunu görünce uzattığı kafasını geri çekip kendi kendine sesler duyduğunu düşündü. Omuz silkip arkasını döndüğünde tekrar kulağına sesler geldi. Baekhyun gözlerini yumdu ve derin bir nefes verdi. Her şeyin üstüne bir de garipten sesler duyuyordu!

Odasına girip yatağa yüz üstü uzandı ve elindeki telefonunun tuş kilidini açıp uzun zamandır oynamadığı bir oyunu açtı. Uzun zamandır oynamadığı için sürekli yenilince sinirle telefonu yatağa attı. Ardından geri alıp oyunu sildi. Çok uzun zamandır girmediği sosyal medya hesabına girmeye karar verdi.

Girdiği sitede önceden takip ettiği arkadaşlarının paylaştıkları fotoğrafların arasında bir süre dolandıktan sonra Chanyeol'un profilini arattı ve ilk sırada çıkan Chanyeol'un profiline tıklayıp paylaştığı gönderilere baktı. Renkli profili dikkatini çekmişti. Paylaştığı fotoğrafların hepsinde parıldıyordu. Çok güzeldi. Çok samimi ve güzel...

Dikkatini çeken bir fotoğrafa tıkladı ve fotoğrafın ekranda büyümesini sağladı. Chanyeol gözünde deniz gözlüğü ile havuzda kocaman gülümserken çekilmiş bir fotoğraftı.* O fotoğraftan çıkıp kucağında hazır paket dolu olan bir fotoğrafına tıkladı. Bu fotoğrafı da çok güzeldi.* Büyük ihtimalle habersiz çekilmişti ama ona rağmen çok güzeldi.

Baekhyun, Chanyeol'ü neden bu kadar güzel bulmaya başladığını düşündü. Ona yaptığı iyiliklerden dolayı minnet duyduğu için olabilir miydi?

İçinde neler döndüğünü tam olarak bilmiyordu. Bir süredir yan yana olduğu bu güzel çocuk bir anda hayatına girmiş ve hayatının merkezi gibi olmuştu. Baekhyun onu gördüğünde içinde farklı bir şeyler oluyordu. Midesi bulanıyordu ama kusacak gibi olmuyordu. İçinde garip bir kıpraşma vardı ama bunun neden olduğunu bilemiyordu. Chanyeol'ün kendi kokusuyla birleşen vanilya kokusunun vücuduna yaydığı güven ve huzur hissini çok sever olmuştu. Daha önce bu kadar güven veren bir koku duymamıştı. Üstüne üstlük bu koku bağımlılık gibiydi, her an o koku etrafında olsun istiyordu, şimdi de olduğu gibi.

Yataktan kalktı ve ses çıkarmamaya özen göstererek Chanyeol'ün odasına girdi. Yatağın yanına usulca oturup kaşları çatık bir halde uyuyan Chanyeol'e bakmaya başladı. Öyle bir aurası vardı ki insan hep bu çocuğun yanında olup ona bakmak, kokusunun etrafını dolamasını istiyordu. Kendisinden başkasının da Chanyeol hakkında böyle düşünüp düşünmediğini merak etti o an Baekhyun.

Dalgın bir halde Chanyeol'un boncuk boncuk terlerin süslediği güzel yüzünü izlerken kulağına dolan inlemelerle kendine geldi. Az önce duyduğu seslerle birebir aynı olan sesin kaynağının Chanyeol olduğunu anlayınca bir an duraksadı. Kâbus görüyor olup olamayacağını düşündü bir süre. Uzun olanın inlemeleri gittikçe artarken Baekhyun düşünmeyi kesti ve yatakta Chanyeol'e yaklaşıp hafifçe sert omzuna dokundu ama uzun olan hiç de etkilenmemişti. Bir kez daha, daha sert bir şekilde omzuna dokununca bunun bir faydası olmadığını gördü ve ellerini Chanyeol'un terli yüzüne çıkardı. Yüzü adeta alev topu olan çocuğun adını seslendi "Chanyeol," diye ama yine hiçbir dönüt alamamıştı. "Chanyeol... Uyan." Chanyeol yine gözleri kapalı, kaşları çatık uzanmaya devam etti. Baekhyun yataktan kalktı ve odadaki banyoya girip gördüğü ilk yardım dolabında ateş ölçer aradı.