The RUNAWAY Heiress |BK 2|

TRH- 20

Tyler POV

F**ck this traffic mom will surely kill me right now..aggrhh!! "can't you make it faster,you stupid people." Sigaw ko mula sa loob ng sasakyan. Kanina pa ako rito dahil sa walang kwentang traffic nayan. I need to do something before my mother kill me twice, I tell myself bago ko tinawagan ang isa sa mga tauhan ko. "hello!! Do something about this f**cking traffic now!!" sigaw ko rito at pinatay ang tawag. Maya maya lang ay naka rinig na ako ng pag hampas ng malakas na hangin kayat napa tingin ako sa ibabaw at napa smirk bago lumabas ng sasakyan.

"Mr. Salvatore, sorry if natagalan sir si ma'am Sky po kasi ..."pag uumpisa nito ng makababa ang isa sa mga helicopter ko.

"I don't need your f**ck**ng excuses." Cold kung sabi rito bago hinagis sakanya ang susi ng sasakyan ko at sumakay na sa helicopter and instructed my pilot na sa airport kami pupunta.

Pagka babang-pagka baba ko ay hinanap ko agad si mom which is I'm 100% sure that she's boiling right now, in anger. Maya maya pa ay nakita ko na siya sa na matiim na naka tingin sakin while dad is grinning behind her. Which makes me more pissed because of his face, dad is really childish sometimes around us but the total opposite in other person.

"TYLER CLOUD SALVATORE!!" sigaw ni mom habang naka pamaywang na naka harap sakin na halos umusok na ang tainga niya sa galit while dad just grinned more at me

"Mom.. I'm sorry I got stock in a traffic and...."

"Abbastanza scuse, giovanotto, ne avevo abbastanza da tuo padre, non voglio sentire altro da te." [Enough excuses young man I had enough of that from your dad I don't want to hear more from you.]Sabi nito at galit paring naka tingin sakin kayat mas lalo lang akung kinabahan because mom is really scary when she's mad.

"Hon...What did I do again this time? I've been a good man kaya." Paglalambing ni dad kay mom kayat napa irap nalang ako sa kanila.

"Ehi !!! Damon Clark Salvatore non venire vicino a me ... c'è un divano sul mio divano per stasera." [Hoyy!!! Damon Clark Salvatore wag mo akung malapit lapitan ... may kasalanan kapa sakin sa sofa ka matutulog mamayang gabi.] Sabi ni mom kay dad at inirapan ito kayat mas lalong nanlumo ang mukha ni dad kayat ako naman ang natawa ngayun sa mukha ni dad kayat masama niya akung tinignan at umatong hindi pa kami tapos at babalikan niya ako mamaya kayat natawa lang ako rito.

"Hey young man ....wagkang tawa ng tawa riyan kasi mas malaki ang kasalanan mo sakin." Sabi ni mom kayat nawala agad ang ngiti ko at napa tingin sa kanya agad. Habang si dad naman ay tumawa ulit sakin.

"Mom!! It's not practically my fault that its traffic." Sabi ko rito at napa kamot sa ulo ko.

"Non sto parlando di quel giovane !! Sto parlando di mia nuora." [I'm not talking about that young man!! I'm talking about my daughter-in-law." Biglang sabi nito at iniwan kaming naka sayad sa lupa ang mga baba naming ni dad bago lumabas ng airport at pumunta sa helicopter

"Dad!!" tawag k okay dad ngunit ay itinaas lang nito ang mga kamay niya at ngumisi sakin.