The RUNAWAY Heiress |BK 2|

TRH-15

I don't know how long I was staring to oblivion; all that I know is my heart is aching and shuttering, I felt betrayed and fooled. "But why would I felt like this? Gosh!!! Elizabeth, stop assuming his not even yours to begin with!!" sabi ko sa sarili ko at pinahid ang mga luhang unti unti nanamang naglalakbay sa pisngi ko. "Why would I even felt anger when I saw that girl?" tanung ko nanaman sa sarili ko. "because your jealous!!" sagot ng munting tinig sa isang parti ng utak ko. "I'm NOT jeaslous!!" sagot ko naman sa sarili ko. "Yeah!! And your being denial too." Sagot ng isipan ko kayat mas lalo lang akung na iinis sa sarili ko kasi kahit ako ay diko na alam ang totoo sa hindi. Kayat napa sigaw nalang ako sa inis at sinabunutan ang sarili ko.

"Angel" sabi ng isang tinig na kilalang kilala ko kayat lalo lang akung na lungkot kasi kahit sa isip at sa paligid ko ay na ririnig ko na sya. "Angel please let me explain" sabi ulit nito kayat mapaklang napatawa nalang ako rito at hinarap ang lalaking palaging nagpapakita at gumugulo sa isip ko

" pwedi ba kahit ngayon lang ay lisanin mo muna ang isip ko, at mamayang gabi kana ulit magpakita gaya ng palagi mong ginagawa, wag ngayun sinaktan mo pa ako." Sabi ko rito at tinapik ang mukha niya na alam ko namang mawawala rin gaya ng parating nag papakita sakin na bunga ng imahinasyon ko lang. ngunit ganun nalang ang paglaki ng mata ko ng di ito nawala bagkos ay ngumiti pa ito lalo sakin. Kayat bigla kong hinawakan ulit ang mukha niya.

"Didn't know that you've been fantasizing me Angel." Biglang sabi nito kayat mas lalong nag laki ang mata ko at lumayo agad sakanya.

"Totoo kana? Hindi kana isang illusion lamang?" di makapaniwalang sabi ko rito at napatakip sa bunganga ko sa hiya. Ngunit ay nawala rin ang gulat ko at napalitan ng inis at galit ng maalala ko ang ng yari kanina.

"Pwedi ba Mr. Salvatore iwanan mo na ako at wag mong gulohin, mabuti pat dun kanalang sa fiancée mo." Inis kung sabi rito at aalis n asana ngunit ay pinigilan niya ako.

"Angel please let me explain, it's not what do you think it is. Believe me!!" sabi nito at inis na napa layo sakin. "F**ck!!" sigaw pa nito

"Hey!!! Mr!! hindi ako ang nang lalandi ng iba habang meron naman palang mapapangasawa na, kayat wag na wag mo akung masigaw sigawan." Sabi ko rito at nag lakad na paalis.

"Hey!! Angel!! It's not like that!! please could you please stop walking." Sabi nito habang hinahabol ako ngunit ay nagpatuloy lang ako sa pag lalakad, but what he did next make me stop completely with wide eyes open and burning face.

"Good thing, that makes you stop walking and talking nonstop. If only I've known that a kiss could shut you up I should have done that long time ago." Naka ngisi nitong sabi sakin kayat natauhan ako sa pagkakabigla ko at tinitigan siya at pagkatapos ay pinag hahahampas ko siya.

"Bastos ka!!! Why did you kissed me??" sigaw ko rito ngunit ang luko ngumiti lang

"To shut you up!! Ang ingay mo kasi eh, mabuti sana kung sa kwarto natin kalang nag iingay." Sabi nito kayat nag taka ako kung anung sinasabi niya.