Stay With Me (BaekYeol)

41

(Tanrısal Bakış Açısı)

Elindeki yaklaşık altı yaşındaki sevimli kızla gülüşerek markete gitmek için yola çıkan BaekHyun'un morali oldukça yerindeydi son zamanlardaki dersleri ve şirketi arasındaki yoğun temponun aksine. Tüm yorgunluğuna rağmen hayat dolu küçük kızla zamanını dolduruyor oluşu hoşuna gitmişti.

Sevdiği adamla haftada en fazla iki veya üç gün görüşebildiklerin verdiği doyumsuzluğunun, Jongİn'in sex'e olan korkusuna çare bulamamasının verdiği sıkıntının ve en önemlisi o, daha sayamadığı tonlarca sıkıntının içinden biricik kardeşinin SeHun'a giden pembe çiçeklerle süslenmiş aşk hayatından akıl almaz derecede iyi gidiyor oluşu canının sıkıyor oluşunu bile umursamadan küçük kızla kahkahalı sohbetler ederek ılık bahar havasına gelmiş mevsimin güzelliğiyle sokağa renk katıyorlardı.

Kardeşini paylaşmayı istemiyordu ama SeHun aptalıyla arası hiç kabullenmediği kıskançlık krizine sokabilecek kadar mükemmeldi. Yanlış anlamayın. Kardeşinin mutlu oluşunu seviyordu ama bu kişi kim olursa olsun bencil BaekHyun'u kıskandırıyordu. Kesinlikle paylaşmaktan nefret ediyordu. Bu kişi SeHun olunca daha da katlanılmaz oluyordu.

-Baba, ne düşünüyorsun yine?

Çevreyi tarayan gözlerini kucağındaki küçük kıza çevirip gülümseyerek burnuna öpücük kondurmuştu. "Sence de Lulu oppan o adamla çok yakın değil mi?"

Ultra zeki olan kızla her şeyi konuşabiliyordu. Bu konu aşk bile olsa.

-Sana katılıyorum babacığım. Lulu oppam artık benim yanıma hiç gelmiyor. Odasına gittiğimde de kocaman ekrandan gökkuşağı saçlı adamla konuşuyor. Ben de onunla konuşmayıp sana geliyorum.

-Onunla konuşmayalım. Bizi unuttu.

-Evet, öyle yapalım. Baba! Bana şeker alacak mısın?

Küçük kızın sevimli gülüşüne kaşlarını çatmıştı. O surat ifadesi BaekHyun'da geçmiyordu maalesef. "Hayır. Şekerin zararlı olduğunu konuşmuştuk seninle. Lütfen tekrar tartışmayalım güzel kızım."

-Ama ben şekeri seviyorum.

Sokağın sessizliğini küçük kızın hüsranlı yakarışı doldururken olumsuzca başını sallamıştı BaekHyun. Kucağında kayan kızı hoplatarak yerini düzeltti. "Son derece şeker olan küçük kızım neden şeker istiyor ki. Hem annen sana şeker veriyor mu?"

Kızın boynunu bükmesine gülümsemek istese de o anki konu sebebiyle kaşlarını çatmalı ve otoriter ses tonu kullanmalıydı. Kendini tuttu bu yüzden BaekHyun.

-Annem de vermiyor ama dadı Kim'in bana şeker vermesi için yaramazlık yapıyorum.

"Bak sen," derken sesini kızar tonda uzatmıştı oyuncu edasıyla. "Bu yaptığın doğru mu sence?"

-Değil ama gerçekten çok seviyorum ben şekeri. (Bükük boynunu kaldırmış ve kocaman gözlerle) Çok seviyorum baba. Şeker neden zararlı olmak zorunda ki? Ben neden zararlı bir şeyi seviyorum?