Pumunta na nga kami sa kainan. Pagkaupong pagkaupo naman namin parehong pareho ng ginawa ang si Kokoy at ang tatay niya. Pinagsandok nila kami ng kanin. Napatingin ako sa mama niya at napatawa na lang kami pareho.
"Baket?" Kokoy at tatay niya
"Wala" nagulat ako na sabay din kami napasagot ng mama niya.
Why does this feel like I'm seeing what we're going to be in the future? Masyado bang advance utak ko?
Kumain na kami at hindi ko maiwasang tingnan ang parents ni Kokoy. They were... sweet. Parang sina papa lang... dati. How I wish ganun pa rin sila ngayon. Kung di lang sana nabaliw sa sugal ang nanay ko. Kung di lang din sana napagod ang tatay ko sa nanay ko. Kung di lang sana... Hays.
"May problema ka?"
"H-ha? A-ano wala"
"Weh? Ehh bat bumabalik bigla yung itsura ng terror boss ko?"
"Ha?"
"Seryoso na naman mukha mo ehh"
I tried to smile at him "Ok lang ako"
"Peke"
"Wag mo na ko intindihin Kokoy kumain ka na dyan"
"Usap tayo mamaya"
"Wag na"
"Usap. Tayo" sabi niya na medyo nilapit naman yung mukha saken kaya medyo napaurong ako
"Ma, tingnan mo oh parang tayo lang dati no? Taray tarayan ka saken dati tapos ngayon may Kokoy na tayo"
"Drama mo"
"Ma naman"
"Aagawan mo pa ng moment yung dalwang bata kumain ka dyan oh!" Sabay subo ni tita ng pagkain kay tito"
"Divksnkssk" may sinasabi pa si tito pero dahil napuno ng pagkain bibig niya di na namin naintindihan hahaha.
Nung matapos kami kumain nagpresenta na ko maghugas ng pinggan. Pang-aliw na lang din kesa magdrama ako dito wala ako sa bahay ko.
"Sigurado ka ba? Okay lang talaga Trina kahit ako na, madudumihan ka pa ehh"
"Kaya ko naman Kokoy. Marunong ako maghugas ng plato haha"
"Kaso yang damit mo ngaaaa"
"Bahala ka dyan maghuhugas na ko"
Kinuha ko na yung mga pinggan at saka nilagay sa lababo. Kukunin ko na sana yung sabon ng bigla ako iharap ni Kokoy sa kanya tapos biglang may isinuot sa leeg ko
"Ano?! A-ano yan?"
"Apron malamang"
"Kokoy alam kong apron to! Bakit mo ko sinuutan kase??"
"Madudumihan nga kasi damit mo! Mukhang mahal pa naman yan! Talikod!!"
"Ha?"
"Aish"
Nagulat ako nung biglang lumapit saken si Kokoy at parang nakayakap na saken
"H-hoy!"
"Wag ka malikot tinatali ko yung apron!"
"Para paraan ka lang pwede naman ako tumalikod!!"
"Sinabi ko kanina hindi ka naman tumalikod tss"
"Malay ko ba naman kasi sa gagawin mo! Buset Kokoy"
Natapos din naman agad siya sa pagtali nung apron
"Wag ka mag-alala iinform kita pag gusto ko ng yakap mo"
"Heh!"
"Hahahaha sige na go! Hugas na" tapos hinarap na niya ako sa lababo
"Hay nako ewan ko sayo. oh bat di ka pa umaalis?"
"Bantayan kita hehe"
"Kokoy ano ako bata? Pumunta ka na nga sa salas!!"
"Ayaw. Malungkot na naman mata mo ehh"
"Kokoy naman ehh!!"
"Wag ka maingay hoy. Akalain pa ng kapitbahay kung ano ginagawa ko sayo. Hindi sound proof bahay ko oy"
"Ikaw kasi eh tsk"
"Ano nga kasi nangyare sayo? Ok ka na kanina sa byahe ah?"
"Wala"
"Fine. Di na ko mangungulit. Just let me stay here while you do that"
"Wala naman ako magagawa. Alangan pagbawalan kita sa sarili mong kusina tss"
"Good hehe"
"Ewan 😑"
Natapos na ko maghugas ng pinggan kaya aalisin ko na sana yung apron pero nasa likod ko na kaagad si Kokoy.
"Kaya ko naman Kokoy"
"Gusto ko lang gawin. Bawal ba?"
"Baka masanay ako hanapin ko yang mga kilos mo"
"Edi masanay ka. Wala naman ako balak itigil to"
"Kokoy... di ba masyadong mabilis?" Humarap ako sa kanya nung matanggal yung apron.
"Ang?"
"Eto? Etong meron tayo"
Ngumiti lang naman siya pagkatapos
"You know what? It's so weird pero alam mo yung kwento ng parents ko saken. They met unexpectedly and fell in love after a week. Ngayon, they're 25 years married"
"Talaga?"
"Yeah. Sabi ko pa noon kina mama parang imposible naman"
"Oo nga"
"But it happened to me as well"
"Ha?"
"I fell in love with you in just a span of a week"
"Love na ba talaga yan? How sure are you?"
"I don't know. Ang alam ko lang kahit ano gagawin ko para sayo. At saka ayoko nakikita kang ganyan"
"Anong ganyan?"
"Yan... malungkot"
"Kokoy"
"Kahit nga siguro sabihin mong tumalon ako sa building gagawin ko ehh"
"Siraulo ka bat ko sasabihin yon?"
"Malay ko. Challenge maybe?"
"Why would I challenge you when I feel the same way too?"

BINABASA MO ANG
Miss Independent
FanfictionHow can you get into the world of a person who doesn't know the meaning of love? Someone who's independent enough to stand on her own feet. Someone eho believes she doesn't need a man to help her get through things. She knows it all. That's what she...