Sylvan's Soul • Chanbaek

Bölüm Yirmi Bir : Vampir

Uzun bir aradan sonra merhabaa
Son yaşanan gelişmelerden sonra yeni bölüme odaklanamadım, sadece çürük kısmın bir an önce Chen'i rahat bırakmasını istiyorum.

Jongdae'miz umarım kötü yorumlara kulak asmaz ve hep mutlu olur ♡♡♡

Ayrıca bildiğiniz gibi hikayede Chenmin vardı, ve kitaba başlamadan önceki planıma göre henüz hikayedeki kısımları bitmedi. Ama Chen'in mektubundan sonra çoğu kişinin artık Chenmin yazmanın doğru olmadığını söylemesi üzerine fazlasıyla kararsız kaldım.

Sonuç olarak ya onları bölüm arasında kısacık bir yerde geçirip bitireceğim, ya da sadece Chenmin için angst yazacağım. Ya da rahatsız olmayız diyorsanız en başında planladığım şekilde de yazabilirim, seçim sizin.

Vee bölümle ilgili olarak ilk kısımda smutımsı bir kısım var, okumak istemeyenler veya sıkılanlar ××××× kısmına gidebilirler.

Üşenmeyip, sabredip açıklamanın burasına kadar gelmiş olanlara iyi okumalar, yorum yapmayı unutmayınızzzz ♡♡

×××××××

Kalbi büyük bir sıcaklıkla sarmalanmıştı güzel Omega'nın.

Daldığı uykudan sıyrılıp yaslandığı teni hissettiğinde ve güven verici koku burnuna dolduğunda bu sıcaklığın kızgınlığıyla herhangi bir ilgisi olmadığını anladı. Huzur veren bu sıcaklığın tek sebebi Alfa'nın varlığıydı.

Tamamen bilinci yerine geldiğinde belinde ve sırtında hareketlenen dokunuşlar onu huylandırmış fakat buna rağmen yüzüne vuran gün ışığına karşı koyarak gözlerini açmamıştı.

Ensesinde hissettiği ıslaklıkla başını geriye atarken zorlukla mırıldandı.

"Chanyeol?"

"Hmm..."

Bu sefer de öpücük burnuna taşındığında gözlerini araladı ve uyku mahmuru büyük gözleriyle ona bakan adamı gördü.

"Seni uyandırmak istememiştim, ama o kadar sevimli görünüyordun ki..."

Baekhyun tıpkı vücudunun diğer kısımları gibi ağrıyan yüz kaslarını sıkarak içtenlikle gülümsedi. Gününün Chanyeol'le başlamış olması onun için kesinlikle bir mutluluk sebebiydi.

"İlk tanıştığımız zamanları hatırlıyor musun, şu bana sürekli kızdığın ve kaşlarının sürekli çatık olduğu huysuz hallerini?" dedi Alfa olan gamzesini çıkartıp gülümserken.

Aslına bakılırsa birbirlerini tanımalarının üstünden uzun bir zaman geçmiş sayılmazdı, birkaç ayda gelmişlerdi bulundukları duruma.

"Ben huysuz değilim, ayrıca kaşlarımı çatmıyorum bile!"

Baekhyun'un sahte bir sinirle söylenmesinden sonra Chanyeol kalın sesiyle derin bir kahkaha attı.

"Sinirliyken ne kadar seksi olduğunu biliyor musun?" dedi Alfa olan bu sefer yan bir gülüşle.

Omega doğrulup kaldırdığı koluyla ona vurmaya çalışırken hissettiği ani acıyla olduğu yerde kaldı ve bir inleme çıkardı ağzından.

Dün gece yaşananları dile getirmeyi ve utanma seansını biraz olsun ertelemeyi planlıyordu fakat yüzünü buruşturmasının ve acı dolu bir inleme çıkarmasının kalçasında hissettiği acıdan olduğu besbelliydi.

"Krem getirmemi ister misin?"

Bu Baekhyun için katlanılamaz bir acı değildi, çabuk iyileşme özelliği sayesinde de kısa sürede iyi olacağından emindi. Sadece saatlerce asla durmadıkları için bu hâle gelmiş olmalıydı.