[Zawgyi Version]"ကြၽန္ေတာ့္ကိုဒီတစ္ခါေတာ့ခြင့္လႊတ္ေပးပါဗ်ာ"
ေကာင္းပီေလ!!
မင္းကိုမွတ္ေလာက္ေအာင္ဆံုးမပီးပီ!!
ဒူးေထာက္ပီးလဲေတာင္းပန္တယ္ဆိုေတာ့..ဒီတစ္ခါ...
လႊတ္ေပးမယ္...တကယ္လို႔မ်ား..ေနာက္တစ္ခါ..ဒီပံုစံ
အခ်ိဳးလုပ္ၾကည့္မင္းအသက္ေပ်ာက္ပီလို႔သာေတြးထား
မင္းဟာေတြအကုန္ေကာက္ပီးထြက္သြားေတာ့!!!!"ဟုတ္အကိုႀကီး"
"ကြၽန္ေတာ္ေျမျပင္ေပၚၿပန္႔က်ဲက်ေနေသာစုတ္တံနဲ႔
ေဆးေရာင္ျခယ္အထုတ္ကိုအိတ္ထဲထည့္ကာထြက္လာ
ခဲ့လိုက္သည္""ဒီပံုစံအတိုင္းျပန္သြားရင္ညီေလးစိတ္ပူေတာ့မွာပဲ"
"ဘယ္လိုအေၾကာင္းျပခ်က္ေပးရမလဲေနာ္"
"စားစရာအတြက္ေတာ့ပူစရာမလိုမေန႔ကဝယ္ထားတဲ့
မုန္႔အခ်ိဳ႕ရွိေနေသးတာမို႔""အရိုက္ခံရေသာဒဏ္ရာမ်ားကအေအးဒဏ္နဲ႔ေရာပီး
ကိုက္ေနတာေၾကာင့္ညီေလးေရွ႕ဟန္ေဆာင္ရယ္နိုင္ဖို႔
ပင္ခက္ခဲေနပီျဖစ္သည္""ယိုင္နဲ႔ေနေသာကိုယ္ကိုထိန္းရင္းအိမ္ကိုမနဲျပန္လာခဲ့
ရသည္""ပါးစပ္ကအနာေၾကာင့္အရင္လိုက်ယ္က်ယ္မေအာ္နိုင္
တာေၾကာင့္အိမ္တံခါးဖြင့္ပီးဝင္လာခဲ့သည္""ဟာ...တိုတိုျပန္လာပီ"
"Taeေလးဘာစားပီးပီလဲ"
"အခုနကဗိုက္ဆာလို႔တိုတိုဝယ္ထားတဲ့မုန္႔ေတြစားပီး
သြားပီတိုတို""ဟုတ္လား..ကိုကိုTaeေလးကလိမၼာလိုက္တာ"
"တိုတို..တိုတိုပါးမွာနာနာေတြလားေသြးထြက္ေနတယ္"
"ဟင္..ေအာ္..ေအာ့တာလား"
"ကိုကိုလမ္းမွာေခ်ာ္လဲလာတာ"
"ဟုတ္လို႔လား"
"တိုတိုေခ်ာလဲတာ...နာနာေတြအမ်ားႀကီးပဲ"
"တိုတိုအနားလာTaeေလးေဆးလိမ္းေပးမယ္ေနာ္""ဟုတ္ပါပီကြာ"
အရက္ပ်ံနဲ႔ဂြမ္းေဆးဝါေရာင္ပုလင္းေလးကိုင္ကာTae
ေလးကေစာင့္ေနသည္"ကြၽန္ေတာ့္အနားကိုေရာက္ေတာ့ဂြမ္းကိုအရက္ပ်ံစြပ္ပီး
မ်က္နွာကအနာေတြအေပၚလိုက္တို႔ေပးေနသည္..ပီးခါမွ
ေဆးဝါရည္ေရာပီးေဆးထည့္ေပးျပန္သည္"