[Zawgyi Version]
ကဲ......ေရာ႕...မင္းတို႔လုပ္အားခ!
ခနေနရင္..သူေ႒းေလးကိုယ္တိုင္..လာပီးၾကည့္မွာ..
ပိုက္ဆံယူပီးသူေတြ...အိမ္ျပန္ၾကေတာ့!"အင္း..3လစာေတာ့..အဆင္ေျပသြားပီTaeေလးေရ"
"အြန္း..ကိုကို..ပိုက္ဆံဒီေလာက္ရမယ္လို႔မထင္မိဘူး"
"မင္ဂြၽန္မင္းကိုလဲေက်းဇူးတင္တယ္"
"ဘာလို႔လဲHyung"
"မင္းအိမ္လာေျပာလို႔ငါတို႔သိတာေလ"
"ေက်းဇူးတင္ရင္မုန္႔လုပ္ေကြၽးHyung"
"ေအး...အိမ္လာခဲ့..လုပ္ေကြၽးမယ္"
"ပိုက္ဆံကုန္တယ္"
"လုပ္မေကြၽးနဲ႔Hyung"ဘာ!!
"Hyungနဲ႔မင္းက..နွစ္ေယာက္လုပ္အားခႀကီးရထား
တာေလ..အဲ့ေတာ့..ငါ့ကို..မုန္႔လုပ္ေကြၽးသင့္တာေပါ့""အင္းပါ...နဲနဲေလးပဲေနာ္.....ပိုမရဘူး"
"ေအးပါ..ကပ္ေစကုပ္မင္းသားရဲ႕"
"ငါလဲ...နဲနဲပဲစားမွာပါ....ဟား......."K!
K!!!ဟမ္....ဘာလဲ!
"Kဆက္မသြားပဲရပ္ၾကည့္ေနလို႔ေလ"
ေအာ္....ေအး......သြားမလို႔ပဲ!
ကြၽန္ေတာ္ဂန္ဆူနဲ႔နွစ္ေယာက္ထဲေျမကြက္ၾကည့္ဖို႔
ထြက္လာရင္းေျမကြက္ေနရာေရာက္ခါနီးေလာက္မွာ
ရင္းနွီးေနတဲ့အသံေလးၾကားလိုက္ရသည္ဟုတ္တယ္...သူေလးပဲ..အသံၾကားရံုနဲ႔သူေလးမွန္း
ကြၽန္ေတာ့္နွလံုးသားကခြဲျခားတတ္ေနပီဒီထက္...ပိုေသခ်ာေအာင္...အသံလာရာဘက္ကို...
ၾကည့္မိေတာ့.....သူေလးကသူငယ္ခ်င္းနဲ႔စေနွာက္ရင္းေျပးလႊားေနသည္
မင္းေလးက...ေသေနတဲ့..ကိုယ့္နွလံုးသားကိုနိုးထေစ
ခဲ့သူတစ္ေယာက္ပဲမင္းနဲ႔ကိုယ္ဆံုတာ2ခါရွိပီ
အခုေနာက္တစ္ခါထပ္ဆံုျပန္ပီ
3ခါဆံုရင္ဖူးစာဖတ္ေတြတဲ့ေျပာၾကတာပဲ
အဲ့စကားသာ...အမွန္ဆိုရင္...မင္းနဲ႔ကိုယ္...ခ်စ္သူ..
ျဖစ္လာနိုင္မွာေပါ့ေနာ္