[Zawgyi Version]
ဟူး......ေရာက္ပီ!!
တစ္အိမ္လံုးအလင္းေရာင္မရွိ..ေမွာင္မဲကာတိတ္ဆိတ္
ေနသည္..ၿခံတံခါးကိုအတင္းဆြဲဖြင့္ပီး..အိမ္ထဲသို႔..
ဝင္လာခဲ့သည္အခန္းထဲေျပးဝင္ပီးမီးခလုတ္ဖြင့္လိုက္ေတာ့...
ဒူးနွစ္ဖက္ကိုလက္နဲ႔က်စ္ေနေအာင္ပိုက္ကာမ်က္နွာကို
ကြယ္ဝွက္လို႔ထားသည္"Tae....Taeေလး"
အား....မထိနဲ႔...ထြက္သြား!!!
"ကိုကို...ကိုကိုပါ..Taeေလးရယ္"
"ဟင္..ကိုကိုလား"
"ကိုကိုျပန္လာပီေလ"
"မ်က္လံုးဖြင့္ပီးကိုကို႔ကိုၾကည့္ပါဦးကြာ"အဲ့အခါမွTaeေလးကမ်က္လံုးဖြင့္လာပီးကြၽန္ေတာ့္ကို
ေမာ့ၾကည့္လာသည္ရီး....ဟင့္.....အင့္..ကိုကို!
ကြၽန္ေတာ္..Taeေလးလက္ကႀကိဳးကို..ေျဖေပးပီးဖက္
ထားလိုက္သည္"ကိုကိုေတာင္းပန္ပါတယ္"
"ကိုကိုေစာေစာျပန္လာခဲ့ရမွာ""Taeေလးကကိုကိုမလာေတာ့ဘူထင္ေနတာ"
"Tae..Taeေလးအရမ္းေၾကာက္ေနတာကိုကို""အခုကိုကိုလာေနပီေလ"
"မငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ္"
"Taeေလးငိုရင္ကိုကိုနာက်င္လို႔ပါ"ဟင့္...အဟင့္..အင့္!
"ကိုကို႔Taeေလးကလိမၼာပါတယ္"
"အငိုတိတ္ေတာ့ေနာ္""အြန္း...Taeေလး..မငိုေတာ့ဘူ"
"Taeေလကိုယ္မွာ..ဒဏ္ရာေတြရသြားေသးလား..
ၾကည့္ရေအာင္..ကိုကို႔ကိုျပပါဦး""ဘာမွမျဖစ္ဘူး..လက္ေလးပဲနာသြားတယ္"
Taeေလးတစ္ကိုယ္လံုးေသခ်ာေအာင္စစ္ေဆးၾကည့္
ပီးလက္ကပြန္းပဲ့တာကလြဲရင္ဘာမွမေတြ႕ရသည္မို႔
ရင္ပူသက္သာသြားသည္"Taeေလးေၾကာင့္ကိုကိုအလုပ္ပ်က္သြားပီ"
"အလုပ္ကပ်က္လဲကိစၥမရွိဘူး..အဲ့အလုပ္ထက္ကိုကို႔
Taeေလးကသာပိုအေရးႀကီးတယ္"
"Taeေလးအိပ္ခ်င္ေနပီလား"