[Zawgyi Version]
"ကိုကိုTaeေလးၿမိဳ႕သြားမလို႔ဘာမွာဦးမွာလဲ"
ဘယ္လို...ၿမိဳ႕သြားမလို႔....ဟုတ္လား!
"အင္းေလ...ကိုကို"
"အိမ္မွာလိုတာေတြသြားဝယ္မလို႔"မသြားရဘူး!!
"ဟာ...ကိုကိုကလဲ"
"Taeေလးကကေလးမွမဟုတ္ေတာ့တာ"
"စိတ္ပူမေနပါနဲ႔ေတာ့"ကိုကို..လံုးဝ....ခြင့္မျပဳနိုင္ဘူး!!!
"အိမ္မွာ..လိုအပ္တာရွိရင္..မင္ဂြၽန္ၿမိဳ႕သြားတဲ့အခါ...
မွာလိုက္လို႔ရတာပဲ""ကိုကိုကလဲအဲ့လိုမလုပ္ပါနဲ႔ဗ်ာ"
"Taeေလး...လိုခ်င္တာေတြ...ဝယ္ပီးရင္..အိမ္ကို..
အျမန္ျပန္လာခဲ့မယ္ေနာ္""အင္း...ျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ့"
"အဲ့လိုမွမဟုတ္ရင္ကိုကိုၿမိဳ႕တက္လိုက္လာမွာ""အြန္း...အြန္း....Taeေလး...သြားပီ"
ဟူး..အရင္ကျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့...ျပသာနာေတြေၾကာင့္...
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔Taeေလး..လူသူနည္းပါးတဲ့နယ္ၿမိဳ႕ေလး
တစ္ခုသို႔..ေျပာင္းလာခဲ့သည္ကြၽန္ေတာ္ၿမိဳ႕ကိုမေရာက္ျဖစ္တာေတာင္3နွစ္ေလာက္
ၾကာျမင့္ခဲ့ပီ..အဲ့မွာေနတာထက္စာရင္ဒီမွာေနတာက
ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြက္ပိုလံုၿခံဳမႈရွိတယ္လို႔ခံစားရတယ္ကြၽန္ေတာ္တို႔ေ႐ြ႕ေျပာင္းလာပီးရက္ပိုင္းမွာပဲအိမ္နီးခ်င္း
မ်ားစြာနဲ႔ရင္းနွီးမႈရခဲ့တယ္Jeonမရွိတာကလြဲရင္က်န္တာအားလံုးကကြၽန္ေတာ့္
ကိုအထီးက်န္မေနခဲ့ဘူးကြၽန္ေတာ္Taeေလးကိုၿမိဳ႕မသြားေစခ်င္ဘူး
အရင္လိုေနာက္ထပ္ျဖစ္မွာေတြးရင္းေၾကာက္မိတယ္Taeေလးကထိခိုက္မႈျဖစ္ပီးတဲ့ကအရင္ကအေၾကာင္း
ေတြဘာတစ္ခုမွမမွတ္မိေတာ့လို႔ေတာ္ပါေသးတယ္Taeေလးကြၽန္ေတာ့္ကိုေမးတိုင္းလဲမသိခ်င္ေယာင္
ေဆာင္ေနခဲ့တယ္..အခုလဲၿမိဳ႕ကိုသြားခ်င္တယ္တဲ့
ေနာက္ပီးသူကကေလးမဟုတ္ေတာ့လို႔စိတ္မပူပါနဲ႔တဲ့