The Other Side

hoofdstuk 9

Malaika pov.

In het half jaar heb ik Rosalie en Celeste niet echt meer gesproken volgens mij is Rosalie nog steeds boos op mij. Rosalie mag mij ook niet meer zien. De band met mijn ouders is nog sterker geworden. Bart voelt nu ook als mijn echte papa. Ik ga nu ook naar school. Ik vind het hartstikke leuk maar nog steeds wel spannend. Ik ben ondertussen acht geworden

Vandaag is de dag dat we naar de rechter gaan. We hebben alles geregeld. Ik loop naar de slaapkamer van mijn ouders. 'Mama, papa?' 'Goedemorgen engeltje.' 'Ik ben toch geen engeltje papa.' 'Jawel je bent mijn engeltje maar we moeten wel even zachtjes doen want Ils slaapt nog ze heeft niet goed geslapen van de zenuwen.' 'Ik eigenlijk ook niet.' Ik ga tussen papa en mama in liggen en ga tegen papa aanliggen. 'Vind je het spannend?' 'Ndiyo, maar ik heb er wel zin in.' 'Snap ik.' Mama begint langzaam wakker te worden. 'Goedemorgen, wat een drukte op de vroege morgen.' 'Goedemorgen mama.' Ik geef haar een kus op de wang en papa geeft mama een kus. 'Ik ben moe.' 'Maar mama we gaan naar de rechter.' Ze begint te lachen. 'Je bedoelt we hebben vandaag de rechtszaak.' 'Ndiyo.' We beginnen te lachen. 'Laika weet je zeker dat je maandag weer naar school kan het is niet niks he.' 'Ndiyo mama.' 'Nee dan is het goed.' Dit is mijn laatste week school en dan hebben we meivakantie. 'Engeltje we willen nog iets leuks gaan doen met jou in de meivakantie.' 'Wat dan?' 'Ils jij of ik.' 'Vertel jij maar.' Ik ben nu benieuwd. 'We willen met jou twee weken naar Kenia, want dat had Ils je nog beloofd.' 'Wat nee dat...' 'We gaan echt lieverd, ik heb al geboekt.', zegt mama. Ik vlieg mijn ouders in de armen en nu huil ik van blijdschap. 'Dan zie ik mijn ouders na drie jaar weer.' 'Ndiyo lieverd.' 'Hoe kan ik jullie ooit bedanken?' 'Dat doe je al genoeg engeltje.' Papa veegt mijn tranen weg en mama staat op 'Ik ga me maar eens aankleden.'

Ilse pov.

Ik stap uit bed en bekijk mijn kledingkast en trek mijn zwarte blazer en broek uit de kast 'Staat je prachtig mama.' 'Asante sana.' Ik krul ondertussen mijn haar en laat het los hangen. Ik kijk via de spiegel naar het bed toe en zie dat Laika blij is. 'En nu jij Laika, weet je al een beetje wat je wil aan trekken?' 'Hapana.' 'Ik zoek wel wat uit.' 'Sawa.' Ik loop naar haar slaapkamer en zoek in haar kast. 'Lieverd welke kleur?' 'Wit?' 'Ndiyo is goed.' Ik haal er een wit jurkje uit en pak haar zwarte schoenen. 'Je kleren liggen op het bed.' 'Asante sana.' Ik loop naar beneden en zet de oven aan. 'Mama?' 'Ndiyo.' 'Wil je mijn haar doen?' 'Ndiyo, kom eraan.' Ik loop naar boven en ga naar de badkamer. 'Wat moet ik in je haar maken?' 'Jij mag kiezen.' 'Sawa.' Ik ga met haar handen door haar en laat het los. 'Zo goed?' 'Ndiyo.' 'Bart ga jij op staan?' 'Ja ja.' 'Wij zijn beneden.' 'Is goed.' 'Mama?' Ze kijkt me met pret oogjes aan. 'Ndiyo, is goed.' Ik ga door mijn hurken en ze springt op mijn rug. 'Op naar de keuken.' 'Welke broodjes wil je?' 'De witte broodjes.' 'Is goed.' Ik pak een pak broodjes en bruine broodjes voor Bart en mij en schuif ze in de oven. 'Laika?' 'Ndiyo.' 'Jij gaat ook nooit meer van mijn rug af als ik je eenmaal op mijn rug heb zitten?' 'Hapana.' Ik dek de tafel en loop met Laika door naar de deur en haal de post van de mat af. Ik zie dat er niks belangrijks tussen zit en gooi alles weg wat niet meer nodig is. Bart komt naar beneden. 'Ils je bent de broodjes vergeten.' 'Oh ja.', zeg ik lachend en Bart haalt ze er snel uit. 'Net niet verbrand.' 'Goed bezig mama.' 'Ndiyo vond ik ook.' We beginnen te lachen. Bart geeft me een kus en hij tilt Laika van me af. 'Papa.' 'Ja?' 'Zet me neer.' Hij heeft haar op zijn nek gezet. 'We kunnen eten.' 'Lekker ik had wel trek.' 'Bart jij hebt ook altijd trek.' 'Nee jij dan Ils.' Bart gaat zitten. 'Eet smakelijk schat.' 'Dankje Bart jij ook.' 'Papa laat me eraf.' Ze begint op zijn hoofd te tikken, Bart negeert Laika volledig. 'Er zit iets vervelends in mijn nek.' Hij tilt haar op. 'Een meisje, rare wezens die meisjes.' Laika begint te giechelen en ik grinnik. Bart zet haar neer op haar stoel en we gaan verder met eten. 

Malaika pov.

Ik ga bij mama op schoot zitten en ze slaat haar armen om mij heen. 'Zenuwachtig?' 'Ndiyo.' 'Het komt goed.' 'Ndiyo.' 'Je moet wel Safara bellen als we iets weten.' 'Natuurlijk.' Dan gaat de bel. Ik spring op en open de deur. Daar staat Marjolijn. 'Hallo Malaika.' 'Hallo Marjolijn. Mama Marjolijn.' 'Laat haar maar binnen lieverd.' Ik zet een stap op zij en laat Marjolijn binnen. We lopen door naar de keuken. 'Goedemorgen.' 'Goedemorgen Marjolijn. Sorry we zijn nog bezig met het ontbijt.' 'Oh doe maar rustig.' Mama ruimt snel de tafel af en papa zet koffie en thee. 'Ga maar in de woonkamer zitten.' Marjolijn loopt naar de woonkamer en ik ga naast haar zitten. 'Vind je het spannend?' 'Ja.' Mama komt tegenover zitten in de stoel. 'Ik kom nog even alles door nemen.' Ze begint alles op te noemen en ik vind het saai. Verder nog iets wat je denkt wat verandert moet worden?' Mama kijkt me vragend aan. 'Hapana.' 'Nee niet echt.' 'Top is goed dan lees ik het stuk op.