The Other Side

hoofdstuk 11

Bart pov.

Ik word wakker van de wekker. Oh ja Laika ging naar school. 'Ils, schat je moet wakker worden.' Ze opent haar ogen en geeft me een kus. 'Goedemorgen schat.' 'Goedemorgen Bart. Waarom werden we zo vroeg wakker?' 'Laika ging naar school.' 'Oh ja. Lieverd wordt je wakker.' Ils maakt Laika wakker. 'Mama ik ben nog moe.' 'Snap ik maar probeer het toch maar om naar school te gaan en dan kan de juf bellen als het niet gaat.' 'Ndiyo.' Ik sta op en pak mijn kleding. 'Ik ga me omkleden en dan dek ik de tafel beneden.' 'Is goed.' Ik loop naar beneden als ik me heb omgekleed en dek de tafel en kijk op mijn mobiel en glimlach bij het aanzien van Ils en Laika. Laika zit op de rug van Ils en ik heb er een foto van gemaakt.

Ilse pov.

'Laika gaan we opstaan en ons klaar maken?' 'Ndiyo.' Ik sla het dekbed weg en sta op. Ik kleed me aan. 'Mama.' 'Ndiyo.' 'Is dit goed.' Ze komt binnen en heeft een spijkerbroek met een shirtje aan. 'Prima toch?' 'Ndiyo. En wil je mijn haar doen?' 'Natuurlijk.' En maak een paardenstaart in haar haar. 'Kom dan gaan we ontbijten.' Ik zak door mijn hurken en Laika springt op mijn rug. 'Op naar beneden.' Ik loop naar beneden. 'Daar zijn mijn engeltjes.' Horen we vanuit de keuken Laika begint te giechelen en ik lach mee. Ik loop door naar de keuken en zet Laika neer. Bart geeft me een kus en ik ga zitten. 'Gaan we zo fietsend naar school Laika of wil je met de auto?' 'Auto.' 'Wat een verrassing.' Ze grinnikt en we eten ons ontbijt op. 'Bart we moesten vandaag naar de studio toch?' 'Ja klopt.' 'Laika ik haal je wel op na school maar dan waarschijnlijk moeten we naar de studio.' 'Is niet erg.' 'Oké, dan is het goed. Ga je tandenpoetsen lieverd. Ik haal je ook wel tussen de middag op. Wat wil je in je pauze eten?' 'Koekjes?' 'Vooruit een keer.' Ik pak een pakje koekjes en vul haar beker en stop het in haar tas. 'Schoenen en jas aan lieverd.' Ik trek mijn sneakers aan en mijn leren jack. Het is al lente maar nog wel fris en de zon schijnt ook. 'Lieverd klaar?' 'Ndiyo.' Ze komt de gang in gelopen en Bart en ik staan klaar. We lopen door naar de auto en gaan zitten en rijden naar de school toe. 'Tot zo Bart.' Ik geef hem een kus en help Laika met uitstappen. Ze houdt mijn hand vast en kijkt me onzeker aan. 'Het komt goed.' Ik word wel herkent maar negeer het. Dan opeens slaat ze haar armen om me heen en word ik tegen gehouden met lopen. 'Wat is er lieverd.' 'Ik wil niet. Je komt me toch wel ophalen?' 'Ja natuurlijk lieverd.' Ik til haar op en trek haar tegen me aan en loop naar binnen. Ik help haar met haar jas uit te doen. Dan lopen we naar de deur en daar staat de juf. 'Goedemorgen Malaika.' Ze kijkt me aan en ik knik van zeg het maar. 'Goedemorgen juf.' En gaat aan haar tafeltje zitten. Ik begroet Ester ook. 'Veel plezier lieverd.' En ik geef haar een kus. Ze slaat haar armen om me heen. 'Je kan het.' Ik sla ook mijn armen om haar heen. 'Nakupenda lieverd.' 'Mama ik wil niet.' 'Je vind het altijd zo leuk en daar is Jasmijn. Hallo Jasmijn.' 'Hallo Ilse. Hoi Laika.' 'Hoi Jas.' Ik begroet de moeder van Jasmijn. 'Veel plezier lieverd.' Ik geef haar nog een kus en loop naar Esther toe. 'Esther.' 'Ja Ilse?' 'Malaika die heeft zaterdag een rechtszaak gehad en heeft niet super geslapen dus ze is een beetje moe. En ze begint het steeds moeilijker te vinden om te geloven dat iemand terug komt.' 'Oké, dan hou ik daar rekening mee, ben je vandaag bereikbaar?' 'Ja, ik kan haar zo komen ophalen als het moet.' 'Oké, is goed ik let wel op haar.' 'Dankjewel. Tot straks.' 'Tot straks.' Ik zwaai nog even naar Laika en loop naar de auto en we rijden door naar de studio.

Aangekomen we bij de studio doen we onze jassen uit en lopen naar de studio toe. 'Hey jongens.' 'Hey Ils. Hoe is het met jullie?' 'Goed. Was een spannend weekend maar Laika is nu onze dochter.' 'Gefeliciteerd.' We worden door iedereen gefeliciteerd. We gaan zitten. 'Ils en Bart wat willen jullie drinken.' 'Koffie graag.', zeg ik. 'Ja ik wil ook graag koffie.' Niet veel later zet Yori koffie voor onze neus neer. 'Dankjewel Yori.' 'Graag gedaan Ils. Hoe gaat het met Laika?' Ze komt tegenover ons zitten. 'Slecht, ze is steeds bang dat wij niet meer terugkomen.' 'Vervelend.' 'Ja en heeft dagelijks last van nachtmerries.' 'Oh shit.' 'Maar laten we verder met liedjes schrijven en spelen. Even het van me af spelen'