The Other Side

hoofdstuk 12

Malaika pov.

Ik word wakker van de wekker en open mijn ogen en zie mama en papa nog liggen te slapen maar als snel worden ze wakker. 'Goedemorgen mama en papa.' 'Goedemorgen engeltjes.' Mama pakt haar kussen op en legt hem op haar hoofd. 'Mama.' 'Ndiyo. Goedemorgen trouwens nog.' Ze geeft mij en papa een kus. 'Ik wil niet naar school.' 'Lieverd je gaat wel gewoon en juf Esther heeft gezegd dat je gewoon naar huis mag. Wij zijn vandaag vrij dus we komen je zo ophalen als het niet goed gaat.' 'Ndiyo.' 'Kom dan gaan we jou kleren pakken.' Mama staat op en ik volg al snel. 

Ilse pov.

Ik loop naar beneden en zie dat ze al begonnen zijn met eten. 'Eet smakelijk.' 'Asante sana.' 'Dankjewel schat.' Ik ga ook zitten en neem wat yoghurt met fruit en muesli.

Als we binnenkomen hangt Laika haar jas op en we lopen naar de deur. Waar Esther ons begroet. 'Hallo Malaika.' 'Hallo juffrouw.'  'Heel veel plezier lieverd en tot straks.' 'Tot straks mama an papa.' 'Nakupend Laika.' 'Nakupenda mama.' Ze geeft me een kus en Bart ook. We staan op en ik wil weg lopen als ik word tegen gehouden. 'Mama?' 'Ndiyo.' 'Niet weggaan.' 'Lieverd ik kan toch niet in de klas blijven zitten.' 'Hapana.' 'Lieverd ik kom terug beloofd en anders belt juf Esther mij op en zegt: 'Hey Ilse kom jij Malaika ophalen.' 'Echt waar?' 'Ndiyo.' Ik geef haar nog een kus en sta op. 'Tot straks lieverd.' 'Tot straks mama.' Ik loop het lokaal uit en zwaai nog even naar Laika. Bart staat buiten op mij te wachten. 'En?' 'Ja duurde even maar het ging redelijk goed.' Hij slaat zijn arm om mij heen en we lopen naar buiten.

Malaika pov.

Ik zit te wachten tot het twaalf uur is. Ik zit naast Jasmijn en we zijn aan het tekenen. 'Malaika?' 'Ndiyo juffrouw.' 'Gaat alles goed?' 'Ndiyo.' 'Malaika probeer jij hier ook Nederlands te praten in plaats van Swahili te praten.' 'Ndiyo ik stel toch vragen in het Nederlands.' 'Malaika wij hebben afgesproken om Nederlands te praten hier op school.' 'Ik spreek mijn eigen taal en jullie snappen het.' 'Malaika wil jij zo even blijven zitten?' 'Hapana want mama en papa staan te wachten.' 'Malaika.' 'Sawa, sawa.' Ik ga verder met kleuren tot dat de bel gaat en iedereen verlaat de klas. 'Malaika, ik wil niet dat jij boos bent maar op school spreken wij Nederlands.' 'Ik spreek ook Nederlands en je snapt wat ik bedoel, waarom mag ik dan niet Swahili praten?' 'Omdat het de regels zijn want wij zijn een openbare basisschool.' Ik zie dat papa staat te wachten en hij ziet mij ook en kijkt mij vragend aan, hij loopt naar binnen en klopt op de deur. Juf Esther knikt en papa komt binnen. Ik ren in zijn armen en voel zijn veilige armen om me heen. 'Wat is er?' 'Ik mag geen Swahili spreken.' 'Want?' 'Dat hebben we ooit afgesproken.' 'Ja dat snap ik, alleen Laika heeft moeite met zichzelf en dit geeft haar houvast.' 'Het zijn de regels.' 'Kunnen we daar niet iets in zoeken? Kan ze het niet alleen in de klas zeggen?' 'Ja dat kan maar daar moet Malaika het wel mee eens zijn.' 'Ndiyo, maar ik snap het niet.' 'Is dit een goede afspraak?' 'Ndiyo.' 'Dan spreken we dat af is dat goed Malaika?' 'Ndiyo.' 'Tot zo.' 'Tot zo.' Papa heeft me ondertussen opgetild en zo lopen we naar buiten. 'Waarom papa?' 'Ik kan er niks aandoen.' Hij veegt mijn tranen weg en loopt door naar de auto. Als mama mij ziet kijkt ze me vragend aan. Ze stapt uit en vraagt: 'Wat is er gebeurd?' Ik begin weer te huilen. 'Hey lieverd, wat is er?' Ze neemt me over en zet me op haar schoot en doet de gordel om. Ik mag geen Swahili meer spreken buiten het lokaal om.' 'Want?' 'Hebben ze ooit afgesproken.', zegt papa. Mama streelt door mijn haren en papa rijdt terug naar huis. Als we thuis zijn aangekomen dekken we snel de tafel en beginnen met lunchen.

Ilse pov.

'Ik breng haar wel.' 'Is goed. Is dat goed lieverd?' 'Ndiyo.' Ik haal opgelucht adem en geef haar een knipoog en sla mijn armen om haar heen. 'Nakupenda lieverd.' 'Nakupenda mama.' Ik druk een kus in haar haar. 'Ik zwaai jullie uit.' Ik sta op en loop naar de voordeur. 'Tot zo schat.' 'Tot zo Ils.' Hij geeft me een kus en ik geef Malaika nog een knuffel en een kus. 'Tot zo lieverd.' 'Tot zo mama. Je ben toch wel thuis als ik thuis kom?' 'Maar natuurlijk lieverd.' Bart helpt Laika en gaat zelf zitten en Laika zwaait nog naar me en Bart toetert even. Ik zwaai en blijf kijken tot ik ze niet meer zie.