civciv | texting

VI

"Anneciğim ben iyiyim,iyi bakıyorum kendime gerçekten,hayır hayır hasta falan değilim. Anne sesim de de değişiklik yok,teyzemle attığım fotoğrafta kilo da vermemiştim anne,tamam çok yemek yiyeceğim,derste çalışıyorum,tamam anneciğim,sen merak etme beni. Görüşürüz,öptüm seni de babamı da."

Annemin ardı arkası kesilmeyen tavsiyelerinden ve endişelerinden kurtularak telefonu kapattım. Teyzemin izin günüydü. Odamdan dışarı çıkıp odaya gittim ve teyzemin yanına oturdum.

"Bir şeyler yemek ister misin güzelim?"

Başımı iki yana salladım.

"Yok aç değilim teyze sağol."

Ciddi bir şekilde bana baktı.

"Biri var değil mi?"

Kaşlarımı çattım. Korkunun ve şokun getirdiği etkiyle saçmaladım.

"Biri var derken? Kim var teyze,oha hırsız falan değil dimi?"

Teyzem sakin bir şekilde gülümsedi.

"Tatlım,sakin ol biraz. Böyle konulara hiçbir zaman pürüzlü düşünen aileler gibi tepki göstermedim biliyorsun."

Teyzeme karşı çıkmadan onu dinledim.

"Bir hafta önce buraya geldin. Sabahları gözlerin şiş uyanıyorsun,düzgünce yemek yemiyorsun,keyif almıyorsun,mutsuzsun. Aşıksın bildiğin."

Gözlerim doldu. Teyzeme sarıldım.

"Teyze,bunları şimdi konuşmasak olur mu? Şu an sadece sessizliğe,düşünmeye ihtiyacım var. Vakti gelince ilk paylaştığım kişi sen olacaksın. Söz veriyorum."

Anlayışla gülümsedi.

"Pekala canım,sen bilirsin."

Saçlarımı okşadı ve saçıma bir öpücük kondurdu. Teyze kalkandı,arkadaştı,ikinci anneydi.

"Aşkı bilirim,ben de genç oldum. O kalp kırıklıklarını,acıyı biliyorum. Bu yüzden sana kendini üzme gibi boş teselliler veremeyeceğim. Baya hırpalanacaksın bu dönemde."

Başımı omzundan kaldırdım. Biraz hava almak istiyordum. Saatlerce yürümek,hiçbir şey düşünmemek,her şeyi unutmak istiyordum.

"Ben biraz sahile gideceğim teyze. Gelirim,görüşürüz."

Montumu giyinip evden çıktım.

***

Sahile geldim. İnsanlar vardı,mutlulardı,kimisi balık tutuyordu,kimisi taş atma yarışı yapıyordu,pamuk şeker,midye,kestane yiyenler vardı,aileler çocuklarına balon alıyorlardı. Hepsi birer mutluluktu benim için. Eminim onlar için de öyledir. Yürüdüm,yürüdüm. Yağmur çiselemeye başladı,insanlar koşturdu,şemsiye açtı. Yağmuru seviyorum diyenler koşturarak evlerine kaçtılar,taksiye,otobüse bindiler.

Yağmur hızlanmaya başladı. Baştan aşağı sırılsıklam olmuştum,hiçbir şey umrumda değildi. Boş boş bakıp yürüyordum. Sonunda bir banka oturdum. Telefonumu açtım. Teyzem aramıştı. Muhtemelen yağmur yağdığı için. Sonra ararım diye düşünüp şarkı listeme girdim. Rastgele bir şarkı açtım. Kimse yoktu nasılsa.

Birileri-Zamanın Dışında Boşluğun İçinde

Buruk bir şekilde gülümsedim. Batın ve arkadaşlarının mezuniyet töreninde gitarla çaldıkları şarkı. Bana her şey onu hatırlatıyordu. Şarkı listem baştan sona oydu. O ne yaşadıysa ona uyan bütün şarkılar listemdeydi. Gözlerimi kapattım. Yağmur yüzüme,saçlarıma yağarken ben şarkıyı mırıldanıyordum.