"Ya deli! Batın,dur yaaa."dedim elimden tutup beni sahneye çekiştiren Batın'a. Sahneye çıktığımızda insanlar bize bakarken hafif bir sinirle Batın'a baktım.
"Ya Batın,ne yapıyoruz burada?"
Gülümsedi ve eline mikrofonu aldı.
"Herkes buraya bakabilir mi?"
Herkes bize dönünce utançtan başımı eğdim. Sahneye çıkmaktan nefret ediyordum,nefret. Herkes gibi Batın'a döndüm.
"Bu dönemin başında çok güzel bir kız tanıdım."dedi bana bakarak. Utançtan yanaklarım alev alıyordu. "Güzeldi,evet çok güzeldi. Kaşı,gözü,dudakları. Güzeldi evet. Ama benim dikkat ettiğim özellikleri hiçbir zaman bu olmadı. Tanıdığım o kız,kalbinde bir dünya taşıyordu. O dünyanın içinde ben ve o vardı,biz vardık. Küçücük kalbine bir dünya sığdırmıştı o. O dünya o kadar güzeldi,o kadar masumdu ki. O dünya beni büyüledi. Aklıma kazındı güzelliği. Bir insan bu kadar güzel olabilir miydi? Bir insan düzenime düzen olabilir miydi? Olabilirmiş."
Bana baktı ve gülümsedi. Ardından orkestraya işaret yaptı.
"Bu şarkı yanı başımda duran küçük civcivime ithafen."dedi ve bana baktı. Ardından salondan büyük bir alkış koptu. Gözlerim dolu dolu onu izliyordum. Onu çok seviyordum. O benim evrenimdi. Ciddi anlamda her şeyimdi. Şarkıyı söylemeye başladı.
her veda edişimde düşünürüm seni bir daha görememek var keşke kimsesiz kalsak her yerde biz olsak ama yine de seninleyken dünya bile dar
yine seni düşünürken yağmur çiseledi
Bana baktı.
nefesim ellerine hasret kalmış besbelli
Şarkıya aynı anda girdik. Birbirimize bakıyorduk sadece. Gözlerinde kayboluyordum. Ciddi anlamda kayboluyordum. O benim en büyük yenilişimdi.
küçük civcivim güzel kızım dünyam benim bunun adı aşksa eğer bu aşk yalnızca sana değer
Birbirimizle söylediğimiz yerden sonra ben sustum,Batın bana baktı,fısıldadı.
bu adam yalnızca sana boyun eğer.
Salonda yüksek sesli bir alkış koptu. Biz sadece birbirimize bakıyorduk. Gülümsedim. Sımsıkı sarıldım ona. Hep bu anı beklemiştim biliyor musunuz? Ona içim rahat bir şekilde,bir gram bile korkum,telaşım yokken sarılabilmeyi. Omzunda ölebilmeyi.
"Seni çok seviyorum kedicik. Çok."
Gülümsedi.
"Seni çok seviyorum civciv, çok."
"Bizim sonumuz mutlu bitecek değil mi kedicik?"dedim ona bakarak.
"Mutlu son yok ama ben seninle mutsuzluğa bile varım."
Gülümsedim ve ona sımsıkı sarılmaya devam ettim. Dünya durmuştu ve biz vardık sadece. Civciv ve kedicik. Bizimkisi mutlu son değildi. Çünkü mutlu bir son yoktur. Ama biz yaşadığımız her ân boyunca birbirimizi mutlu edeceğimize ve anılarımızın yerine yenisini koyabileceğimiz kadar çok uzun yıllar birbirimizi sevip,bırakmayacağımıza dair söz vermiştik. Civciv ve kedicik paralel evrende bir yerlerde hep bizimle olacaktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
@nehiraksoy:Seni gördüğümde beynim oyunlar oynar🖤 @batinulusoy
@batinulusoy:Benim olmazsan burda bir dakika durmam🖤
bu gönderinin yorumları sınırlandırılmıştır.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
@batinulusoy:Seninle birlikte kalkacağız her yerden🖤 @nehiraksoy
@nehiraksoy:Gitmeye kalksam da gidemem baş koyduk aynı yola🖤
bu gönderinin yorumları sınırlandırılmıştır.
-SON.
—
Şaka maka final bölümüne geldik. Aşırı duygusal bir topum şu anda,her şey için teşekkür ederim,ama en çok size,en çok size. Hoşçakalın güzellerim benim🖤
