your voice, chanlix [düzenlendi.]

08

Felix, Chan'ı iyice tanıdıktan sonra gözleri yarı açık bir şekilde yer yatağında oturan Hyunjin'i kolundan çekti. Hyunjin irkilerek gözlerini açtı ve açmasıyla kapatması bir oldu.

Konuşmak istemiyordu. Özellikle bu konuyu. Bu yüzden uyuyor taklidi yapmaya karar vermişti.

Felix kaşlarını çatıp, "Hayatımda senin kadar salak bir insan görmedim. Ama benden kurtuluşun yok, bu yüzden kalk-" Cümlesini tamamlayamadan aklına bir şey gelmişti. "Bir tehditim yok, ama neler olduğunu merak ediyorum. Kalkar mısın~" Sonlara doğru şirin bir şekilde söylemesiyle Hyunjin kararsızca ayağa kalktı.

Felix onu oturma odasına sürükledi. Peşlerinden de Chan geliyordu. Ama yüz ifadesi biraz şeydi... Korkuyor gibi?

Koltuklara oturduklarında aralarında bir sessizlik oldu. Hyunjin dudaklarını yalayarak söze başladı.

"Sanırım 5-6 ay önce, bunu dans stüdyosunda yaşadım. O gün çok yorgundum ve pratiğe başlayalı daha bir buçuk saat olmuştu. Ben de kendime gelmek için elimi yüzümü yıkamamın iyi olacağını düşünüp, lavaboya gitmiştim. Yüzümü yıkadıktan sonra aynaya baktığımda onu gördüm. İlk önce yorgunluktan hayal gördüğümü sandım ama değilmiş. Adı Lee Minho, 36 yıllık bir ruh."

Felix onu ağzı açık dinliyordu. 5 ay önce bunları yaşamış ve onlara anlatmamış mıydı? Sakin kalmaya çalıştı.

"Ruhlar hakkında bir şey biliyor musun?"

"İki paralel evren arasında sıkıştıklarını biliyorum. Ruhları bedenlerinden çıkarken bir şeyler ters gidiyor ve diğer paralel evrene geçiş yapamıyorlar. Yani onlar kayıplar."

"Peki nede bundan hiç bize bahsetmedin?"

"Canım istemedi."

...
kavga ettirmeyi düşünüyordum ama olmadı :(

bu arada bu kitap için aklımda iki son var. biri tamamen angst; biri ise angst gibi görünen mutlu son