pov Nils.
ik loop de keuken in en zie daan en daphne zoenen. alle woede komt naar boven. ik loop de keuken uit en ga naar boven ik pak daan zijn tas in en loop naar beneden. ik zet hem bij de deur en loop de keuken weer in. ze zijn aan het praten. "daan je pakt maar een trein eerder je tas staat bij de deur" ze kijken me verbaasd aan. 'huh wat? hoezo moet daan nu al gaan?' zegt daphne. 'uhm nee ik begrijp het al ik zie je snel' hij drukt een kus op der mond en loopt mee naar de deur. 'ze zoende mij, ik ging erin mee ik had een fout gemaakt nils, maar die maak ik nooit meer ik hou van daphne echt' daan pakt zijn tas op. "Oprotten" ik open de deur zodra daan er door heen is sluit ik hem. daphne staat in de deur opening met tranen. "daphne het spijt me.." ze schud hevig haar hoofd. de tranen lopen over haar wangen. 'waarom nils.. ik hou van daan en ik heb hem vergeven waarom?' ze rent de trap op. ik wil achter der aan gaan maar stijn houd me tegen. 'ik snap dat je daphne wilt beschermen maar ze is verliefd, net als daan! iedereen maakt wel eens een fout laat het nou een keer proberen!' ik ruk me los en laat me op de bank vallen. ik denk de hele tijd aan daphne. ik had dit niet mogen doen. ik loop de trap op naar der kamer om mijn excuses aan te bieden. als ik de deur open staat het raam open en de kamer is leeg. ze is weg.
