Bölümcük 28

298 21 0
                                    

Hızlıca odadan çıkıp merdivenlerden koşarak inmeye başladım.Hayır yani anlayamıyorum nasıl uyuya kaldım.Erken uyanan tiplerdenim normalde.Ne güzel kahvaltı hazırlayıp Tayfun amcayı memnun edecektim.Merdivenin son basamağına gelmiştim ki yanımdan geçerken bana çarpan hizmetçi yüzünden dizlerimin üzerine düştüm.

-Ah!

-A-adel hanım b-ben özür dilerim.B-bilerek olmadı efendim.

Mutfaktan çıkan Yalın ve babası hızlıca yanıma gelmişti.Yalın beni kucağına alırken bir yandan soru soruyordu.

-Ne oldu?Neyin var?Bir yerine bir şey mi oldu?Canın acıyor mu?

-Yalın iyiyim merak etme.Sadece çarpışınca dizlerimin üstüne düştüm acıdı o an.Şimdi iyiyim.

Yalın beni koltuğa bıraktıktan sonra peşimizden gelen hizmetçiye bağırmaya başladı.

-Neden dikkatli olmuyorsun lan!?Ben bu eve sizi boşunamı alıyorum?Önünüze bakarak yürüyemiyorsunuz daha.Ne bokuma-

-Yalın bağırma artık kızcağıza.Asıl önüne bakmayan bendim.Kahvaltı hazırlamak için uyanamamışım koşuyordum.

-Seninle sonra görüşeceğiz Adel.Ve sende gidip son maaşını al bir dahada seni etrafımızda görmeyeyim.

-Hayır gitmiyorsun.İşini yapmaya devam edebilirsin.Bu arada özür dilerim.Hızlı çarptım iyi misin?

-İyiyim Adel hanım.Teşekkürler.

Tayfun amca kenarda oturmuş sadece bizi izliyordu.Yalın tam bir şey diyecekti ki onu susturdum.

-Bu kız bu evden ben istemediğim sürece ayrılmayacak.

Yalın ellerini saçlarının arasından geçirip konuşmaya başladı.

-Bak birde kızı savunuyor.Ya bir yerine bir şey olsaydı?Yine aynı şeylerimi söyleyecektin?

-Evet çünkü ona ben çarptım.

-BU KIZ KO-VUL-DU.

-Hayır efendim ko-vul-ma-dı.

-Yeter çocuklar.Kavga etmeyin.Kızım sende işine dön.Bundan sonra dikkat edersin.

-Peki efendim.Sağolun.

Tayfun amca elini belli belirsiz bir şekilde sallarken ben kazanmanın verdiği sevinçle Yalın hödüğüme piç smile atıyordum.

-Gül sen öyle gül.Akşam eve elince konuşacağız bunu.

Tayfun amca gülümseyerek dizlerimi kontrol eden Yalın ve bana baktı.

-Hadi kızıma bulaşmayı bırak da kahvaltı etsin.Sende hazırlan şirkete git.Akşam Enes'i de getir.

-Tamam baba.

Yalın benimle mutfağa kadar geldi.Baya abartılı bir tabak hazırlayıp hepsini bitirmemi söyledi.Daha cevap bile veremeden yanağımı öpüp hızlıca evden çıktı.Ben de kahvaltımı güzelce yapıp yukarı çıktım.Kıyafetlerimi değiştirip saçlarımı ördüm.Çok sade olmuştum ve bu hoşuma gitmişti.Akşam yemeklerini ben hazırlayacaktım.Hem kendim istemiştim hem de Tayfun amcanın gözünde kendimi hoş tutmak için.Bugün Yalın evde olmayacaktı ve ben Tayfun amca ile evde kalmıştım.Önce aşağıda bir kaç işimi halletmiş sonra  kahvemi ve sigaramı alıp odama çıkmıştım.Aslında sigarayı sürekli içen biri değildim.Ama bazen o kadar çok istiyordum ki.Dayanamayıp yarım veya tam birazcık sigara içiyordum.Bugün de o günlerden biriydi.Tam balkona çıkacaktım ki hizmetçilerden biri Tayfun amcanın çıktığını bana haber vermesini istediğini söyleyip gitmişti.Balkonda bir yandan kahvemi içerken bir yandan da telefonda takılıyordum.Kahvem bitince paketten bir sigara çıkartıp uzun zamandır hissetmediğim o dumanı ciğerlerime gönderdim.Annem ve babam sigara içtiğimi biliyordu ve buna tepki göstermemişlerdi.Sürekli içmediğimi biliyorlardı.Çalan telefonuma bakıp arayan kişiyle gülümsememe engel olamadım.

-Ne kadar çabuk özledin ya sen beni sevgilim?

-Sen sigara mı içiyorsun?

İçime çektiğim duman olduğu yerde durunca bir öksürük krizi atlatmıştım.

-E-evet içiyorum şuan ama sen nasıl gördün?

-Ben her şeyi görür ve bilirim.

-Sanki yüce bir varlıkmış gibi konuşma.

-Ama öyleyim.Her neyse asıl konumuza dönelim.

-Heh ben de diyordum ne zaman kavga ederiz?

-Bir daha elinde sigara görmeyeceğim.

-O zaman ağzımda görürsün.

-Ağzınla ilgili başka planlarım var.

Bugün de rezil olduk elhamdülillah.

-Pislik!

-Neyse işlerim var benim.Bir daha sakın Adel görmeyeceğim.

-Sanki bağımlı gibi her zaman içiyorum.En son bir sene önce içmişimdir.Düşün yani.

-Ben bilmem içmiyorsun dediysem içmiyorsun.

-Üf iyi b-

Etrafı kaplayan silah sesleriyle ne olduğuna anlayamadan kendimi odanın içine sokulurken bulmuştum.Yalın'ın adamlarından bir kaç tanesi beni daha önce girmediğim bir odaya götürürken diğerleri dışarıda çatışıyordu.Daha aramanın sonlanmadığını ve telefonun diğer ucunda bağıran Yalın'ın sesiyle kendime geldim.Sesinden ağladığını anlayabiliyordum.Hatta sarsılarak ağladığına iddiaya bile girerdim.

-Adel güzelim geliyorum!

Biraz ağlama sesinden sonra devam etmişti.

-Geliyorum bir tanem.İyi misin Adel lütfen ses ver bak çok korkuyorum lütfen.

-Y-yalın?

Nihayet konuşabildiğim de ağladığımı yeni fark etmiştim.Ağlamıştı,Yalın bana bir şey olduğunu sandığı için ağlamıştı.Ne güzel seviyordu beni.Kalp atışlarım hızlanırken Yalın'la konuşmaya çalışıyordum.

-İyiyim.Adamların yanımda.S-sesler kesildi.Korktum birazcık o kadar gerçekten iyiyim.

Titreyen sesimle onu teselli etmeye çalışıyordum.Var gücüyle hem bağırıyor hem ağlıyordu.Bir yer vuruyormuşcasına ses geliyordu.

-GİTTİN SANDIM ADEL!SENİ BENDEN ALDILAR SANDIM!!

-İ-iyiyim sevgilim bak seninle konuşuyorum.

Sonra ağlaması kesildi ve burnunu çekti.

-İ-iyisin.

-Evet iyiyim.Bak sakin ol alt kattaki odandayız.Adamların hala yanımda bir şeyim yok.

-T-tamam sakin ol çıkma ordan.Geliyorum sevgilim tamam mı?Sakin ol derin nefes al.

-Tamam.

Yalın gelene kadar odadan çıkmamıştık.Dışarıdaki sesler yoktu.Ama sanki hala kafamın içinde silah sesleri vardı.Kulağımın içindeki tiz çınlamayla iki elimle kulaklarımı örttüm.Ses dayanılmazdı.Yanımda bana iyi olup olmadığımı soran adamı geçiştirip beklemeye başladım.Biraz sonra odanın kapısı hızlıca açıldı içeri giren Yalın'ın kızarık gözleri biz buradayız diyordu.Güzel adamım benim için endişelenmişti ve ağlamıştı.Bana sıkıca sarıldığında sarsılarak ağlamaya başlamıştı.O ağlayınca ben kendimi daha fazla tutamayıp ağlamaya başlamıştım.

-Şşş tamam bak geldim.Sakin ol.Korkma bitti gitti.Adamlar yok artık ilgileniyorlar kimse sana zarar veremez.

Hem ağlayıp hem beni teselli etmeye çalışıyordu.Korkmak değil de bu birazcık şaşırmışlıktı diyelim.

-Yalın iyiyim sevgilim.Sadece biraz korktum o kadar.Ağlama bak yanındayım.Sana sarılıyorum.

Derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı.Sesi hafif titriyordu.

-B-ben sen konuşmayınca telefonda kötü bir şey olduğunu düşündüm.O-o an kalbim tekledi.Bayılacakmış gibi oldum.''Hayatımı' kaybettim sandım.''


VOTE SAYILARI 1.1K OLMAMIZA RAĞMEN DÜŞÜK.BUNU SÖYLEMEYİ İSTEMİYORDUM AMA EĞER ARTIŞ OLMAZSA YENİ BÖLÜM YAYINLAMAYI DÜŞÜNMÜYORUM.ZATEN BEĞENİP BEĞENMEDİĞİNİZİ BİLMİYORUM.VOTE SAYILARIDA DÜŞÜK OLUNCA PEK HEVESİM KALMADI.:((

ADELYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin