ADELYA

Bölümcük 29

Hafifçe kafamı kaldırarak Yalın'ın gözlerine baktım.

-Birden adamlarla aşağıya inince cevap veremedim.Özür dilerim seni korkutmak istemedim.

-Özür dileme.Bunu yapanları bulup cezalarını keseceğim.Kimse benim olana zarar vermeye çalışamaz.

-Yalın.

-Efendim sevgilim.

-Çok mu korktun?

Ellerini yanaklarıma koyup konuştu.

-Sana bir şey olmasını kaldıramam.Annemi de kaybettim.Yanında olamadım.Eğer sana zarar gelseydi..Ah düşüncesi bile korkunç.

Dudaklarımda oluşan ufak tebessümle Yalın'ın kızarık gözlerine bakıyordum.Onun gözleri ise dudaklarımdaydı.Bana zarar gelmesinden o kadar çok korkmuştu ki.Bakmaya doyamadığım gözlerinden yaşlar süzülmüştü benim için.Böylesine çok sevdiğini hissetmek mutlu olmamı sağlamıştı.Yavaş hareketlerle incinmemden korkarmış gibi dudaklarıma yaklaştı.Nazikçe öpüyordu.İçimdeki karışık duygular beni ona iterken karşılık vermeye başlamıştım.Hoşuna gitmiş olacak ki hafifçe inledi.Daha sonra hızlıca dudaklarımdan ayrıldı.Kendimi kocaman bir boşlukta hissetmiştim.

-Daha fazla devam edersek benim seveceğim ama senin istemeyeceğin şeyler olabilir.

Sırıtmama engel olamadan konuştum.

-Pekala sen nasıl istersen öyle olsun.Gerçi bana fark etmezdi ama.

Hızlıca kafasını bana çevirmiş şaşkın gözlerle bakıyordu.Ben bile kendimden böyle bir şeyi beklemiyordum.

-Zorlama asi kız.Zorlama yoksa fena olur.

İkimizde gülümseyerek el ele odadan çıkıp salona geçtik.Tayfun amca telaşla yanımıza geldi.

-İyi misin kızım?

-İyiyim babacığım.

-Bu hergele apar topar çıkınca şirketten korktum.

-Baba fark ettin mi?Evimize saldırdılar.Ya Adel'e bir şey olsaydı.

-Allah korusun oğlum.Ben adamları yolladım.Araştırıyorlar kimin olduğunu.

-Sonra konuşuruz bunları baba.Adel gel oturalım sevgilim.

-Tamam.

Tam yerime oturmuştum ki kapı çaldı.

-Ben bakarım.

Seri adımlarla ilerleyerek kapıyı açtım.Korumalardan biriydi.

-Adel hanım babanız geldi ama bir problem var.

-Nedir problem?

-Şey kendisi biraz sinirli.Dışarıda bir kaç arkadaşımızı yumrukluyor.Bırakmıyor.

-NE?!

Koşarak bahçe kapısına gittim.Peşimden Yalın gelmişti.Babam bir adamın yakasından tutmuş ağzı gözü kan içinde olmasına rağmen yumruklamaya devam ediyordu.

-BABA!

-Kızım?

-Ne yapıyorsun ya?Bırak adamı.

Babam adamın yakasını bırakınca zaten baygın olan adam yere kapaklanmıştı.

-Ne bakıyorsunuz aval aval arkadaşınızı en yakın hastaneye götürün!

Emrimle korumaların bir kaçı hastaneye giderken diğerleri yerlerine geçmişti.

-Babacım,neden adamları dövüyordun?