DAOF-8

132 36 27
                                    

Fall Out Boy - The Pheonix

🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥
İçindeki ateşi ortaya çıkar...
Gerçek gücünü kullan...
Kızı kurtar...
🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥

- Son dört element kontrolcüsü ,diğer bir adıyla Ateşin Kara Meleği , nerede?

- Onu asla bulamayacaksın...

- Bu kadar emin olma. Seni öldürmem gerekse bile son element kontrolcüsünü bulacağım!

- Madem öyle... Hadi sene! Hiç durma öldür beni! Onu asla bulamayacaksın! Duydun mu beni? ONU ASLA BULAMAYACAKSIN KIYAMET EJDERİ!!!!

Adamın - Kıyamet Ejderi'nin – bir işaretiyle kız bir yandan titreyip bir yandan acı çığlıklar atmaya başladı...
Tüm vücudu yaşadığı acıya direnmeye,kontrol etmeye çalışıyordu. Ama bilmiyordu ki bu acıya direnemezdi, kontrol edemezdi.

Her denediğinde acı daha da artıyordu. Katlanılamayacak derecedeydi...

Hani insanın derisi yüzülürken dehşet verici bir acı kaplarya tüm vücudunu insanın ya da bir kemiğiniz kırılır ve dayanamazsınız sanki bu acı dünyadaki acılara bedelmiş gibi gelir ya... işte bu acı bunun yüz katı bin katı kadardır. Dünyadaki tüm acıların yerini tuttuğunu düşündüğünüz acı aslında bu hissettiğinizin yanında bir hiç idi...

Kızı görüyor musun? Onu kurtara bilirsin...

Yapman gereken sadece gerçek gücünü kullanmak.

Gücünü kullan ve kızı kurtar...

Yeni güçlerini keşfet... Geliştir onları...

Dört elementin kontrolünü her türlü durumda yapabileceğin duruma getir...

İçindeki ateşi ortaya çıkar... Olabildiğince geliştir onu... Kızı kurtar...'

''Kızı kurtar...İçindeki ateşi ortaya çıkar...Gerçek gücünü kullan...Kızı kurtar...Gerçek güç... İçindeki ateş...''

'Rosa! Uyan! '

'Gerçek güç... Ortaya çıkar... İçindeki ateş...'

'Hey Rosa! Uyan hadi!'

''Kim bu kız hiç bilmiyorum ama benimde canım yanıyor. Bir şeyler yapmak zorundayım. Ama ne...
'Gücünü kullan... Gücünü kullan...' Gücüm... Evet... Gücümü kullanmalıyım. Kendimi toplayıp kullanabildiğim tüm güçlerimi birleştirip kızın yanındaki adamlara fırlattım ama olmadı.

Yakınına bile gitmedi. Tüm gücümü toplayıp bu sefer daha uzağa fırlattım. Bu sefer adamı vurmuştum ama adama hiçbir şey olmamıştı.Gücümü kullanmama rağmen işe yaramıyordu. Neden? Neden işe yaramıyordu?
'Gerçek gücünü kullan...'

Zaten gerçek gücümü kullanıyorum diye bağırdım sinirle. Gercekten kullanıyordum ama işe yaramıyordu. Kızın çığlıkları da giderek artıyordu. Çığlıklar arttıkça dayanacak gücüm kalmıyordu. O her çığlık attıkça canımdan can gidiyordu...

Rosa beni duyuyor musun? Her ne görüyorsan uyanmak zorundasın. Beni duyuyor musun? Uyanmak zorundasın.

Bu ,bu Fenix'in sesi. Çığlıkların ve nereden geldiğini bilmediğim sesin arasında Fenix'in dediklerine odaklanmaya çalıştım. Tabi bu olmuyordu. Her çığlıkta ruhum parçalanıyordu. Sanki tüm o acıyı ben çekiyordum.

En sonunda zor da olsa dediklerini duyduğumda beni çağırıyordu. Uyanmam gerektiğini soyluyordu.

Uyan Rosa! Uyan! Uyanman gerek... Hadi sene... Uyan artık! Uyan! Uyan!''

Kendimi zorlayarak uyandığımda maraton koşmuş gibi nefes nefeseydim. Yanıma baktığımda Fenix endişeli bir şekilde bana bakıyordu.

Haklı aslında. Sizin yanınızda da biri kriz geçiriyor gibi olsa ya da benim dediğim şeyleri sayıklasa siz de aynı şekilde bakarsınız.

Şuan cidden iyi değildim. Rüyamda gördüğüm şey gerçekten yaşanıyor olabilir miydi   bilmiyorum ama içimden bir ses kesinlikle yaşanacağını hatta yaşandığını söylüyor. Eğer gerçekten yaşanıyorsa o kızı kurtarmalıydım.

Nasıl yapacağımı , nereden bulacağımı en başta da güçlerimi daha doğru düzgün kullanamıyor iken nasıl geliştireceğim konusunda ciddi manada bir fikrim yok.  En kısa zamanda güçlerimi geliştirip o kıza yardım etmeliydim.

Neden bu kadar üstüne düştüğümü, önemsediğimi bilmiyorum ama kız çok tanıdık geliyor. Sanki aramızda bir bağ varmış gibi hissediyorum. 

Ben kafamda güçlerimi geliştirme yolunu ararken Fenix daha da endişeli bir şekilde yüzüme bakıyordu. Onu daha da endişelendirmeden düşüncelerimden kurtulup sakinleştirmeye çalıştım. 

'' Fenix ben iyiyim sadece bir rüyaydı. Tamam etkisinde bir süre kaldım ama şuan iyiyim tamam mı?'' 

  Fenix yüzüme hala endişeli ve dediklerime inanmadığını belli eden bir ifadeyle bakıyordu.

'' Hey dostum bakma öyle. Ben iyiyim. Gerçekten iyiyim.''

'' Bir şey saklıyorsun ama neyse tamam. Sen istediğinde söylersin zaten.''

'' Bir şey saklamıyorum ki. Artık bu konuyu kapatalım mı? Çok uzadı.''

'' Olur kapatalım. Ama şunu söyleyeyim ben hala bir şey sakladığını düşünüyorum.''

Fenix'in dediğine cevap vermek yerine başını okşamakla yetindim. Karşılık verseydim bu çok uzayıp gidecekti...

Fenix'in başını okşarken aklım hala gücümü nasıl geliştireceğim de ve  o kızı nasıl kurtaracağım da idi.
--------------------------------

Merhaba arkadaşlar bu bölüme kadar okuduğunuz için teşekürler ederim. Bu son bölümmüş gibi durabilir ama bu acayip bir macerayla decam edecek. En kısa zamanda devamını yazmaya çalışacağım.
Kitabın devamı ile ilgili tahminler varsa yazabilirsiniz.

Instagram: @oceannwriterr

Ateşin Kara Melek'i  (Kitap Oldu)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin