ŞEHİRLİ-2 (Tamamlandı)

İhanet

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

Direksiyonu aniden kırdım ve hızla firene bastım. Yoldan çıkan pikap biraz ilerleyip durdu. Daha fazla dayanamadım ve direksiyona kafamı yaslayıp derin nefesler aldım. Gözlerimden akan yaşları durdurmak istedikçe daha da artıyordu. Asaf gerçekten beni istemiyor muydu? Ben boşuna mı evliliğimi kurtaracağım diye kendimi yiyip bitiriyordum. Pikabın içinde hıçkırıķlarım duyulurken kendimi tutmayı bıraktım. Neden her şey art arda gelmek zorunda. Elimi karnıma atıp okşadım. Şuanki üzüntümü ve öfkemi bebeklerim hissetsin istemiyorum. Biraz kendime gelince tekrardan pikabı çalıştırdım. Zaten Asafların olduğu köyle şehir arasında pekte mesafe yok. Pikabı kafama göre bir yere park edip hemen ileride çuval taşıyan Asafa doğru öfkeli adımlar ile ilerledim. Beni fark eden Asaf korku ile belindeki çuvalı atıp bana baktı. Kork zaten Asaf Bey. Bir çok göz Asaf gibi bana dönmüştü ancak ben hiçbirini umursamadım ve Asafın yanına gelir gelmez tarlayı inletecek kadar sert bir tokat attım. Asafın kafasını yana düşerken hala içimdeki öfkenin dinmediğini hissedebiliyorum. Asaf kafasını kaldırıp bana bakınca daha fazla dayanamadım ve tekrardan yaşın gözümden akmasına izin verdim. O kadına oturup benimle ilgili problemlerini anlatınca hiç mi düşünmedi benim öğreneceğimi. Ögrendiğim zaman grurumun kırılacağını.

"Neden?"  Hırsla elimin tersini yanağıma sürüp yaşı sildim. "Sana neden dedim. Neden o kadına oturup beni anlattın? O kadın beni nerden tanıyor ve o Didem denilen kaltak nerden cesaret bulupta beni tehdit edermiş gibi konuşuyor. " Can Asafı benden uzaklaştırırken Atada kolunu omzuma sararak bana destek oldu. İyiki geldi çünkü dizlerim o kadar titriyor ki ayakta kalamam diye korkuyorum.

"Asel sana her şeyi açıklayabilirim. " deli gibi kahkaha atınca susmak zorunda kaldı. Şuanda kendimi deli gibi hissediyorum zaten.

"Neyi anlatacaksın her şey ortada değil mi? Ama dur sen şimdi bana Baran yüzünden bağırıp çağırırsın. Çünkü sen Baranı görüyorsun ama ben o kadınla seni görmüyorum diye sen haklı olmuyorsun. Sor bakalım Barana ben seninle ilgili tek kelime anlatmış mıyım? Bana farklı bir şekilde davranmış mı? Ama o kaltak bizim aynı yatakta yatmadığımızı hatta senin beni istemediğini ve benim zorla kendimi sana yamamaya çalıştığımı söyledi. " Baranı bizden çokta uzakta olmayan bir yerde olduğunu görünce Atadan kurtulup ona doğru ilerlemeye başladım.

"Asel nereye?" Asafın sesini umursamadan Baranın bileğinden tutup Asafa doğru çekiştirdim. Kendisi gelmek istemiş olmalı yoksa başka türlü rahatça onu çekiştiremem.

"Anlatsana Baran sen Asafla beni sorduğunda ben sana ne cevap verdim. Evet hayallerim vardı doktor olmak istiyordum ancak ben Asafı sevdim şuanda onun çocuğunu taşıyorum dedim peki bunun haricinde oturup sana Asafla ilgili tek kelime anlattım mı?" Baran yüzümü inceliyordu. Anlaşılan dışarıdan bakılınca pekte iyi bir durumda değilim. Tekrardan yaşlar akınca sinirle sildim. "Ama o Didem hanım diyip gözümü boyadığı kadına oturup beni anlatmış. " daha fazla dayanamadım ve olduğum yere oturup kafamı ellerimin arasına aldım.

"Yeter be kendine gel. " kolumdan tutup aniden beni ayağa kaldıran Asafla acı içinde inledim. Şimdide dayak mı atacak. "Anlattıysam anlattım. Siktir git eve gelince konuşacağız." diyip daha fazla sıkıp beni sarsınca korkuyla Asafa baktım.

"Niye yaptıklarını şiddet uygulayarak mı kapatacaksın?" Bağırınca Asaf aniden elini kaldırdı. Vuracak korkusuyla gözlerimi kapattım ancak darbe yüzüme inmedi. Korkarakta olsa gözlerimi açtığımda Baran Asafın elini tutmuştu.

"Kendine gel. Kavganıza karı koca kavgasıdır diye karışmadım ancak şiddette dur derim. " diyip Asafı geriye doğru iterek benden uzaklaştırdı. Sonrada dönüp Asafın tutmadığı bileğimden tutup beni çekmeye başladı. Daha demin ben ne yaşamıştım öyle. Eğer Baran durdurmasa Asaf bana mı vuracaktı. Sevmeye kıyamadığı bana sırf o kadın yüzünden mi vuracaktı. Baran beni koltuğa oturtup kendiside sürücü koltuğuna geçti.