ŞEHİRLİ-2 (Tamamlandı)

Sevda

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

Daha iki saniye geçmeden bilincim hemen kendine geldi. Sanırım korkudan ve gerginlikten kendimden geçmiştim. Asafın gözleri gözlerimle buluşurken derin bir nefes aldı.

"Köylü güzeli aklımı alacaksın en sonunda. " onunda sesi ağlamaktan boğuk çıkmıştı. Korkarakta olsa kafamı kaldırıp bacak arama baktım. Kan görmeyi beklerken su görünce nerdeyse kahkaha atacaktım. Bana yardıma gelen adamın elindeki su bardağından dökülmüştü büyük ihtimalle. Peki karnıma giren kramplar niyeydi ki. Tekrardan karnıma kramp girince yüzümü buruşturdum. En son ne zaman yemek yediğimi düşünmek için beynimi zorladım ancak aklıma gelmedi. Belkide açlıktan dolayı karnıma kramplar girmişti. Bu arada kendime geldiğimi gören Yaprak rahatladı. Aklına Canla Atanın Filizi kaçırmaya gittiği gelince bakışları Kadir olduğunu tahmin ettiğim adama döndü. 

"Vur artık şunun kafasına. " cırlamam ile Yaprak yerdeki taşı alıp adamın kafasına geçirdi. Acı dolu inilti ile adamın gözleri açıldı ancak bayılmadı. Şaşkınca kendine gelmiş olan bana baktı. Sanırım hala oyuna getirildiğini anlamadı. Karnıma tekrar kramp girince Asafın koluna tırnaklarımı geçirdim. Yaprak tekrardan adamın kafasına taşla vurunca bu defa gözleri kapandı ve iri bedeni yeri boyladı.

"Adamda ne kafa var. Kafatası yarıldı hala bayılmadı ya. " Yaprak söylene söylene Asafla birlikte beni yerden kaldırdı. Ancak tam dik duramıyorum. Sanırım karnıma giren ağrılar yüzünden. Asaf bir kolunu belime bir kolunuda ayaklarımın altına vererek beni kucağına aldı ve dönüp pencereye doğru baktı.

"Abi hadi artık millet anlayacak. O kadar çok gürültü çıkardık ki birileri gelecek. " Can pencereden sarktı ve aniden kendini yere attı. Neyseki iki ayağının üstüne düştü. Kırmızı ve terli yüzünü bize dönüp hiç hoşuma gitmeyecek şekilde sırıttı.

"Paket etmemiz gereken bir gelin vardı. " Ata ilk önce halıyı diklemesine durdurdu sonrada pencereden aşağı vererek Canın aşağı çekmesine izin verdi. Hatırladığım kadarıyla bizim amacımız Filizi kaçırmaktı. Halıda nerden çıktı. Atada sırıtarak camdan atladı. Anlaşılan iki erkek birşeyler karıştırmıştı.

"Benle Asel önden gidiyoruz arabayı çalıştıralım. " Ata başıyla onay verince Asaf kucağındaki benle koştura koştura pikaba doğru ilerledi. "Bu hamilelik işini arabada konuşacağız. Sen nasıl olurda bana bunu söylemezsin?" Masumca gülümsedim. Aslında sana söyledim ancak aklın yerine gelince unuttun demek yerine Asafın beni ön koltuğa oturtmasına izin verdim. Kasa soğuk olur diye Yaprak oğlunuda yanıma yani ön koltuğa bırakmıştı. Ağlamaktan yüzü kızaran ufaklığı kucağıma aldım. Bu arada Asafta sürücü koltuğuna geçmiş pikabı çalıştırır hale getirmişti. Kafamı arkaya doru çevirip kasaya baktım. Canla Ata halıyı kasaya yerleştirdikten sonra Can Yaprağı kasaya çekti.

"Bindiler ilerleyebilirsin. " Asafta bu komutu bekliyormuş gibi aniden gazı kökledi. Köydekiler Filizin yokluğunu fark etmeden gitmemiz gerekiyor.
Bu arada kucağımdaki ufaklık ağlamaya başlayınca kucağımda salladım. Çocukları çok seven biri olduğum için kucağımdaki ufaklığı çokta yadırgamadım.

"Eline çocuk yakıştı. " Asafın neşeli sesiyle ona döndüm. Daha dakikalar önce ona hamile olduğumu söylemedim diye ortalığı ayağa kaldırmıştı. "Birde kucağındaki benim çocuğum olursa nede güzel olur. " bakışları karnıma inince utanç içinde gülümsedim. En son kucağımdaki ufaklıkla bir araya geldiğimde karnımdaki bebek için karar almıştım. Şimdide doğacak olan bebeğim için alıştırma yapıyordum.

"Bende isterim senden benden bir parça olsun. Ki inşallah olacakta. Altı buçuk ay sonra oda olacak. " Asaf araba kullanmasına rağmen dönüp bana baktı. Gözlerindeki ışıltı verdiğim habere değdi. Bu arada araba zıplayınca hızla önüne döndü. Eğer biraz daha erken davranmasaydı uçuruma giderdik.