Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Rüzgar saçlarımı uçurtup gülümseme sebep olurken biraz daha yaklaştım çatı demirliklerine.
Gece saat kaç olduğunu umursamadan içimde ki sesle buraya gelmiştim. Sanki ölüm hemen ensemde beni bekliyor gibiydi.
Son kez kendimi hissetmek istemiştim. Hızlı bir ayak sesi duyduğumda gülümsedim. Ben onu ayak seslerinden bile tanırdım.
" Hoş geldin Alkın.. "
Astım ilacını içine çekişini duyduktan sonra bedenini yanımda hissettim. Ellerime eli değince içim titredi. Sanki o ulaşılmazdı ve ben ilk defa ona ulaşıp dokunmuşum gibi hissettim.
" Mucize ne yapıyorsun burada? Ne kadar meraklandırdın haberin var mı? "
