Gönül Kuşum

7- Kardan Kız

Not: Bu bölüm finalden önceki son  bölüm. Gelecek bölüm final yapacağız.

İyi okumalar.

- morletta

24.06.2020

Yüzümdeki soğukluğa anlam veremeyerek güne başlıyorum. Gözlerimi açtığımda bir ne göreyim, Ebrar kızı eline aldığı kartopuyla karşımda dikiliyor. Şu kızı öldürmemek için bana bir sebep söyleyin.

"Günaydın ablacığım." Gözlerimi Ebrar'ın sevimli olmaya çalışan yüzünde gezdiriyorum. Ebrar içten bir şekilde gülümsüyor, mutluluğu, neşesi kızın göz bebeklerinde parıldıyor. Kardeşimi bu şekilde mutlu görünce kıyamıyorum ve öldürmekten vazgeçiyorum.

"Annem krep yaptı, kalk hadi." diyor. "Tamam sen git, bende geliyorum birazdan." deyip, Ebrar'ı önden gönderiyorum. Ayağa kalkıp geriniyorum ve pencereye yaklaşıp dışarıya bakıyorum. Samsun'a çok fena kar yağmış. Bugün hafta sonu olması nedeniyle sokakta çocuklar kar topu oynuyor. Gülümseyerek baktıktan sonra hırkamı üzerime geçiriyorum ve işlerimi hallettikten sonra mutfağa gidiyorum. 

Annemle barışmamın üzerinden üç gün geçti. Artık böyle arkamdan iş çevirmemeye söz verdi.

***

Kahvaltının ardından Ebrar'la kendimizi dışarı atıyoruz, çocuklar gibi karda mı yuvarlanmıyoruz, birbirimizi kara mı yatırmaya çalışmıyoruz... neler neler... Bir ara kartopu savaşı da yapıyoruz ama yorulunca karların üzerine oturup biraz dinleniyoruz. Ardından kardan kız yapmaya başlıyoruz. Ne o, şaşırdınız değil mi sevgili okurlar?

Kardan kızı küçük yaşlardan beri yapıyorum. Ben küçükken arkadaşlarım hep kardan adam yapardı, bir gün dedim neden kardan kız yapmıyorum? İşte o gün bugündür kardan kız yapıyorum. Kendimi iyice kaptırdığım esnada yukarıdan bir ses işitiyorum.

"Gönül, kız! Kardan adam mı yapıyorsun?" kıkırdıyor Neriman teyze. Henüz kardan kız bitmediği için uzaktan pek anlaşılmıyor. Bu yüzden kurumuş otlarla saç yaparken konuşuyorum, "Hayır, kardan kız yapıyorum." Otları baş kısmına sokma işi bitince biraz geri çekiliyor ve ellerimi göğsümde kavuşturarak, gururla eserime bakıyorum.

"Aaaa" diyor Neriman teyze, "kız Gönül; Allah ne yapmasın sizi kız! Gerçekten de kardan kız yapmışlar!" şaşkınlıkla konuşması Ebrar'la beni güldürüyor.

"Ne sandın Neriman teyze, biz de mi kardan adam yapsaydık ?! Ne o öyle!" diyor Ebrar. Kıkırdayarak Ebrar'la yaptığımız kardan kızla fotoğraf çekiliyoruz ve biraz daha karların üzerinde koşuşturup, birbirimize kar atıyoruz.

***

Sıcak çikolatamı yudumluyorum salonda. Televizyonun karşısındaki koltuğa kuruldum, keyfim yerinde, pürdikkat televizyondaki bilgi yarışmasını izliyorum. "Elenecek şimdi." diyorum. Ekrana sesimizin gitmemesi ne kötü değil mi? "Bence de cevap A. Adam yanlış cevap verdi diyor Ebrar." Süre dolduktan sonra ekranda doğru yanıt çıkıyor ve adam eleniyor. "Al işte, ben demiştim." diyorum Ebrar'a. "Dinlemedi adam seni, tüh! Dinleseydi elenmeyecekti." annemin benimle dalga geçmesini umursamıyorum ve sıcak çikolatamın son yudumunu içiyorum. Bardağı başıma diktiğinde kalan dibini de içiyorum.

"Bak bak, Serkan abi geldi!" diyor Ebrar. "Nereye?" diyorum bardağımı mutfağa bıraktıktan sonra koltuğa otururken.

"Yarışmaya." diyor Ebrar ve eliyle televizyonu gösteriyor. "Anne sesini açsana televizyonun." Kaşlarımı çatarak televizyona bakıyorum.

Yarışmayı dikkatle bir şekilde izliyoruz, sunucuyla biraz sohbet ediyorlar. "Hedefin ne kadar?" diye soruyor sunucu.

"Gittiği yere kadar." diyor gülerek Serkan. Yarışmaya başlıyor, ilk soruda elenmeden devam ediyor Serkan. Güzel.