North Soldier | Jeon Jungkook | ✔️

20. Bölüm: [FİNAL]

Bölümün Yayınlanma Tarihi: 29/02/2020

Yazardan

Jungkook'un dedesinin ölümünden sonra Kuzey Kore ile olan herhangi bir konuşma platformu tamamen kaldırıldı, dedesi külleriyle oraya gönderildi, devletine ihanet eden tüm askerler ve polisler işlerinden atılarak Kuzey Kore'ye gönderildi. Jungkook'un kaçırıldığına dair kanıtlarda ortaya çıktığında yeni bir kimlik ile beraber tekrar Güney Kore'ye dönüp orada özgür bir şekilde yaşamaya başladı.
Çocuklar normal yaşantılarına geri döndüler, Bay Jeon ve Bayan Kim Seul'de bir ev alarak orada yaşamaya başladılar.

Hea Jung ve Jungkook'sa Seul'de birkaç gün kaldıktan sonra hikayelerinin başladığı yere geri dönerek beraber yaşamaya başladılar. Jungkook, Hea Jung'a veteriner kliniğinde yardım ediyordu ve ikili güzel paralar kazanarak geçimlerini huzurlu bir şekilde geçiriyorlardı.

Her şey yerli yerine oturmuştu...

-1 Yıl Sonra-

Kim Hea Jung

Gözlerimi yüzüme çarpan güneş ışığıyla beraber açmıştım, yıllardır nefret ettiğim güneş ışığı artık en sevdiğim şeylerden biri olmuştu. Cama kısa bir bakış atıp, kulaklarımı dolduran dalga sesleriyle beraber elimi mışıl mışıl uyuyan Jungkook'un yanağının üzerine koyup, yanağını nazikçe okşamaya başladım. Bir yıldır nefret ettiğimi hayatım artık o nefret ettiğimi hayattan çıkmıştı, bir yıldır hiç olmadığım kadar mutluyum hiç olmadığım kadar huzurluyum.

Jungkook'un burnuna küçük bir buse kondurup, uyandırmadan yataktan çıkıp lavaboya gittim. Rutin işlerimi hallettikten sonra üzerimi değiştirip, mutfağa geçtim. Önceden hep ev yemekleri yapan bir restorandan yemek sipariş ederdim artık kendi yemeklerimi kendim yapıyordum. Hatta Jungkook'ta bana yemek konusunda yardım ediyor ve bir şey diyeyim mi? Kendisi kesinlikle mükemmel bir aşçı, mükemmel bir temizlik yapıyor, mükemmel bir içici, mükemmel bir asistan ve mükemmel bir erkek arkadaş.
Bir yıldır içimi yeyip bitiren tek bir şey var o da her an ayrılacakmışız hissi. Daha doğrusu bu benim en büyük korkum ona o kadar aşığım ki onu bırakmak, onsuz bu evde yaşamak, onsuz işimde çalışmak, onsuz denize girmek, onsuz gezmek beni korkutuyordu.

Neden bu kadar korkuyorum bilmiyorum oysa bana karşı olan aşkı gerçekten güçlü, bunu her anda dile getiriyor, her anda bana sıkı sıkı sarılıp, yüzümün her bir noktasını öperek gösteriyordu yine de korkuma engel olamıyorum yine de bu aptal korku peşimi bırakmıyor.

''AH!'' biberleri keserken yanlışlıkla parmağımın bir kısmını çizmiştim, göz yaşlarım bir anda boşaldığında kendimi yere bırakarak hıçkırarak ağlamaya başladım. Parmağım acıyor, korkum daha da büyüyordu. 

Jeon Jungkook

Hea Jung'un ağlama sesi kulaklarımı doldurduğu gibi hızla yataktan çıkıp, koşarak mutfağa gittim. Tezgahın üzerinde gözüme çarpan kanlı bıçakla yerde parmağını sıkı sıkı kavrayarak ağlayan Hea Jung'un yanına gittim, korkuyla: ''N-ne oldu?'' diye sordum. Soruma karşılık daha da şiddetli ağlamaya başladığında, onu ayağa kaldırıp musluğun önüne götürdüm ve suyu açıp, kanayan parmağını suya doğru tuttum. Küçük bir kesik için neden ağladığını anlamış değildim, daha önce birçok kez parmağını kesmişti ve hiçbirinde ağlamamıştı şu an neden ağlıyordu?

''Hea Jung, bir şey mi oldu?'' başını iki yana sallasa da ardı ardına yanaklarından süzülen göz yaşları, hıçkırığı olumsuz cevabını arka plana atıyordu. Suyu kapatıp, kenarda duran bezi parmağına bastırarak onu peşimden girişteki tuvalette sürükledim, kapıyı açıp onu klozetin üzerine oturtup, dolaptaki yara bandını ve yara merhemini alıp yanına gittim. Ağlaması kesinlikle kesilmiyordu, bu daha da korkmama neden oluyordu. Yine de kendimi tutarak merhemi sürüp, yara bandıyla parmağını sardıktan sonra onu ayağa kaldırıp tuvaletten çıkararak salona sürükleyerek koltuğa oturdum, onu da kucağıma oturttuğum da kollarını boynuma sarıp, başını boynuma gömerek ağlamasına devam etti.