Yazarın anlatımıyla
"O zaman sadece kabus"
Taehyung gözlerini kıstı
"Ne diyorsun jimin?"
"Şaka Taehyung şaka!"
Jiminin kahkahaları Taehyung'un ise kızgın bakışları buluştu jiminin gülüşü havada uçuşarak Taehyung'u buldu o da yavaşça gülmeye başladı.
"Bana bir daha böyle bir şaka yapma"
Diyen Taehyung duyuldu Taehyung'un Jimin'e yaptığı neydi o zaman? Jimin aniden düşüncelere dalarak
"O zaman sende bana bir daha böyle bir şaka yapmayacaksın"
Taehyung direkt anladı aslında şaka değildi ama jiminin öyle bilmesini tercih etti.
"Peki neden ağladın Jimin "
"Orasını bende sana soracaktım Taehyung neden fotoğraflarım duvarda ve... kapının arkasına bilerek ağlamam için mi öyle fotoğraflar koydun."
Taehyung anlamadı anlamamayı tercih etti.
"Neyden bahsediyorsun jimin ben fotoğraf falan asmadım ben senin ağlamanı neden isteyeyim ki?"
Jimin yavaşça elini kaldırdı. "Bu elimdekileri görmüyor musun?"
"Taehyung bir şeyin mi var gerçekten elimdekileri görmüyor musun?"
Taehyung jiminin boş salladığı ellerine bakıyordu.
Jimin aradan bir fotoğraf seçti "bu fotoğrafı görmüyor musun? Bak buradaki bebeklik fotoğrafımı peki? Ah peki şu ikimizin fotoğrafını görmüyor musun?"
Taehyung hâlâ Jimin'in sallayıp durduğunda ellerine bakıyordu.
"Şaka değil, değil mi Jimin?"
"Hayır Taehyung hayır anlamıyor musun görmüyor musun ya?"
Taehyung'un kafasında şimşekler çaktı.
"Görüyorum tabii ki de Jimin görüyorum bak küçükken ne kadar tatlıymışsın"
"Ama orada ikimizin bir fotoğrafı var Taehyung"
"Bende onu dedim işte"
"Neyse iyi hissetmiyorum Taehyung"
"Burası neresi ya neredeyiz"
"Uçaktayız unuttun mu Jimin"
"Uçak mı? Jungkook ve Hoseok nerede?"
"Yanımıza almamızı gerektiğini söyledin ya Jimin onlarsız gitmeyeceğini söyledin"
"Ah doğru ya"
Taehyung çoktan uzaklara dalmıştı. Düşündüğü şey olmamalı ya Jimin olamazdı olamaz! Düşüncesi bile kötüydü.
Taehyung kapıya yöneldi
"Sen dinlen ben hemen geliyorum"
"Tamam Taehyung"
Revirden çıktığında uçakta ki yolculardan gezdirdi gözlerini yarısı uyumuş yarısı telefonla uğraşıyor sadece iki kişi dışarı bakıyordu bunlar hoseok ve jungkook olmalıydı yanlarına gitti yanındaki kadınların ona bakıp gülüştüklerini hisetti 'biliyorum çok yakışıklıyım' diye geçirdi içinden bağrını çok açan gömleği dar pantalonu ve saçındaki pembe tokayla sevimli sexy arası bir etki oluşturuyordu.
Ama Taehyung şuan sadece Jimin'i düşünüyordu.
Yanlarına gitti, onlardı. "Acilen konuşmamız lazım" jungkook ne oldu dercesine kafasını salladı Taehyung yanlarına diz çöktü. Derin bir nefes aldı kalp atışlarını sakinleştirmeye çalıştı.
"Jimin...."
Hoseok:"ne oldu jiminime"
Jungkook sus işareti yaparak tekrar Taehyung'a yöneldi devam et dercesine kafasını aşağı doğru yavaşça indirdi."O... uyandığında beni tanımadı kapının arkasına geçti ve ağladı sonra kapıdan bir şeyler çıkarttı ama aslında bir şey çıkartmadı? Sonra duvarlara yöneldi duvardan aynı şekilde bir şeyler çıkarır gibi yaptı. Ne yapıyorsun diye sorunca elindeki fotoğrafları görüp görmediğimi sordu."
"Peki fotoğraf var mıydı?"
"Ne fotoğrafıymış?"
"Bana aslında dediğine göre ben asmışım neden onu ağlatmak istediğimi sordu. Kapının arkasındaki fotoğraflara dediğine göre annesinin babasının namjoon'un jin'in.... ölü fotoğrafları varmış."
"E peki var mı?"
"Hayır bir tane bile yok"
Gözleri büyüdü birden "eeee" "bu ne olabilir ki?"
"Bilmiyorum şimdi özel bitti doktora anlatıcam onu tedavi etmesini isteyeceğim"
Tamam anlamında salladılar kafalarını çok uzaklara daldılar.
"Evet doktor hanım daha önce bilgilendirilmiştik"
"Tamam hastanın beyin mezarını çekmem lazım ilk olarak bu ortamdan zor iş ama yapnaya çalışacağım beynini kullanamama olasılığını bilmem lazım."
"Tamam doktor hanım"
Taehyung doktorun önünde saygıyla eğilerek dışarı çıktı doktor ondan dışarı çıkmasını istemişti kapının dışında 10 dakika bekledikten sonra doktor hanımın girebilirsiniz diyen sesi duyuldu sonuçlarını çıkması biraz zaman alacaktı. Jimin sadece tedavi edildiğini zannediyordu.
"Acaba neyi oluyorsunuz?"
Taehyung düşündü
"Sevgilisi" diye mırıldandı
"Sevgilininizin beynin %4'ü çalışmıyor
.......
ŞİMDİ OKUDUĞUN
either you or me? //vmin
Teen FictionJimin korkuyordu ellerinden, sevdiğinin saçları arasında gezen ellerinden çünkü o elleri ona sevdiğinin hayatını gösteriyordu öleceği zamanı... Karanlık çok seviyordu aydınlığı ama aydınlık sevmiyordu onu? Hep zıttındaydı. Karanlık her şeye rağmen...