I Was Loved | Jordi GDL

98

I woke up four in the morning. I went inside the bathroom to wash-up, I already forgot to change my clothes! Nagbihis ako pagkatapos at tinitigan ang maleta, kailangan ko pang ayusin ang mga gamit ko.

"Shit!" I cursed out loud when I realized I haven't locked the doors last night. I quickly went down to check.

My mouth went wide open when I saw Jordi sleeping on the sofa. Shit. I slapped my face, maybe I'm still asleep? But no! I'm awake.

Lumapit ako sa sofa para tignan ang ayos niya. Kawawa naman! Nakapatong ang ulo niya sa mga braso niya, habang ang paa naman ay hindi nakaunat. Bakit ba hindi siya umuwi?

I sighed. This guy, how will I forget him?

Umakyat ulit ako para kumuha ng unan at kumot. Pagkatapos ay nagbihis ulit ng pambahay, magjojogging sana ako. Pero hindi nalang.

Pagbaba ko, ganoon pa din ang ayos niya. I smiled to myself, how come I left him? I'm such a fool. Pero hindi naman, hindi ba? I left because I need to make myself healthy again.

Dahan-dahan kong inangat ang ulo niya. Binaba ko muna ang mga braso niyang ginawa niyang unan, saka ko isiniksik ang unan na kinuha ko. Nilagyan ko din siya ng kumot.

I stared at him for a while bago ako umayos ng tayo. I checked the time, I need to buy foods. Sarado pa ang grocery stores ngayon, but I'm sure bukas na sa public market. Nagsuot ako ng hoodie bago lumabas ng bahay. Malapit lang ang palengke dito, pwede kong lakarin but it will take me twenty minutes.

I waited for a trike to pass by. Nang makarating sa palengke ay mabilis akong bumili ng mga kailangan ko para sa almusal. Mamaya na bibili ng para sa groceries.

I went home after. Pagbukas ko ng pinto, una akong dumiretso sa sala para silipin si Jordi. He's still sleeping.

I removed my hoodie and then went to the kitchen to prepare breakfast.

I was already serving the breakfast when Jordi's phone rang. I quickly went to the living room to check it.

I read the caller's ID and it says 'Abi'. I didn't answered the call.

"Jordi..." Mahinang pagtawag ko para gisingin siya.

"Hmm?"

"May tumatawag." I said. He quickly sat down and reached for his phone. He answered it and then stood up, he gestured na lalabas muna siya kaya tumango din ako.

Privacy.

Bumalik na ako sa kusina para tapusin ang ginagawa.

I need to fucking move on. He already have Abi. He doesn't need me anymore. He already have someone who'll take care of him.

Siguro nga, isa kami sa halimbawa ng 'pinagtagpo pero 'di tinadhana'.

"I'm going home." Jordi said. Napatingin ako sakanya.

"A-ah. Sige,mag-aalmusal ka ba muna?" I asked with a smile plastered in my face, hoping he'd say yes.

"No." He answered. Napatingin ako sa mga niluto ko, tapos sakanya ulit. I was still smiling.

"Sige." Sabi ko nalang habang napapayuko. I heard him sigh kaya napabalik ang tingin ko sakanya.

"C-can I bring some of your foods?" He asked.

My forehead creased, "Ha?"

"Magbabaon sana ako." He answered shyly and scratched the back of his neck.

I smiled, "Teka lang." I got tupperwares and filled them with foods. He never said anything kahit na sobrang dami ng nilagay ko. Nilagay ko 'yon sa paperbag bago ko inabot sakanya.

Sinamahan ko siya palabas ng bahay, tumigil lang nang nasa harapan na kami ng sasakyan niya.

I smiled genuinely, "Thank you."

He nodded and raised his hand with the paperbag on it, "Thank you, din."

Pagpasok niya sa sasakyan ay kumaway ako. Pagkaalis niya ay pumasok na din ako sa bahay. Kumain ako ng almusal, pagkatapos ay nagligpit ng pinagkainan.

Dumiretso ako sa sofa at nahiga para manuod ng tv. I sniffed on the sofa, his scent was on it!

I browsed through my phone, nagtext si Lily and I told her about Jordi sleeping here. Hindi pa siya naniwala na talagang sa sofa natulog si Jordi so I explained to her repeatedly. Nakakainis!

Nag-ayos ako ng gamit ko pagkatapos namin mag-usap ni Lily. Nakareceive din ako ng text mula kay kuya Polo.

Polo: Punta ka dito sa boutique later, kailangan mo na magpasukat. Kahit after lunch na, I'll send you the address.

I typed 'okay' and sent it to him. Maya-maya lang ay sinend na saakin ni kuya Polo ang address, malapit na din maglunch. Naligo na ako at nag-ayos. Sa labas na siguro ako kakain.

Dumaan muna ako sa restaurant sa isang mall bago dumiretso sa boutique na sinasabi ni kuya Polo. Pagkatapos kumain ay naglibot muna ako para maghanap ng pwedeng mabili.

I bumped into some old friends kaya medyo natagalan ako sa pakikipagkamustahan.

"Nakita ko si Jordi, hindi ba't ex mo siya?" Alexa asked. Umiling ako.

"'Wag ka nga! Si Gio na ang boyfriend niyan!" Sabi naman ng isa saka tumawa.

What the heck? Ano ba 'yang mga nakukuha nila?!

"No. Gio is not my boyfriend." I smiled.

"Ha? Hindi? Sabi ni Lewis niligawan ka daw ni Gio, ah!"

"Hindi." Sabi ko. Pati si Lewis, yung kaibigan ni Gio noong highschool, andaming sinasabi!

Nagpaalam na ako sakanila pagkatapos. Lumabas na din ako ng mall, wala akong nabili kahit isa!

I rode a taxi papunta sa boutique na sinasabi ni kuya Polo. Pagpasok ko ay namangha kaagad ako sa mga magagandang gowns na tinahi.

Nandoon si kuya Polo, nakaupo sa pinakadulong upuan. Dumiretso ako sakanya.

"You're here!" He said happily and hugged me.

"Hah! May kasalanan ka pa sa'kin!" I rolled my eyes. Akala niya siguro nakalimutan ko na.

"Ha? Ano?" Sabi niya at bumitaw sa pagyakap.

"You can't fool me, I know you remember."

"Sorry na! Busy talaga ako noon tapos si Ports lang yung available."

"Bawal ba si Kobe? Hindi siya busy noong araw na 'yon!"

"Pano mo naman nalaman?"

"Sinabi niya." Tumawa siya at tinawag na yung magsusukat para sa susuotin ko.

"Anong ginawa niyo?" Kuya Polo asked while wiggling his eyebrows.

"What?"

"Wala! Sainyo siya natulog, right?" He laughed. Napailing ako.

"Sino naman nagsabi sa'yo?"

"So totoo?"

"Yeah, whatever."

"Sa'yo galing yung pagkain niya kanina?" He asked again. I furrowed my brows. "Dumaan siya dito kanina. May dalang pagkain... Humingi ako pero ang damot, sakanya daw 'yon."

"Ahh." Sabi ko lang. He laughed so hard.

"Para kang tanga!" I spat.

"Yiee! Kaya pala ayaw mamigay, sa'yo naman pala galing. Grabe sarap na sarap siya sa pagkain, tapos kami ni Cols nakatingin lang sakanya. Hindi manlang kami binigyan kahit kaunti!" He pouted like a kid. Sigurado ba siyang handa na siyang mag-asawa?

Umiling ako at tumigil na din siya nung dumating ang magsusukat ng susuotin ko.