Bize acı yakışmazdı ama sensizliğe çok yakıştı.
Hani derler ya acısı içimde ince bir sızı; işte öyle değil.
Kocaman bir yaranın acısı bu.
Kazayı sen geçirdin ama şaranpnel benim kalbimde kaldı.
Acısı bende kaldı. Her gün benim kalbime batıyor. Battığı yer o kadar çok kan ağladı ki ... Göz yaşıma gerek kalmadı. Kan aktı gözlerimden,acı acı kan...
Şarkıda dediği gibi
"sen eskiden..."
Eskiden kalan acı
Eski değilsin sen içimde ama anılar, acılar hep eski .
Eski acıların, taze gelişi.
Senin bedenin çekti o acıyı ama benim ruhum çekiyor.
Sen sadece bir kaç saat belki daha az çektin o acıyı. Ben hâlâ her an çekiyorum o acıyı.
O acı...
Yaşadığımı unuttuğum zamanlarda hatırlatıyor bana hayatı...
Yaşamak istemediğim o hayatı.
Çarpıyor yüzüme o hayatta değil ama sen yaşıyorsun, yaşayacaksın diyor.
Bilmiyor ki acım; yaşamanın bir eylemden ibaret olmadığını.
Acı hem yaşatır hem öldürürmüş.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİM
Narrativa generaleİçimdeki özlemdi .... Ama bir ruh özlenir mi ? Bedenine değilde ruhuna aşık olduğun biri olabilir, peki o ruh bedeni terk ederse n'olur? Benim ruhumda artık bedenimde değil onun ruhunu arıyor. Ruhlar kavuşunca ben de ona kavuşacağım biliyorum.
