"Icelyn Snow Winter North, you can laugh my name is terrible"
"Hahahahahaha may mas malamig paba dyan? Pfft hahahahaha" Ngayon lang ako naka rinig ng ganitong pangalan, nakaka paso sa lamig eh
"You laughed" ha? Napatigil ako bigla. Nag seryoso nalang ako ng muka
"Ok--"
"Why did you laughed?" Ha?
"I'm sorry, nakakatawa kasi talaga. And binigyan mo naman ako ng permission to laugh so why not?" Hindi ko lang talaga napigilan. Sinasabi niya kasi yon habang nag pupunas ng luha, kaya mas nakakatawa
"You're the first time though. Okay continue" really? Sabagay, muka kasi siyang nakakatakot. Pinagpatuloy ko ang trabaho. At ilang saglit pa may dumating ng mga kaibigan niya
"Ahm mauna na po ak--"
"Are you okay!? Wala bang masakit!? Buhay ka pa ba!? Humihinga ka pa ba!? Bakit buhay kapa!?" Sigaw ng isang babaeng matangkad. Nahiya naman na ako mag istorbo.
Lumapit na ako sa mga kasama ko. At wala na silang ginawa kundi ang mag tanong sakin.
"Nakuha mo ba number niya? Ganon ba talaga sya kaganda ha bro? Nahawakan mo braso niya damn! You're lucky" hindi na ako nagtaka. Sabi ko nga diba, siraulong pulis itong si David.
"Tabi nga saglit, mag sasalamin ako" tinulak ko talaga para tignan ang sarili sa side mirror ng kotse. Hmmm
Hindi naman siya pangit, pero hindi din gwapo. Imagine Pulis na pwedeng pagkamalang preso. Never ako nag reklamo sa mga katawang napupuntahan ko. But now? Sana man lang pogi ako ano. Hays
Sa presinto nauwi ang lahat. Nagka usap pa kami ni Ice pero about nalang sa nangyari. Isang Pulis ang nakikita niya sakin na oo nga naman. Bakit ba ako nag rereklamo?
And after non wala na. Hindi na ulit kami nagkita, kung gwapo kaya ako may chan-- teka kelan pa ako nag isip ng ganito?
Hays, bahala na nga mamamatay nadin naman ako ulit ngayon. San kaya banda? Ano kaya dahilan? Sa saging na maapakan ko or sa isang basang sahig? Bandang gabi yon so any moment madudulas nalang a--ahh!!!
"Urgh oh fu**" wala man lang warning, ramdam ko padin ang pagdaloy ng dugo mula sa ulo ko. Sobrang sakit na nito na sana maubos na dugo ko para mamatay na ako ng tuluyan dahil sobrang sakit sa pakiramdam.
"🎶🎵Hindi tayo pwede
Pinagtagpo pero 'di tinadhana
Hindi na posible
Ang mga puso'y huwag nating pahirapan
Suko na sa laban
Hindi tayo pwede🎵"-_- isang naka black coat na babae ang bumungad sakin habang kumakanta. Nag gigitara pa nga eh, ano ba talaga siya?
"Oh Hi Soul! Ang ganda ng Song bagay sayo pfftt hahahahaha"
"Shut up! Wala ka bang ginagawa kundi ang maupo dito sa bangka mo? Wala ka namang hinahatid na kaluluwa" Nasa gitna kami ng Ilog, walang kahit anong pag galaw mula sa tubig. Ni minsan hindi siya nag sagwan para umusad kami
"Of course meron. At ito nga oh, ikaw naman ang pasahero ko. Sinabi ko na diba, there's no 'time' here. Kelan ba umaraw dito? Mamaya after mong umalis may susunod na akong ihahatid, wala kaya akong pahinga" yeah, lagi kasing gabi pag andito ako. Hindi ko padin maintindihan ang lahat lahat
"So By the Way, how are you? Anong naramdaman mo after mong mamatay?" Ayan na naman siya sa tanong.
"Ganon padin okay? Natuwa ako dahil hindi mabuting tao ang katawan nayon. Protector siya ng mga drug lord. Corrupt at masama ugali. Tsk! Ang tanga pa ng pagkamatay niya, nadulas. Hindi kasi binasa yung 'danger Wet floors' pfft"
BINABASA MO ANG
Red Spider Lily
RomanceHer eyes were so dark like a bottomless well. I see nothing but a never ending darkness, sadness and pain. But when she looks at me, I see light, happiness and hope Cold, apathetic, heartless and insensitive doctor, that's how they describe me today...