NSc4
Tatlong beses kopa binasa ang list niya. Hmm hindi naman ganon kahirap but. . . .
"You're weird" sabi ko at tumawa lang siya
"Siguro nga. Oh diba, sige na wag na nating ga--"
"I'll help you. Doon muna tayo sa madadali. Hmm hahanapan na din kita ng swimming instructor. I che check ko din kung kelan maganda ang Cherry blossoms sa japan. And the rest, ugh I'll just. . . . Titignan ko pa" nakaka loko naman kasi ang gusto niya, like yung pulubi at maging ghost. Lalo naman yung nude painting and make out -_-
"Hindi mo naman kailangang pilitin ang sarili mo" sabi nya pero kinopya ko pa din sa kabilang page ang list niya at pinunit ito at tinago sa bulsa ko.
"I said I'll help. Let's start tomorrow, and hmm ilang days nalang? Minus yung ngayon 56 days. Tsk kung makapag bilang ka kala mo naman exactly 56 days from now mamamatay ka"
"Malay mo naman, mabuti ng handa. And look oh, palubog na ang araw" sabi niya at tinuro ang sunset.
"Why do you love sunset?"
"Because we're the same. It's an endless cycle of death and rebirth" Tinignan ko siya after niyang sabihin yon. She's in pain.
"Di mo gets noh? Hahahahaha ililibre kita ng Ice Cream Snow pag na gets mo balang araw" Sabi niya at tinignan ako.
"Mag pahinga kana" sabi ko at umalis na. Hindi ko talaga gusto pag tinitignan niya ako sa mata. Para akong mahuhulog sa malalim na balon.
Tinawagan ko agad si Dad at sinabing pumapayag na ako sa gusto niya. Binigyan niya naman agad ako ng leave for 2 months pero tumanggi ako. Sinabi ko nalang na bawasan ang trabaho na ibibigay sakin. Hindi ko naman kasi talaga kailangan non, ginawa naman nyang big deal ito.
It's 10pm at nag aya lumabas si Freya. Pumayag na ako at kailangan ko ata ng sariwang hangin. Nag punta kami sa isang maliit at tagong restaurant na malapit na sa province.
Kainan siya na nasa Bus, Vintage style. Masikip kung iisipin mo pero hindi. Maganda ang style sa loob at sakto lang ang mga lamesa at upuan.
3 taon na kaming pumupunta dito dahil tahimik at masarap ang pagkain.
"Ahh Buti nalang talaga at shinare mo sakin itong lugar, the best ang surrounding at masarap ang foods and drinks" yeah, maganda nga dahil itong bus malapit na sa bundok. Sariwa ang hangin at maganda ang view sa taas
"Nasaan na nga pala yang si Girl na nagsabi sayo ng lugar nato? I really like her, jolly siya" tumingin lang ako sa labas
"Nasa abroad daw, wala na akong balita sa kanya. Kaibigan niya ang may ari nitong lugar" board na sabi ko. I don't want to talk about her
"Hmm I see. So wait ito na nga hahahahhaha I love her list lalo na yung nude painting and make out session hahahaha so ikaw ba mag mo model?" -_- tinignan ko lang siya ng seryoso-kaba-talaga-sa-tanong-mo look
"Sabi ko nga hindi. But Lyn, seryoso kana ba talaga? She's dying, pag na attach ka na naman baka hindi mona kayanin. I don't want to see you like that again" alam ko ang ibig niyang sabihin. Masyado ng madaming tao na pinahalaghan ko ang nawala.
"I can handle it" maikling sagot ko
"Ewan ko sayo. Bakit ba naman kasi this past few years sobrang daming dumaan sa buhay mo. Like literally na dumaan, wala man lang nag stay" napangiti nalang ako ng onti. Yeah, how dare them. Tandang tanda kopa ang ilan sa kanila.
"Kumain ka nalang at need natin makauwi ngayon. Gagawa pa ako ng krimen bukas"
. . . . .
"Ahm so it's daylight"
BINABASA MO ANG
Red Spider Lily
RomansHer eyes were so dark like a bottomless well. I see nothing but a never ending darkness, sadness and pain. But when she looks at me, I see light, happiness and hope Cold, apathetic, heartless and insensitive doctor, that's how they describe me today...