Red Spider Lily

Chapter 22

Kalahating buwan ko siyang hindi nakita. Kay Casper lang ako nakiki balita. She's still not okay.

After daw ng nangyari bigla nalang siyang nawala ng isang linggo. And then pag balik niya sa Hospital sunod sunod siyang naka gawa ng mga mali kaya pinag leave muna siya. At mula non hanggang ngayon lagi siyang lasing.

Minsan nasa Bar siya, minsan sa condo. Yun lang ang dalawang pinupuntahan niya. Kahit sila Freya at Ocean hindi siya maka usap ng maayos.

"Here. Regalo ko sayo" kinuha ko ang inabot ni Casper. Hindi man lang binalot

"Lagi mo yang tinititigan d mo naman binibili so ayan. Gawin mong diary" ito yung Vintage na notebook. Diary?

"May online diary naman. Mas convi--"

"Mas may puso pag sulat. Sige na gamitin mo na, I'll help. Ako mag bibigay sayo pag naiwan mo sa isang katawan na mapupuntahan mo. Oh gumawa ka ng secret place kung saan mo iiwan yan bago ka mamatay" he's right though. And help? Ang sarap pala sa pakiramdam

"You believe me now?" For the first time

"Kahit naman ayoko eh. Tyaka yung narinig ko kayong nag uusap nung babae tas pag pasok ko wala na siya. Doon palang kinilabutan na ako. I'm sorry, kung sana lang naniwa--"

"Shh okay na. Kahit may gawin ka wala din namang magbabago. Na plano na lahat. So sige na may trabaho pa ko. And ahm thank you, for everything." Naiiyak ako pero ugh ayoko nga. Ngumiti lang siya sakin.

"I'm your best friend now hahahaha" Sabi niya. Yeah he is.

"You're my first real friend, Thank you for that. And ayoko na mag iyakan dito bye" tinapik ko lang siya at umalis na. Delivery girl ako ngayon ng pizza.

Mahirap lang siya at nag aaral pa. Nalunod siya last month, may niligtas na bata. Mabait, masayahin at masipag.

Pag pasok ko palang may idedeliver na agad ako at natuwa ako kung saan iyon. Sa building ng condo ni Icelyn at same floor pa

Pag bukas palang ng elevator at pag may nakita na akong babaeng tatalon sa malaking veranda sa floor nila. Sh** don't tell me she's Icelyn. Tumakbo na agad ako hinila siya pababa

"Let me go! Ugh!! J-just let me die please!!" I hugged her

"Nasa 25th floor tayo. Gusto mo bang magka lasog lasog katawan mo ha! I swear hindi siya maganda sa pakiramdam, that sudden impact will kill you right away!" Trust me na try ko na sa 40th floor

"Ano bang paki alam mo! Bitawan mo ko sabi!!" I didn't. Kahit magpapalag siya hindi ko siya bibitawan. Never

"P-please don't kill yourself" with that ay tumigil na na sya sa pag palag. Niyakap ko pa siya ng mahigpit. Umiiyak nadin ako, ayokong mawala siya. Wag siya.

"Get off" mahinang sabi niya pero hindi ako bumitaw

"I will not kill myself so get off!"

"Promise me first"

"I swear" good. Dahan dahan na akong bumitaw.

*slap!

Isang malakas na sampal ang binigay niya sakin. I deserve that, kulang pa nga eh.

"You don't know anything" Aalis na siya ng hawakan ko ang kamay niya

"Ako na ang hihingi ng sorry sa naka sakit sayo. Pero please wag mong sirain ang buhay mo dahil don"

"Uulitin ko in tagalog para maintindihan mo. WALA KANG ALAM" bawat salita ay diniinan at binagalan niya ng pag bigkas. Patuloy din ang mga luha niya. Gustong gusto ko itong punasan pero sino ba ako ngayon? Isang delivery girl. Anong kaya kong ibigay sa kanya?